Caroline (60) zit met zoveel vragen, twee dagen nadat ze een fietser ongewild aanreed in Oudenburg. Een 52-jarige man liet daarbij het leven. De vrouw werd kort daarvoor nog naar huis gestuurd omdat ze zich niet goed voelde. Het moment van het ongeval kan Caroline zich echter niet herinneren. “Ik ga alles doen wat nodig is om te weten te komen wat er precies gebeurd is”, zegt ze in tranen.
De familie van een 52-jarige fietser uit Oudenburg kreeg zaterdag het nieuws dat geen enkele familie wil krijgen. F.S. overleed op weg naar het ziekenhuis na een frontale aanrijding. Caroline was kort daarvoor naar huis gestuurd door een collega op het werk. “Ik voelde me niet goed en ze zei me dat ik misschien beter naar huis kon gaan”, vertelt Caroline. “Ik herinner mij nog dat ik op weg was naar huis en daarna werd ik wakker met glas op mijn schoot. Ik ben uitgestapt en daarna zag ik wat ik had aangericht.”
Enorme klap
Omstreeks 10 uur week Caroline van haar rijvak af ter hoogte van de Abdijhoeve in Oudenburg. Ze reed het fietspad op en net op dat moment reed een 52-jarige fietser uit Oudenburg haar richting uit. De klap was enorm. De fiets van de man brak in stukken en ook de auto liep enorm veel schade op. Ter plaatse werd de man nog door omstaanders verzorgd tot de hulpdiensten er waren. De Oudenburgnaar werd nog naar het ziekenhuis gebracht, maar daar overleed hij uiteindelijk aan zijn verwondingen.
Onderzoeken
Caroline zit met hopen vragen na het ongeval, en ziet zichzelf als de schuldige. “Die man komt niet meer thuis, hé”, zegt ze in tranen. “Ik ben nu naar de dokter geweest en zal een neurologische test en een cardiale test doen om te bekijken wat er precies met me scheelt en ik hoop dat daar iets uitkomt zodat ik weet dat ik hier helemaal niets aan kon doen. Het probleem is dat ik me helemaal niets meer herinner van het ongeval. Ben ik even buiten westen geweest? Ik weet het niet.”
“Het probleem is dat ik me niets meer herinner van het ongeval. Ben ik even buiten westen geweest? Ik weet het niet” – Caroline
Als Caroline over de overleden man en zijn familie heeft, weent ze hevig. “Ik wil ze zo graag zeggen hoeveel het me spijt”, gaat Caroline verder. “Hoewel het om een spijtig ongeval gaat, weet ik nu al dat ik dit voor de rest van mijn dagen mee zal dragen. Maar nog erger moet het zijn voor zijn familie. Ik heb dit veroorzaakt, en dat doet pijn. Ik word echter goed omringd door mijn collega’s en mijn familie. Mijn collega voelt zich enorm schuldig dat ze mij naar huis heeft laten gaan. Je stelt jezelf zoveel vragen. Wat als ik niet was gaan werken? Dan was dit niet gebeurd. Dit heb ik allemaal niet gewild. Ik hoop dat de familie mij kan vergeven, al besef ik dat dat niet zomaar zal kunnen.”
“Ik hoorde dat de man nog bij zijn mama woonde. Normaal moet een mama haar zoon niet begraven. Ik vraag me gewoon af of ik het ongeval had kunnen vermijden. Die vraag zal ik me levenslang stellen”, besluit de vrouw.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
