Geert Bekaert ziet Britten terugkeren naar Ieper: “Menenpoort blijft hét offersymbool van de Eerste Wereldoorlog”

Geert Bekaert aan de Menenpoort, waarvoor grote renovatiewerken op de planning staan. © TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Toen Geert Bekaert als eerste niet-Brit in 2019 area director werd van de Commonwealth War Graves Commission (CWGC) in West- en Zuid-Europa, kon de Beselarenaar niet weten dat een pandemie de Britten voor twee jaar aan de andere kant van de Noordzee zou houden. Nu ze stilaan terugkeren, gaat de Menenpoort anderhalf jaar in de steigers voor een grondige renovatie.

Geert Bekaert (61) is iemand die uitdagingen niet uit de weg gaat. Na een carrière van 15 jaar in de bouw kroop hij – terwijl hij fulltime werkte – weer achter de universiteitsbanken om een postgraduaat Bedrijfskunde en MBA (master of business administration) te behalen. “Soms dachten de studenten dat ik de prof was die les kwam geven”, lacht hij.

Hoe kwam je bij de CWCG terecht?

“Als Beselarenaar en lid van de plaatselijke heemkring was ik sowieso al geïnteresseerd in de Eerste Wereldoorlog. Beselare wordt niet vaak genoemd in de geschiedenis van WO I, maar was wel net zo vernietigd als Passendale en Ieper. Toen ik de vacature zag, wist ik dat het een kans uit de duizend was. Ik ben de eerste niet-Brit als directeur. Na honderd jaar is dat niet evident voor een organisatie als de CWCG.”

Wat houdt de job in?

“Langs de ene kant heb ik 320 mensen onder mijn hoede, met wie ik dus op de werkvloer kom. Dat is dus niet echt anders dan wat ik deed als productieleider in mijn vorige job bij Renson. Op dat vlak zijn er veel gelijkenissen. Maar een tweede aspect zijn de vele contacten met bijvoorbeeld ambassades, defensieattachés, ministers… Dat was toch iets helemaal nieuw voor mij. Ik heb al eerste minister Alexander De Croo mogen rondleiden op Tyne Cot met zijn gezin.”

Zijn dat de leuke kanten aan de job?

“Ik ben vooral geïnteresseerd in geschiedenis en ik vond het heel boeiend om te zien hoe de CWGC werkt. Het is een organisatie in beweging. Het feit dat ik aangesteld werd als directeur was op zich al een heel grote verandering, maar we proberen ook andere zaken door te voeren, zoals duurzaamheid. Anderzijds ben ik ook een beetje de culturele brug tussen de mensen die voor ons werken en de hoofdzetel in het Verenigd Koninkrijk.”

Ik heb al eerste minister Alexander De Croo mogen rondleiden op Tyne Cot met zijn gezin

Wellicht moet je ook veel reizen?

“Tot nu toe is het nog niet gelukt om veel naar het buitenland te gaan omdat covid in de weg stond, maar dat staat nu wel op het programma. Ik ben al in Duitsland en Nederland geweest, maar bijvoorbeeld nog niet in Griekenland en Malta, wat ook wel belangrijke landen zijn voor de Commission.”

Door covid zijn er afgelopen twee jaar amper Britten op bezoek gekomen in Ieper. Keren ze stilaan terug?

“Vorige week is de eerste bus met schoolkinderen teruggekomen. Op Tyne Cot zag ik ook al gidsen Britse toeristen rondleiden. Ze keren dus terug. Dit jaar zal dat nog niet op het niveau zijn al voorheen, maar het leeft nog steeds heel erg in Groot-Brittannië, maar ook in de andere Commonwealthlanden. De Menenpoort is binnen de Angelsaksische wereld het offersymbool van de Eerste Wereldoorlog.”

Wanneer staat de grote renovatie van de Menenpoort op de planning?

“We kregen onlangs een gereserveerd premiebedrag toegewezen van de Vlaamse overheid. Vervolgens zullen we een dossier indienen tegen 15 juli. We zijn daar natuurlijk al twee jaar mee bezig. De werken zullen aangevat worden in het voorjaar van 2023 en zullen wellicht 18 maanden duren. Alle natuurstenen worden conserverend gereneigd. We gaan de muren volledig opnieuw voegen. Veel van de bovenste panelen zijn verkleurd door waterinsijpeling via het dak. Nu ligt er op het dak een soort folie. Daar zitten gaten en scheuren in die werden opgelapt. Dat is niet meer up-to-date. Er komt dus ook een nieuw dak.”

Heb je naast je professionele bezigheden nog een band met Ieper?

“Ooit heb ik in het bestuur van het jeugdvoetbal in Ieper gezeten toen mijn jongste zoon hier voetbalde, onder andere als afgevaardigde en secretaris. Ik heb hier ook vaak onder de Menenpoort gepasseerd toen ik in het middelbaar zat. Dan liftten we nog veel en ik ging van het VTI te voet – onder de Menenpoort – naar de Bascule om daar een lift te zoeken naar Beselare op vrijdag. Ook mijn drie kinderen zaten in Ieper op school, al zijn ze niet rond de kerktoren blijven hangen. Mijn dochter is dokter-specialist in Caen, mijn oudste zoon is handelsingenieur voor Accenture in Toronto en mijn jongste zoon is burgerlijk en biomedisch ingenieur en werkt in Leuven. Alle drie hebben ze in het Lyceum gezeten, dus op een bepaalde manier zijn het ook Ieperlingen.”

Privé: Geert werd geboren in 1961 in Beselare. Hij heeft nog twee broers en twee zussen: Judith, Zenon, Koen en Marleen. Hij heeft drie kinderen: Lien (35), Tim (33) en Ben (30). Er zijn ook al drie kleindochters.

Opleiding: Na de kleuter- en lagere school in Beselare volgde Geert het middelbaar in het VTI in Ieper, waar hij eindigde in de richting A2 Bouw. Daarna studeerde hij voor landmeter in Brussel. Hij volgde hij ook een postgraduaat in de bedrijfskunde aan de Kulak en een MBA in Leuven.

Loopbaan: De eerste 15 jaar van zijn loopbaan was Geert actief in de bouw. Nadien werkte hij zo’n 20 jaar op directieniveau in de firma Renson. Sinds 2019 is hij area director van de Commonwealth War Graves Commission in West- en Zuid-Europa.