Sinds deze week loopt op Eén ‘Het Oudste Beroep’. Het programma geeft een inkijk in een wereld waar we allemaal door geboeid zijn, maar tegelijk liever niet openlijk over praten: de seksindustrie. Ook Marc Seys van de iconische privéclub Di Borgia passeert er uitgebreid de revue. Vijfentwintig jaar geleden ging hij met zijn nachtclub-waar-je-ook-kan-kameren van start en groeide hij in de sector uit tot een levende legende. “Ken je die aapjes van horen, zien en zwijgen? Ik ben ze alle drie in één”, zegt hij.
Het is muisstil wanneer we Di Borgia – vernoemd naar de 15de-eeuwse paus Alexander VI en een geboren Borgia – aan de oever van het kanaal Roeselare-Leie betreden. “Mijn meiskes komen pas vanavond (maandag, red.) weer aan”, legt Marc Seys (71) uit.
“We zijn zes dagen op zeven geopend, enkel op zondag nemen we rust. Zoals Onze-Lieve-Heer het ook voorschrijft”, knipoogt hij. “Maar straks is het hier weer gezellig druk.”
“Aan aanbod geen gebrek. Er gaat geen week voorbij of een dame komt zich hier presenteren”
Dat de geboren Roeselarenaar al een kwarteeuw aan het hoofd van een van de bekendste privéclubs van West-Vlaanderen staat, is puur toeval, geeft hij toe. Via enkele omwegen belandde hij in de toenmalige Hot Bunny’s Club in Izegem. Ik had meteen gezien dat er in de sector geld te verdienen was en toen die Izegemse club over te nemen stond, heb ik geen seconde getwijfeld. In maart 1997, 25 jaar geleden, opende ik de deuren van Di Borgia. Mijn eigen privéclub.”
Marc omschrijft Di Borgia als een atypische nachtclub. “De drempel om hier over de vloer te komen, hou ik bewust erg laag”, zegt hij. “Je kan hier perfect iets komen drinken aan de bar en genieten van wat vrouwelijk gezelschap, maar je kan ook naar boven gaan. Al zijn onze kamers wel op het gelijkvloers”, grapt hij.
“Je kan hier perfect iets komen drinken aan de bar en genieten van wat vrouwelijk gezelschap, maar je kan ook naar boven gaan. Al zijn onze kamers wel op het gelijkvloers”
Di Borgia heeft twaalf dames in dienst. “Die komen grotendeels uit het voormalige Oostblok. Roemenië, Bulgarije, Hongarije, maar ik heb ook meisjes uit Spanje, Frankrijk, Nederland en de Maghreblanden. Vlaamse dames? Die zijn een grote uitzondering. Twintig jaar geleden waren die wel nog in de meerderheid, nu vind je die nog amper.”
“Maar aan aanbod geen gebrek, hoor. Er gaat geen week voorbij of een dame komt zich hier presenteren. We hebben ook een goeie naam. Bij Di Borgia weten ze dat er een waterdicht contract op hen ligt te wachten, conform alle regels.”
“Ik geef ze ook een dak boven hun hoofd, ze komen niks te kort. Dat speelt in ons voordeel. Bij veel concullega’s zie je vaak het bordje nieuwe uitbaters hangen. Dat zou eigenlijk nieuwe uitbuiters moeten zijn”, lacht hij.
Geheelonthouder
Met zijn passage in Het Oudste Beroep wil Marc een blik achter de schermen geven. “Iedereen denkt dat het zwart geld in de seksindustrie welig tiert, maar hier kan je enkel nog met Bancontact betalen. Op het afschrift zal je wel niet Di Borgia zien staan, maar de naam van mijn vennootschap. De lichten zijn hier misschien gedimd, onze zaken zijn glashelder.”
Wie dagelijks met mooie en schaarsgeklede vrouwen werkt, moet toch af en toe zelf in de verleiding komen. “Niets van aan”, pareert Marc. “In al die jaren heb ik nog nooit iets met mijn meiskes gehad. Ze zijn mijn werknemers, hé. Ik behandel hen met het grootste respect, maar ze moeten natuurlijk presteren.”
“Ik drink trouwens geen druppel alcohol, rook niet en neem al zeker geen drugs. Zo behoud ik het overzicht.”
En dat is nodig, want Di Borgia zit regelmatig afgeladen vol. “Vooral de weekends zijn erg druk”, stelt Marc. “Maar ook tijdens de week weten we wat gedaan. De commerce marcheert. Meer dan ooit zelfs, want 2022 is tot nu toe mijn beste jaar ooit.”
“Ik zie alle lagen van de bevolking passeren. De Porsche staat broederlijk naast de Dacia”
“Enkel augustus was iets minder en ik hou mijn hart vast voor het najaar. De winter staat voor de deur, veel mensen zullen hun energiefactuur in de bus krijgen… Waar bespaar je dan eerst op, denk je? Maar voorlopig mogen we niet klagen.”
Tijdens een nachtje Di Borgia ziet Marc alle lagen van de bevolking passeren. “Advocaten, dokters… De vrije beroepers zijn niet te tellen. Maar ook veel kleine zelfstandigen zijn hier kind aan huis. De loodgieters en vloerders van deze wereld. Mensen die net iets meer centen hebben dan de gemiddelde mens. Al komt die ook langs. Laat ik het zo stellen: voor de deur staat de Porsche broederlijk naast de Dacia.”
Maatschappelijke functie
Veel mensen komen in eerste instantie niet de hogere sferen opzoeken. “Het gros is vooral op zoek naar wat aandacht en genegenheid. Zaken die ze thuis missen. Ik wil de getrouwde mannen aan mijn toog geen eten geven”, lacht Marc.
“Maar seks bedraagt maar twintig procent van onze omzet. De rest komt van de bar. Ergens hebben we een maatschappelijke functie, we vervullen een basisbehoefte. Ik ben er zeker van dat plekken als Di Borgia gezinnen overeind houden.”
“Ik wil de getrouwde mannen aan mijn toog geen eten geven, al vervullen we ook een maatschappelijke functie. Ik ben er zeker van dat we bepaalde gezinnen overeind houden”
Om je dorst – en die van het vrouwelijk gezelschap – te laven, heb je best wel een stevige portefeuille nodig. “Een pintje kost 5 euro, een Bacardi-cola 15 euro. Champagne varieert dan weer tussen de 100 en 750 euro. In de sector zijn we nog democratisch, we mikken niet op de hoogste kringen.”
“Al zie ik hier regelmatig ook bekend volk opduiken. Televisiegezichten, lokale bekendheden… Maar Marc heeft nooit iets gezien, hé. Ken je die aapjes van horen, zien en zwijgen? Ik ben ze alle drie in één. Ik zal vaste klanten ook nooit in het openbaar begroeten. Anders mogen ze aan hun vrouw uitleggen wie ik ben.”
Wie met een dame een stap verder wil, moet daarvoor 100 tot 200 euro op tafel leggen. “Afhankelijk van de wensen en duurtijd”, legt Marc uit. “Ik heb één gouden regel: mijn meiskes moeten nooit iets tegen hun zin doen. In al die jaren ben ik één keer moeten tussenkomen. De mensen weten dat ze hier hun manieren moeten houden. Wie een fout begaat, vliegt er onherroepelijk uit.”
Mechelse herders
Dat zorgt voor een respectvolle sfeer in Di Borgia, zegt Marc. “Een buitenwipper heb ik niet, dat doe ik zelf”, glimlacht hij. “Achter de toog liggen wel altijd twee Mechelse herders. Als die eens grommen, wordt een geagiteerde klant vanzelf weer kalm.”
Ondanks zijn leeftijd denkt Marc nog niet aan stoppen. “Zolang het gaat, doe ik door. Al moet ik tijdens de lange nachten af en toe wat rust nemen in mijn privévertrekken. Ik zou het ook niet kunnen missen. De sfeer die hier hangt, is fantastisch.”
“Al ben ik wel op zoek naar een rechterhand, iemand die het operationele kan overnemen. Ik hoop dat mijn jongste zoon op termijn de fakkel kan overnemen (Marc heeft drie kinderen en vijf kleinkinderen, red.), maar aan stoppen denk ik niet. Ik ben veel te graag onder het volk. Dat zal je ook merken in Het Oudste Beroep. Want onze branche zal nooit verdwijnen.”
‘Het Oudste Beroep’: elke dinsdag om 21.20 uur op Eén en VRT MAX.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier