Mieke Glorieux heeft ontegensprekelijk een van de mooiste werkplekken van België. Vanuit haar kantoor op de eerste verdieping van het Kaasterkasteel in Rumbeke heeft de ceo van Busworld Europe een prachtig zicht op de kasteeltuin en de oprijlaan van het Sterrebos.
Mieke Glorieux: “Eigenlijk wel want de eerste kantoren van de BAAV of Beroepsvereniging van Autocars en Autobussen Vlaanderen waren bij ons thuis gevestigd. Toen mijn vader in 1971 daarmee van start ging, kwam iedereen gewoon bij ons aan huis. Als klein kind zal ik wellicht op de schoot gezeten hebben van iedereen die iets met BAAV te maken had (lacht). En met die mensen die nu met pensioen zijn, heb ik nog steeds een zeer goed contact en het zijn nu dikwijls hun kinderen die hun zaak verder zetten.”
Nochtans ben je niet onmiddellijk in de familiezaak gekomen?
“Neen, want na mijn studies heb ik in Parijs gewerkt bij een organisator van autobusbeurzen om daarna in Duitsland aan de slag te gaan als redder in een zwembad voor mensen met een lichamelijke beperking. Een grote verandering, ja, maar een zeer goede leerschool voor mij. Vervolgens ben ik uitgeweken naar Londen waar ik in een hotel van Hilton heb gewerkt. Ik ben daar gestart als kamermeisje, heb het onthaal van klanten gedaan en ik heb ook in de back office gewerkt. Weet je dat ik nog de kamer van Freddy Mercury van Queen heb opgeruimd nadat hij bij ons had verbleven! Er was werk aan, ja, dat is het minste wat je kan zeggen (lacht).”
En dan volgde nog een passage naar Sevilla?
“Op de wereldtentoonstelling van Sevilla in 1992 kon ik beginnen als hostess. Dat was een zeer leuke periode. Ik was 22 jaar en heb er heel interessante personen ontmoet en leuke zaken gezien en beleefd.”
Maar dan was het tijd om terug naar België te komen?
“Stilletjes aan toch. Ik heb dan bijna een jaar bij Jonckheere gewerkt op de PR-afdeling vooraleer ik de overstap maakte naar de zaak van mijn pa. Het is vreemd maar ik wilde eigenlijk niet voor mijn vader werken. En halfweg de jaren 90 was het toch plots zo ver. Ik begon te werken bij Car & Bus dat mijn pa had opgericht. Dat was de naam van het allereerste autocarsalon in België en dat vond voor de eerste keer plaats in 1971 in Kortrijk Expo.”
“Op het gewone autosalon was er wel plaats voor autocars maar dat bevond zich eigenlijk in een verloren hoekje. Bovendien sloten de deuren iets na zes uur ‘s avonds en kon je niet blijven nakaarten met mensen uit de sector. Mijn vader stoorde zich daar mateloos aan en hij besloot om zelf te starten met een autocarsalon.”
En Car & Bus werd uiteindelijk Busworld?
“Ja, vanaf 2001 gingen we internationaal en organiseerden we autocar- en autobusbeurzen in China, Afrika, Turkije, India en Rusland. Waren er in de beginjaren 60 exposanten dan spraken we in de laatste jaren voor corona over meer dan 500 exposanten.”
Het woord is gevallen: corona. Alles viel stil toen de pandemie uitbrak?
“Uiteraard. In oktober 2019 hebben we onze laatste beurs gehouden in Brussel. Toen de omvang van de gezondheidscrisis steeds duidelijker werd, zegden de grote merken een voor een af voor toekomstige beurzen en werd alles opgeschort. Ook omdat onze bezoekers van over de hele wereld komen en dit door corona en bijhorende quarantainemaatregelen nu niet meer mogelijk bleek.”
Overleeft Busworld deze covid-periode?
“Ja, we overleven dit en ik ben overtuigd dat de beurswereld aan het herpakken is. Ik vertrek binnenkort naar Turkije om contacten te leggen en besprekingen te voeren voor Busworld Turkije die eind mei 2022 plaatsvindt in Istanboel.”
“Voor Busworld Indonesië zal het in 2022 misschien te vroeg zijn maar we hebben goede hoop dat Busworld Argentinië in september 2022 wel zal kunnen plaatsvinden.”
Jij bent een vrouwelijke ceo in een uitgesproken mannenwereld. Nooit problemen mee gehad?
“Neen, eigenlijk niet. Dat komt wellicht omdat ik heel veel mannen uit die wereld ken van toen ik nog een klein meisje was. Of misschien omdat ik goed kan meepraten én meedrinken met hen (lacht).”
De autowereld beleeft een grote reconversie; benzine en diesel ruimen plaats voor elektriciteit. Volgt de autobus- en autocarwereld ook?
“Heel zeker. Alle constructeurs zetten daar trouwens al een hele tijd op in en hun onderzoeksteams zijn klaar met hun huiswerk. De voertuigen zijn klaar voor de omschakeling maar de infrastructuur kan niet volgen.”
Welke zijn je lievelingssteden?
“Sevilla en Istanboel. Roeselare ook, ja. Een toffe stad met goede plekjes om te eten en te shoppen zoals bij Annemie in Pips-Pillino maar wel een stad met grote mobiliteitsproblemen.”
Privé
Geboren in Roeselare op 1 december 1969 en er ook opgegroeid. Gehuwd met Johan Dutry, twee kinderen: Lucas (21) en Sarah (18). Ze wonen in Rollegem-Kapelle.
Opleiding
Lager onderwijs gevolgd in ’t Hof van ’t Henneken en middelbaar in de Burgerschool en in Kortrijk. Hoger onderwijs Toerisme in Brugge KHBO (nu Vives). Eerste werkervaringen in Parijs, Duitsland, Londen en Sevilla. Vervolgens PR-functie bij Jonckheere en dan aan de slag bij Busworld. Vandaag ceo van Busworld Europe.
Vrije tijd
Lezen, reizen, dierenliefhebber
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
