Al enkele decennia is Karl Vandenberghe een vertrouwd gezicht voor wie afstemt op de regionale zender Focus&WTV. Hij is geboren en getogen in Houthulst en vertelt over zijn professionele loopbaan, die hij startte in het onderwijs, en over zijn leven naast het tv-scherm. “Ik word gelukkig als ik mijn zes kleinzonen zie ravotten”, vertelt hij.
Karl Vandenberghe is een rasechte Houthulstenaar. “Ik groeide met mijn drie zussen en broer op in Houthulst, al ben ik de enige die van de vijf hier nog steeds woont. De rest verhuisde naar Brugge. Mijn vader was drukker en m’n ouders hadden een krantenwinkel. De media werden dus met de paplepel meegegeven”, glimlacht Karl. “Ik heb veel van thuis meegekregen, mijn ouders waren erg geëngageerd in het verenigingsleven. Ik was ook ooit lid van de jeugdbeweging en de fanfare. Nu wonen we in het huis van mijn grootmoeder, de moeder van mijn vader. Het huis staat in het centrum van Houthulst aan de rand van het Vrijbos. Aan dat prachtige bos raakte ik echt verknocht.”
Onderwijs
De eerste stappen zette Karl niet in de journalistiek. “Ik startte in het onderwijs en gaf les in Oostende. Daarna stapte ik over naar de Koning Boudewijnstichting, waar ik projectmedewerker was voor het milieuprogramma. Toen schreef ik ook al jaren artikels over wat leefde in Houthulst als regiocorrespondent voor Het Nieuwsblad. Bij Radio 2 startte ik uiteindelijk als beroepsjournalist, waar ik veel knepen van het vak heb geleerd. Vijf jaar later, in 1997, stapte ik dan over als eindredacteur en nieuwsanker naar Focus waarvan de redactie toen nog in Jabbeke zat. WTV huisde toen nog in Kuurne.”
“Het zijn de mooie en eenvoudige dingen in het leven die je gelukkig maken”
Ruim 20 jaar geleden volgde de samensmelting en werd Roeselare voortaan zijn uitvalsbasis. “Naast mijn job bij Focus&WTV was ik ook ruim 20 jaar lang docent journalistiek aan Howest in Kortrijk. Ik bewaar er warme herinneringen aan. Enkele oud-studenten werden zelfs later collega’s.”
Hij kijkt ook met veel dankbaarheid terug op zijn periode als reporter. “Sinds een goed jaar heb ik wat gas teruggenomen en ben ik enkel nog nieuwsanker. Ik ga dus niet meer op pad voor het reportagewerk en presenteer nu enkel in een beurtrol met vier andere ankers. Door mijn job heb ik alle hoeken van de provincie gezien, maar ook veel plekken in de wereld. Met premier Leterme was ik nog bij Poetin in Moskou en met burgemeester Dirk De fauw van Brugge reisde ik vaak mee naar Afrika en Zuid-Amerika, toen hij gedeputeerde voor ontwikkelingssamenwerking was. Daarnaast maakte ik ook voor Damiaanactie en met stedenbanden zoals die van Oostende en Roeselare heel wat reportagereeksen in het verre buitenland. Mijn laatste reportagereeks was met dokter Réginald Moreels toen hij in Beni in Oost-Congo zijn ziekenhuis opende. Allemaal onvergetelijke en vaak aangrijpende ervaringen.”
Verkiezingsjaar
2024 was voor Karl een boeiend jaar. “Ik amuseer me nog steeds, ook in mijn nieuwe rol. Ik rijd nog altijd met plezier naar de redactie in Roeselare. Het voorbije jaar was een verkiezingsjaar met in juni de Vlaamse en federale verkiezingen en in oktober de gemeente- en provincieraadsverkiezingen. De marathonuitzendingen zijn dan echte hoogtepunten. Het is dan alle hens aan dek en met de hele ploeg van journalisten, cameramannen en technici geven we dan echt het allerbeste van onszelf. Aan een hels tempo mag ik dan in de studio gasten ontvangen om ze te interviewen of om debatten te modereren. Dat is pure adrenaline en zo fantastisch om zulke uitzendingen met ons mooi Focus&WTV-team te maken.”
Ook naast zijn job heeft Karl uiteraard nog een leven. “In Afrika heb ik deels mijn hart verloren en ontwikkelingssamenwerking is iets wat me al lang boeit. Op mijn 14de ging ik elke zondagmorgen Oxfam Wereldwinkelproducten verkopen. Later was ik coördinator van de 11.11.11-actie en nu ben ik nog actief bij de Roeselaarse vzw Dogo-Dogbo. Daar hebben we twee projecten in het Afrikaanse land Benin. We ondersteunen er opleidingen voor meisjes die slachtoffer werden van mensenhandel en ook een opvangcentrum voor mensen met psychiatrische problemen.”
“Verder maak ik graag tijd voor mijn gezin. Mijn vrouw Greet, die bij AZ Delta Roeselare werkte, leerde ik al op jonge leeftijd kennen bij de jeugdbeweging. Samen hebben we drie kinderen: twee zonen en een dochter. Onze kinderen schonken ons zes kleinkinderen, allemaal jongens. Er is dus voldoende leven in de brouwerij: samen ravotten in de tuin of supporteren voor hun voetbalploeg… Het zijn de mooie, eenvoudige dingen in het leven die je gelukkig maken.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
