Sabine Mortier al 20 jaar achter de toog van Yin-Yang: “Soms dachten ze bij ‘de Chinees’ te arriveren”

Op een zaterdagavond loopt de keet aardig vol in café Yin-Yang. © JOKE COUVREUR
Wouter Vander Stricht

Café Yin-Yang opende in 1999 de deuren, waardin Sabine Mortier deed iets later haar intrede en staat sinds september dit jaar net 20 jaar achter de toog. De herberg is ook het officieuze lokaal van bokster Delfine Persoon.

Het was Stefaan Lamsens (61) die met zijn eerste echtgenote in 1999 café Yin-Yang opende. “Ik had in die tijd een melkronde, maar die job was toen al wat aan het achteruitgaan. In de woning hier naast het café, waar we nu nog wonen, runden we ook een kaaswinkel. Maar toen onze bejaarde buurvrouw hier vertrok, konden we ook de woning in de Stationsstraat 105 kopen. We hebben er een jaar in gewerkt.”

In het KW-archief vonden we nog een dubbelinterview met Bart Meeuws (’t Geniep) en Stefaan Lamsens. “Met twee maanden verschil zijn we met ons café begonnen. We kenden elkaar van het voetbal. Nu nog lopen we wel eens bij elkaar binnen.”

Ooit boorde er zich hier een jeep door de zijgevel; de klanten bleven gelukkig ongedeerd

Zelf is Stefaan van De Ruiter afkomstig, hij stond er tien jaar in doel en later ook nog eens evenveel jaren bij VP Gits tussen de palen. “Ik kom eigenlijk uit een familie van cafébazen. Mijn ouders hebben van het jaar 1960 tot 1970 café De Nieuwe Ruiter open gehouden. Later heeft mijn neef Johan Debrauwer (nu Sherry’s Pub, red.) daar jarenlang achter de toog gestaan.”

“Zijn neef? Het zijn als broers”, pikt Sabine Mortier (59) in. Zij staat sinds september 2001 mee in het café en is sinds 2017 ook de officiële zaakvoerster. Stefaan: “De boutade luidt dat je met een café moet beginnen om je vrouw kwijt te spelen. En bij mij was dat het geval. Maar ondertussen zijn Sabine en ik al 20 jaar gelukkig samen, in totaal hebben we samen vier kinderen.”

Artiesten overnachten

Stefaan ruilde – in combinatie met het café – zijn job van melkboer in voor die van hovenier, maar gezondheidsproblemen deden hem stoppen. Ondertussen is zoon Jochen in zijn voetsporen als tuinier getreden. “De naam Yin-Yang heeft voor mij geen speciale betekenis”, zegt Stefaan. Sabine: “Men denkt soms dat het hier een Chinees restaurant is. Er zijn hier nog mensen binnen gestapt die dachten hier te kunnen eten.”

Sabine en Stefaan zijn al 20 jaar samen.
Sabine en Stefaan zijn al 20 jaar samen. © JOKE COUVREUR

Maar Yin-Yang profileerde zich meteen als muziekcafé. Nog altijd zijn er een tiental optredens per jaar. Op zaterdag 23 oktober komt From The Road, een groep die Lynyrd Skynyrd covert. Op zondag 4 december staat rockgroep Steelover op het Gitse podium. “Het zijn twee groepen uit het Luikse. Die bands komen graag naar hier. Al onze kinderen zijn het huis uit, dus hebben we kamers over. Die gasten blijven hier slapen en ik kook ook voor hen”, zegt Sabine. “Maar we hebben er toch wat een rem op moeten zetten. Sommigen brachten ook bijna hun hele familie mee”, lacht Stefaan.

Het café veranderde al vaak van inrichting, maar bleef al die jaren in wezen hetzelfde. “We hebben hier wel ooit geluk gehad. Een jeep boorde zich in 2006 door de zijgevel. Enkele klanten werden tegen de grond geworpen, gelukkig zonder erg.”

Tafelvoetbalclub

Yin-Yang telt ook nog een drietal clubs. BC Yin is de tafelvoetbalclub, de Zwinnemanillers komen maandelijks kaarten en Porkies is de motorclub waarvan Stefaan en Sabine allebei lid zijn. “We hebben elk onze eigen Harley Davidson. Op zondagnamiddag trekken we erop uit voor een tochtje. En jaarlijks hebben we onze uitstap naar het Normandische Dieppe. Maar we zijn hier niet uitsluitend een café voor motards, zoals sommigen wel denken. De motorrijders uit onze club zijn ook bijna allemaal vijftigers en zestigers, erg gezapige mensen.”

Het café is niet in het centrum van Gits gelegen. “We liggen op dat vlak wat ‘uit de smete’. Als het kermis is, hebben wij niet extra veel volk. Maar dan organiseren we zelf wel een optreden om mensen naar hier te lokken. Onze klanten komen hier van overal: van Lichtervelde, Torhout, Roeselare… Vroeger had je ook werkmensen die met de collega’s, van Sadef of Deceuninck bijvoorbeeld, op vrijdag een pintje kwamen drinken. Dat is helemaal weggevallen.”

Het café is open van donderdag tot en met zondag. “We zijn dus eigenlijk vooral een weekendcafé. Vroeger was het hier al eens open tot in de vroege uurtjes, soms zelfs tot 6 uur. Nu eindigt dat wat vroeger, maar misschien is dat maar best ook.”

Yin-Yang is ook het officieuze lokaal van Delfine Persoon. “Wij kennen Filiep Tampere al lang en Delfine Persoon, die samen met mijn zoon aan judo deed, hebben we als tiener nog naar de training gevoerd. Ik ben zelf ook altijd boksliefhebber geweest. We helpen nu waar het kan. Zo zet BC Houtland nu ook mee de schouders onder de boksgala’s in Izegem op 1 november en 25 december. Bij ons kun je kaarten kopen”, maakt Stefaan wat reclame.

Eerlijkheid troef

Op tv worden er vaak ook bokswedstrijden getoond. “Die worden uitgezonden op kanalen die je thuis niet kan bekijken, maar wij hebben daar een abonnement op”, stipt Sabine aan. “Zelf ga ik graag kijken naar de bokswedstrijden. Ons respect voor Delfine is ook eindeloos. Het is ongelofelijk wat ze allemaal doet voor haar sport. Niet enkel in functie van haar eigen prestaties, maar ook voor alle boksers van BC Houtland.”

Stefaan en Sabine kwamen de coronaperiode goed door. “We hebben wat verbouwd in ons privégedeelte. De rollen zijn bij ons wat omgekeerd. Ik doe het grove werk, Stefaan de afwerking.” Ondertussen vindt het volk alweer de weg naar de Stationsstraat. “Of het ooit nog wordt als vroeger, dat weet ik niet. Maar we mochten niet klagen. Dankzij de gemeente konden we ons terras uitbreiden en konden we toch goed ons werk doen.”

En als we Sabine vragen zichzelf eens te typeren als cafébazin, dan klinkt het resoluut: “Ik ga prat op eerlijkheid. Als er iets gebeurt dat mij niet aanstaat, ga ik dat zeggen. Maar ik ga evengoed een boterham geven aan iemand die honger heeft. En in januari krijg ik een nieuwe voordeur. Dan zullen we nog eens een goed feestje bouwen”, besluit ze.