Met een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1835, sluit de iconische winkel ‘In Den Paternoster’ na 150 jaar de deuren. De winkel, die sinds 1874 ononderbroken in handen was van dezelfde familie, groeide door de jaren heen uit tot een begrip in Roeselare en tot ver daarbuiten.
“De oorsprong van ‘In Den Paternoster’ gaat terug tot 1835”, begint Roos Halewyck (72). Roos was de laatste 50 jaar het gezicht van de legendarische winkel in de Ooststraat en is gehuwd met André Van Eeckhoutte (82). Dit koppel heeft een zoon Louis-Philippe (39). “Het was Karel-Francis Veranneman die samen met zijn zus Theresia-Celestina een stoffenwinkel opende in de Sint-Alfonsustraat 17. In 1874 nam hun neef Victor Veranneman de winkel over en kocht in 1896 de huidige locatie in de Ooststraat.”
Innovatie en groei
“De winkel bleef generaties lang in de familie, doorgegeven van Victor aan zijn zoon Alfons, en vervolgens aan diens dochter Anne-Marie. Met de komst van Louis Van Eeckhoutte, die huwde met Anne-Marie, keerde de winkel terug naar de oorspronkelijke identiteit. Hoewel ‘Bij Verannemans’ een veelgebruikte naam bleef, richtte Louis de focus op de naam ‘In Den Paternoster’. Waar die naam vandaan kwam? Er bestaan enkele theorieën over. Een ervan is dat men in onze winkel zo veel zaken kon kopen als er bolletjes aan een paternoster hangen maar een andere zegt dat de familie zo katholiek was dat men ‘In Den Paternoster’ koos als naam. Nochtans heeft men er nooit gewijde zaken of katholieke gewaden verkocht.”
“We schrijven een mooi einde aan een zeer mooi Roeselaars verhaal”
“De winkel startte met de verkoop van linnen, halflinnen en katoenen stoffen per meter, die klanten gebruikten om zelf lakens, tafellakens en slaapkledij te maken. Na de Eerste Wereldoorlog schakelde Alfons Veranneman over op de productie van volledig afgewerkte lakens, handdoeken en tafellakens. In 1957 introduceerde de winkel ook slaapkledij, pyjama’s en schorten, aanvankelijk op maat gemaakt.”
“André Van Eeckhoutte, de zoon van Louis, nam de winkel in 1975 over, het jaar waarin hij ook in het huwelijksbootje stapte met mij”, lacht Roos Halewyck. “Ik stond decennialang klaar om klanten te adviseren, terwijl André verantwoordelijk was voor de bevoorrading, vaak rechtstreeks bij Belgische importeurs. Wij breidden ons assortiment uit door regelmatig internationale beurzen te bezoeken, wat leidde tot een verschuiving naar een internationaler en luxueuzer gamma. Paul Smith, Armani, Derek Rose, Bonsoir of London waren merken waarvoor men van over heel Vlaanderen en zelfs vanuit Rijsel naar ons kwam. Zo evolueerde de winkel van een lokale stoffenwinkel naar een zaak die verfijning en vakmanschap uitstraalde. Wij hebben ook nog zelf schorten en slaapkledij op maat gemaakt. De Nieuwmarkt kwam hier ieder jaar hun nieuwe schorten kopen om te dragen op ‘den triem’.”
Verankerd
In de loop van 2023 werd Roos Halewyck getroffen door een trombose, met een spraakprobleem tot gevolg. Dit tragische voorval bracht het echtpaar ertoe om de beslissing te nemen om de winkel te sluiten. Na 50 jaar trouwe dienst aan hun klanten, is de tijd gekomen om afscheid te nemen van een familie-erfenis die generaties lang gekoesterd werd.
“Wij stonden bekend om onze verbondenheid met de gemeenschap. Raymonde Lapere, die maar liefst 50 jaar in de winkel werkte van 1937 tot 1987, kende vier generaties van de familie toen in 1985 onze zoon Louis-Philippe werd geboren.”
“Bij de bevrijding van Roeselare tijdens de Tweede Wereldoorlog naaide de familie snel een Poolse vlag om de bevrijders te verwelkomen, een moment dat veel inwoners zich nog herinneren. En natuurlijk waren wij van de partij met de Batjes, het Roeselaarse commercefeest bij uitstek, niettegenstaande wij niet echt een artikel verkochten dat mode- of trendgevoelig was. Maar wij deden mee, we waren verbonden met de stad. Alleen de laatste jaren hebben we gepast: het werd ons een beetje te veel en we hadden ook de mankracht niet meer om alles in goede banen te leiden.”
“Ook op het vlak van interieur was de winkel vernieuwend. In 1965 werd de winkel verbouwd door binnenhuisarchitect Etienne Loyson, voor wie het zijn eerste opdracht was. In 1991 was er van de hand van dezelfde architect een ingrijpende verbouwing waarbij de winkel werd vergroot. Loyson sloot de cirkel in 2005 af met een laatste kleine renovatie vooraleer hij met pensioen ging.”
“We waren in de jaren 60 ook lid van de Gouden Krans, een vereniging van de elitewinkels van Roeselare. We maakten samen reclame en versierden onze etalages op uniforme wijze. Op kerstavond reed een witte koets met twee paarden door de stad, waarmee een lakei de kerstgeschenken aan huis bracht. Dat was een mooie traditie die in het geheugen van vele inwoners gegrift staat.”
“Met de sluiting van ‘In Den Paternoster’ verdwijnt een stukje Roeselaarse geschiedenis, maar de herinneringen en het vakmanschap van de familie Veranneman en Van Eeckhoutte zullen nog lang blijven nazinderen. Wij bedanken zeker al onze klanten voor hun jarenlange trouw en steun. En wie nog een laatste geschenk wil kopen voor onder de kerstboom komt best in november de laatste koopjes doen. Het is de bedoeling om tegen begin december definitief te sluiten.”
“Er komt geen overnemer, neen. We willen dat niet. Ik zou het niet kunnen verdragen dat er misschien niet dezelfde standaard zou gehanteerd worden die wij 150 jaar hebben gehandhaafd. Het verhaal van ‘In Den Paternoster’ stopt hier en nu met ons. We schrijven een mooi einde aan een zeer mooi Roeselaars verhaal.”
“Wat wij zullen doen? Oh, we blijven hier wonen, dat staat vast. Mijn man André is zelfs in dit huis geboren! We zullen nu misschien iets meer in het straatbeeld te zien zijn en meer kunnen genieten van onze stad. En ik zal eindelijk tijd hebben om mijn zolder en kelder mooi op te ruimen (lacht).”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
