‘Bakje troost’ in nieuwe Troostbar in Brugge: “Maar hier mag zeker ook gelachen worden”

In de Langestraat 129 gaat Charlotte Verrecas (40) van start met Troostbar. Je kunt er genieten van een kopje koffie, een biertje of stukje taart. Tegelijk kan je ook troost vinden in troostcadeautjes of boeken ontdekken over rouw en verlies. “Maar hier mag zeker ook gelachen worden!”, zegt Charlotte.

Charlotte Verrecas had al een gevarieerde loopbaan achter de rug voor ze een tweetal weken geleden begon met Troostbaar, haar opmerkelijke sociaal ingestelde horecaproject in de Langestraat. “Ik heb in Londen gestudeerd voor make-up artist en heb met dat diploma op zak enkele jaren gewerkt op de set van de populaire tv-reeks Aspe hier in Brugge”, vertelt Charlotte. “Toen ik zwanger werd, begreep ik dat die lange draaidagen moeilijk te combineren zijn met een gezinsleven en ik heb dan, vijftien jaar lang, gewerkt bij het jongerencultuurcentrum Entrepot, eerst door de bar van Villa Bota open te houden en later als zakelijk medewerker. De eigenlijke aanleiding voor Troostbaar ligt nu een goeie vier jaar achter ons: het overlijden van mijn toen 35-jarige broer aan een hersentumor. Hij had een zoontje van vier en zijn vrouw was zwanger van een tweeling. We hebben toen met familie, vrienden en collega’s een herdenking gehouden op de binnenkoer van het Entrepot.”

Verhalen delen

Maar Charlotte wilde meer doen rond dat verlies en startte met de webshop Troostbaar waar ze kaartjes, knuffels, boeken en allerlei producten voor zelfzorg verkocht. “Ik droomde er al een tijd van om de mensen ook fysiek te kunnen ontvangen. Nu kan ik dat ook doen”, vervolgt Charlotte. “Net als in een gewone horecazaak kun je hier terecht voor koffie, thee, wijnen, biertjes en ook wel een stukje taart en kom soep. Maar daarnaast verkoop ik achteraan de zaak alle producten die ook via de webshop te koop zijn. Daar zijn dan ook mijn zelfgemaakte kaarsen bij, die ik in de voormiddag in het atelier hierbij maak. En in het boekenhoekje kunnen mensen rustig snuisteren. Leuk is dat ik al gemerkt heb dat mensen die elkaar niet kennen in gesprek met elkaar gaan en hun verhalen over rouw en verlies delen. Ik geef hier maandelijks ook workshops en inspiratie- en informatiemomenten rond rouwverwerking. Maar vergis je niet: hier mag zeker ook gelachen worden hoor!”