Lies kleurt je dag: “We moeten beseffen hoe góed we het hier wel hebben…”

Christophe De Muynck/Belga
Philippe Verhaest

Lies Vandenberghe zette bij onze krant haar eerste mediastapjes, nu ziet ze als VTM-anker constant nieuws passeren. Wekelijks deelt ze met onze redacteur Philippe Verhaest de berichten waar ze blij van wordt.

Dag Lies. Weinig redenen om vrolijk door het leven te stappen, dezer dagen…

“Klopt. De oorlog in Oekraïne maakt het bijzonder lastig om nog lichtpuntjes te vinden. Al is die enorme solidariteitsgolf wel hartverwarmend. Ik las dat een stad als Brugge meteen meer dan 25.000 euro heeft vrijgemaakt om dringende noodhulp ter plaatse te bekostigen en ook bij ons stellen tientallen gezinnen hun huis open om vluchtelingen op te vangen.”

Zou je dat ook zelf doen, mocht je er de plaats voor hebben?

“Meteen. Mijn intussen overleden tante Hilde in Ruddervoorde heeft tijdens de oorlog in Kosovo eind jaren negentig een gezin onderdak gegeven. Een mama met haar zonen en dochter, herinner ik me. Aanvankelijk dachten ze dat hun man en papa gestorven was, maar uiteindelijk kon hij toch met zijn gezin herenigd worden. Een van die zonen runt nu zelfs een succesvol restaurant in Brugge.”

Of hoe een klein gebaar een wereld van verschil kan maken.

“Het was een druppel op een hete plaat, maar veel druppels kunnen die wel doen afkoelen. Dat moeten we altijd onthouden. Bij vluchtelingen denk je automatisch aan mensen die een calvarietocht van duizenden kilometers afleggen om een toekomst te vinden, nu komen ze vanuit onze achtertuin. En wat we óók niet mogen vergeten: dit is de oorlog van Poetin, niet die van de Russische bevolking. Scheer alle Russen dus alsjeblieft niet over dezelfde kam.”

Doet dit je ook stilstaan bij het luxeleventje dat we met z’n allen leiden?

“We moeten meer dan ooit beseffen dat we het hier héél goed hebben. We klagen nog al te vaak over prullen, over zaken die de discussie niet waard zijn. Daarom: probeer de slachtoffers van deze vieze oorlog te helpen waar je kan en práát erover. Al is het maar om elkaar wakker te houden.”

Kijk je nog ergens naar uit, dezer dagen?

“Toch wel. Dinsdag is het Internationale Vrouwendag. Anno 2022 moeten vrouwen in onze maatschappij nog veel te vaak voor hun rechten opkomen, terwijl dat eigenlijk niet meer nodig zou moeten zijn. Wij vrouwen moeten zij aan zij staan en verdomd goed weten dat we onze plek verdienen. Maar tegelijk worden vrouwen in tal van landen nog steeds fel onderdrukt.”

Naar wie zullen je gedachten dinsdag gaan?

“Naar alle vrouwen in Oekraïne. Zij die op de vlucht zijn met hun kinderen, zij die meestrijden… Van oorlog is nog nooit iemand beter geworden.”