Een scheiding na bijna 30 jaar huwelijk en dus een einde aan het legendarische koppel Anna en Albert? Het was dé hamvraag in de voorbije afleveringen van ‘Familie’. Voor het eerst sinds lang staat Ray Verhaeghe, die de rol van Albert speelt, opnieuw helemaal centraal in de populaire soap op VTM. En daar geniet de 94-jarige uitgeweken Torhoutenaar nog altijd enorm van.
ZDe koffers gepakt, vastbesloten te vertrekken. De aankondiging van Albert dat hij wilde scheiden van de bomma kwam voor de fervente Familie -kijker als een donderslag bij heldere hemel. Een zoveelste uithaal van Anna richting haar echtgenoot was er te veel aan. Na bijna dertig jaar huwelijk leek een van de meest iconische koppels uit het Vlaamse televisielandschap uit elkaar te vallen. Maar kijk, donderdagavond zochten en vonden Anna en Albert toch opnieuw toenadering. Of alles daarmee opnieuw koekenbak is, zal nog moeten blijken.
Al dik 27 jaar kruipt geboren en getogen Torhoutenaar Ray Verhaeghe elke avond in de huid van Albert. En na dik 27 jaar geniet hij nog altijd van elk moment op de set van een van Vlaanderens meest bekeken én besproken soaps. 94 jaar is hij intussen, maar het enthousiasme en de liefde voor de job spat er langs alle kanten af.
“Ik zou beschaamd zijn als ik zou durven klagen”, lacht hij. “Er zijn zoveel anderen die veel meer tegenslag hebben gekend. Ik ben blij dat ik nog het geluk heb om dit allemaal te kunnen blijven doen. Maar weet je wat mij het meeste deugd doet? Dat de kijkers van Familie appreciëren wat Annie ( Geeraerts, die Anna speelt, red. ) en ik doen. Hoe wij Anna en Albert op televisie brengen. Dat we daar op straat worden over aangesproken, complimentjes krijgen: dat doet me goed.”
Ben je blij dat er opnieuw wat schwung in de verhaallijn van Anna en Albert zit?
“Die scheidingsplannen hebben voor een schokeffect gezorgd, dat klopt. (lacht) Het eerste moment schrik je daar natuurlijk wat van, maar langs de andere kant is een ruzie zoals dit er één was, ook bij oudere koppels, zeker niet bij de haren gegrepen. Het komt vaker voor en het is iets waar de kijkers zich in kunnen herkennen.”
De kracht van een soap ligt in de herkenbaarheid.
“Ja, absoluut. Het karakter van de bomma werd met de jaren almaar dominanter, zeker ten opzichte van Albert. Die is immers maar de aangetrouwde stiefvader. Over alles wat de familie betreft, moet hij zwijgen. Zo gaat dat soms ook in het echte leven. Sommige mensen worden wat bitser, wat harder als ze ouder worden. Zonder dat ze dat altijd beseffen. Voor Albert was die botsing de druppel, het is de bomma die opnieuw wat zachter moet worden. Ik heb daarin heel de familie wel aan mijn kant.”
En dat lijkt wel te lukken. In de laatste afleveringen is de toenadering duidelijk merkbaar.
(lacht) “Heel veel kan ik daar niet over kwijt natuurlijk. Het opbouwen van de spanning – vertrekt ie nu echt of niet? – is heel interessant, maar ook het zoeken naar verzoening is bijzonder boeiend. Om te volgen als kijker, maar ook om te spelen. Het is net die deining van emoties die een verhaal tot een goede soap maakt.”
“Ja, ik ben al bang geweest voor corona. Mocht ik het krijgen, dan ben ik een vogel voor de kat”
Anna en Albert zijn ontegensprekelijk iconen in ‘Familie’. Maar jullie zijn met 94 jaar niet meer van de jongsten. Hoe lang zie je jezelf nog voortdoen?
“We hoeven ons niet meer te bewijzen, hé. En blijkbaar zien de mensen nog graag onze oude smoel . Het is mooi om vast te stellen hoe mensen meeleven met Familie . Onlangs vertelde Annie dat haar poetsvrouw haar aansprak over die scheiding: allez, en dat op uw leeftijd. Dat maakt onze job zo mooi. (lacht) Ik zeg het: als de kijkers content zijn, dan ben ik dat ook. Hoelang ik nog verder ga? Dat weet ik niet en daar sta ik ook niet bij stil. Ik probeer zoveel mogelijk te profiteren van wat nog kan.”
“Voor corona had ik in zekere zin wel wat angst, op onze leeftijd zijn we sowieso kwetsbaarder. Mochten we het krijgen, zijn we negen op de tien keer een vogel voor de kat. Ik heb een buurman, 68 jaar was hij, die aan corona is overleden. En ik zie ook bij jongere collega’s, zoals een Axel Daeseleire en Peter Rouffaer, hoe dat virus toeslaat. Die gasten waren een wrak, hé.”
Nemen jullie speciale veiligheidsmaatregelen?
“Op de set letten ze goed op voor iedereen, zeker weten. Repeteren doen we altijd met maskers, enkel voor de effectieve opname gaan die af. En op de set worden we ook zodanig opgesteld dat we ver van elkaar kunnen blijven. Ze zorgen heel goed voor ons, voor de oudjes.” (lacht)
Je hebt zelf ook een heel grote familie. Hoe kijk je naar de feestdagen?
“Vier kinderen, twaalf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen, dat kan al tellen inderdaad. Ik heb ontzettend veel contact met hen, met allemaal. Er zit er nog eentje in het middelbaar en een op de universiteit, de rest is al allemaal afgestudeerd. Ze slaan hun vleugels uit. Normaal is er met Sinterklaas en rond Kerstmis een grote familiereünie, maar dat zal er dit jaar niet inzitten uiteraard. Al ben ik niet het type om dan meteen alles in mineur te bekijken. We halen dat later wel in. Weet je, zo’n 16 jaar geleden is mijn vrouw jammer genoeg overleden. Als het hart het begeeft… Dan heb je niets meer te vertellen. Ik geef toe, er zijn momenten dat ik snak naar dat contact, met iemand dichtbij. Maar ondanks alles bekijk ik het toch zo positief mogelijk.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
