Dossier rond vuile smurrie op de Leie zit muurvast: “Tijdelijke zuivering blijft gewoon verder werken”

Het was het verhaal dat de zomermaanden van Menen mee heeft helpen bepalen: de vervuiling van de Leie. Dikke lagen met troep verschenen op het wateroppervlak. Maanden later en tienduizenden euro’s verder, lijkt het dossier vast te zitten. “Er werd beroep aangetekend.”

Een vuile laag smurrie op het water, geurhinder, vissterfte en een factuur die maar blijft aandikken. Dat is de uiteindelijke samenvatting van de vervuiling die de Leie afgelopen zomer trof. Uit het niets verschenen grote hopen troep in de Leie, met alle gekende gevolgen vandien. De brandweer moest meer dan eens ingrijpen om de verspreiding van het vuil tegen te gaan, de vissterfte was indrukwekkend en ook het volledige zomerprogramma van de stad werd overhoop gehaald. De Leie moest een zomers toevluchtsoord voor waterratten worden, maar de vervuiling maakte het dermate onveilig dat een totaalverbod de enige optie was.

Al snel kwam één bedrijf onder de aandacht als zijnde de veroorzaker van de vervuiling, een conclusie die al even snel waarheid bleek. Een bedrijf, gespecialiseerd in de verwerking van kippenvlees, bleek de boosdoener te zijn. Groen was één van de eerste partijen die de situatie tijdens de gemeenteraad op tafel wierp, waarbij dossiervreter Philippe Mingels één groot pijnpunt bloot wist te leggen. De activiteiten van het bedrijf waren dan wel enorm vervuilend, ze waren eveneens vergund.

Overstort

“Het is inderdaad grotendeels terug te brengen naar een situatie met de riolering, waarbij vooral het fameuze overstort voor problemen zorgt.” Bevoegd schepen Mieke Syssauw (Voor 8930) blikt terug op het gebeuren, waarbij een definitieve oplossing nog niet voor meteen zal zijn. “Het bedrijf ligt in de industriezone, die de afgelopen jaren flink is uitgebreid. De riolen groeiden echter niet mee en bij stevige regenval wordt het overstort ingeschakeld. Dat zorgt ervoor dat het teveel aan water rechtstreeks naar de Leie kan vloeien, om overstromingen tegen te gaan. Via dat overstort kwam ook al het vet rechtstreeks in de Leie terecht.”

Tijdens de meest recente gemeenteraad kaartte Groen opnieuw de situatie aan, waarbij vooral werd gevraagd hoeveel de opkuiswerken tot nu toe hadden gekost. De schepen sprak toen van ongeveer 80.000 euro, een cijfer dat ondertussen is bijgestuurd. “We beschikten inderdaad nog niet over alle gegevens, maar ondertussen hebben we die wel. In totaal trok de stad al 93.000 euro uit, in de wetenschap dat we dit bedrag gaan terugvorderen bij de vervuiler.”

Kink in de kabel

Blijkt dat daar nu een kink in de kabel is gekomen. Het bedrijf in kwestie nam meteen tijdelijke maatregelen, met de belofte ook een definitieve oplossing te zoeken. “En die tijdelijke maatregelen zijn gerealiseerd. Op hun site werd een waterzuiveringsinstallatie geplaatst, die het gros van het vet wegfiltert vooraleer alles in de riolen komt. Het heeft wel zijn nut gehad want de vervuiling verdween. Het bedrijf diende ook een vergunningsaanvraag in voor een permanente installatie, maar daar kwam het verhaal tot stilstand. We hadden duidelijke richtlijnen en vereisten opgesteld, zoals de zuivering en het onderhouden van het overstort. De vergunningsaanvraag voldeed hier niet aan, waarop het bedrijf beroep aantekende tegen onze beslissing. Volgens het bedrijf waren onze eisen veel te streng en konden ze er dan ook niet aan voldoen. De bevoegde instanties zullen in deze dan ook een beslissing moeten nemen, alvorens de weg verder kan worden gezet.”

In mei dreigde het stadsbestuur nog met de rechtbank, mocht de vervuiler de reinigingskosten niet willen betalen. Die harde houding wordt nu iets genuanceerder. “We hebben een advocaat onder de arm genomen, die ons in deze complexe zaak adviseert. Nu is het eerst wachten op het resultaat van dat beroep, vooraleer we een nieuwe procedure kunnen starten om de kosten te recupereren. We moeten dit echt stap per stap behandelen en de correcte procedures volgen.”

Bij Hofkip, het bedrijf dat door het stadsbestuur verantwoordelijk wordt geacht, klinkt inderdaad dat er beroep werd aangetekend. Toch is volgens hen de zaak flink wat genuanceerder. “Bij het ontdekken van de vervuiling zijn we meteen gestart met de bouw van een tijdelijke zuiveringsinstallatie”, horen we bij Paul Coussens. “Deze doet zijn werk want de vervuiling verdween en we halen ondertussen ook de normen die door de sector worden bepaald. Helaas staat deze installatie aan de straatkant, iets wat niet eindeloos kan blijven duren.”

Doof oor

“Teneinde deze doeltreffende oplossing definitief te maken, willen we dit inbouwen in het bedrijf. Daarvoor hebben we dan ook onze omgevingsvergunning ingediend en daar liep het spaak. Onze aanvraag hebben we stevig onderbouwd, voorzien van alle testresultaten die worden ondersteund door de Vlaamse Milieumaatschappij. Wat blijkt? Stad Menen nam een eigen, extern milieubureau onder de arm en bepaalde dat de normen tot 5 keer strenger moeten. We voldoen dus aan de sectornormen maar voor Menen volstaat dat niet. We hebben geprobeerd in overleg te gaan met de stadsdiensten, maar kregen daar een doof oor. We konden dan ook weinig anders dan beroep aan te tekenen. Het resultaat hiervan zal ten vroegste in april volgend jaar bekend worden gemaakt. Dat wil daarom niet zeggen dat we hier onze verantwoordelijkheid niet in nemen. Tot die tijd blijft onze tijdelijke zuiveringsinstallatie gewoon verder werken.”