Alexandro Yaramis uit Ieper gaat tijdens Vranckx en de Nomaden op zoek naar zijn roots

Zaterdag is er de derde aflevering van het nieuwe seizoen van Vranckx en de Nomaden. Daarin vertolkt Ieperling Alexandro Yaramis (22) een hoofdrol. Alexandro gaat samen met twee bevriende cameramannen op zoek naar zijn Assyrische roots in het zuidoosten van Turkije. De reportage kreeg de naam Atra, wat Aramees is voor ‘heimat’.

Alexandro Yaramis (22) woont in de Oude Houtmarktstraat en is de zoon van Musa (47) en Süheyla (46). Hij heeft nog twee broers Antonio (26) en Adriano (16). Momenteel is hij koerier bij de kebabzaak Doner Kebab Istanbul, de zaak van oudere broer Antonio. Na zijn kleuter en lagere school in Sint-Jozef volgde hij het middelbaar in de Heilige Familie. Hij begon daarna aan een opleiding journalistiek, maar maakte dit niet af. In 2017 ging Alexandro al voor Vranckx en de Nomaden naar Jeruzalem. “Die reportage werd toen enkel op sociale media getoond. Nu wordt het mijn tv-debuut als reportagemaker”, glundert de goedlachse Alexandro.

Alexandro heeft Assyrisch bloed. Zijn beide ouders vluchtten eind de jaren 80 uit het zuidoosten van Turkije. Het gebied grenst aan Syrië en Irak. “Mijn ouders maakten deel uit van de laatste grote diaspora. De reden was het conflict tussen de Turkse staat en PKK ( de Koerdische arbeiderspartij die voor een onafhankelijk Koerdistan streeft, red .). Dit conflict woedt nog steeds en dat merkten we op ons avontuur. Na eerdere diaspora’s tijdens de genocide in 1915 ook wel bekend als dé zwarte bladzijde van het volk , is er nog steeds een christelijke minderheid overeind gebleven. In het dorp waar mijn vader geboren werd, is er onder het bewind van Erdogan een nieuwe kerk gebouwd.”

Conflict

Het idee voor de reportage, dat ook steun kreeg van het fonds Pascal Decroos, ontstond eind 2019. “Ik had tickets gewonnen voor de avant-première van de nieuwe reeks van Rudi Vranckx. Rudi is sinds mijn puberteit mijn idool. Na de première durfde ik hem niet meteen aanspreken. Ik raapte al mijn moed bijeen en stapte op Rudi af. Hij was meteen fan van het idee en niet veel later zat ik samen met Rudi en eindredacteur Jeroen Vissenaekens.”

Alexandro liet niets aan het toeval over en ging op zoek naar talentvolle cameramannen. “Via een vriend kwam ik bij Ieperling Marcel Top terecht. Marcel raadde dan weer zijn Franse klasgenoot Louis Delbarre aan. Ze volgen allebei een gespecialiseerde opleiding in Londen. Na enkele digitale meetings vertrokken we op 10 september vanuit Keulen naar Turkije. Via een tussenlanding in Istanbul ging het naar Mardin. Toen we er aankwamen, merkten we meteen dat er een conflict was: veel checkpoints, zwaarbewapende militairen en fouilleren. Het is een gebied waar nog niet veel pers geweest is en dat merkte ik ook aan de interviewers. Gelukkig spreek ik de taal, het Aramees. Zo was er al een grote barrière overwonnen. De eindhalte van onze doorreis langs vele dorpen die dreigen te veranderen in spookdorpen was Geznakh, het geboortedorp van mijn vader. Een symbolisch einde. Ik heb er ook mijn peter ontmoet, voor het eerst sinds mijn doop.”

De boodschap die Alexandro wilde, was een ander beeld schetsen van Turkije. “Velen denken dat Turkije een islamitisch land is, maar er is toch meer versnippering door het feit dat er ook een christelijke gemeenschap is. Emotioneel is het ook een heel zware reportage voor mij. Er wordt in het begin een beeld geschetst van mijn kindertijd, met beelden van het schoolfeest uit mijn voormalige kleuterschool. De ontmoetingen met mijn familie ter plaatse waren ook heel bijzonder.”

“Toen we terugkeerden gingen Marcel en Louis aan de slag met het monteren. Niet evident, want ze zaten net in de periode van het indienen van hun eindwerk. De redactie was aangenaam verrast. Nadat we nog enkele schoonheidsfoutjes eruit haalden, mocht ik nog zelf inlezen op de VRT. Nu is het uitkijken naar zaterdag.”

Fijne ervaring

De aandachtige Eén-kijkers zullen Alexandro nog herkennen van zijn recente deelname aan Blokken. “Dat was ook een fijne ervaring, waar ik drie aflevering meedeed. Ik kreeg zelfs een vraag over Rudi Vranckx. Televisiewerk is iets waar ik van droom. In het verleden stond ik al dicht bij een job bij de VRT. Deze reportage smaakt naar meer. Ik hoop dat het een opstap kan zijn naar een vaste baan binnen de sector. Maar daarvoor moet ik nog veel bijleren en geduld uitoefenen”, aldus een ambitieuze Alexandro.

De reportage van Alexandro, Marcel en Louis is op 20 februari te zien op Canvas vanaf 20.10 uur. De reportage duurt 23 minuten.