Geen grote show voor de MIA’s dit jaar, wel een week waarin de focus meer dan ooit op muziek van bij ons ligt. De kans dat je volgende week nummers van de hand van Stefaan Fernande uit Middelkerke hoort, schatten wij op… 100 procent. Van Nobelprijs en Porselein tot Gloria en Vechter : allemaal kwamen ze uit zijn piano en brein. Maak kennis met een wandelende hitmachine.
“Ik had Koen en Kris nooit ontmoet, maar wist dat ik eigenlijk maar één echte kans had met mijn cassetje. Het moest goed zijn, ik moest indruk maken.” Het resultaat? Nobelprijs , dik 25 jaar na datum nog altijd een van de grootste hits uit de geschiedenis van Clouseau. De man aan het woord? Stefaan Fernande, gestrand in Middelkerke. De prille vijftiger herleiden tot de schrijver van enkel Nobelprijs zou hem ontzettend oneer aan doen. De man is een hitmachine en schreef muziek én teksten voor de grootste Vlaamse successen: van Clouseau tot Niels Destadsbader, van Yasmine tot Natalia en van #LikeMe tot Liefde voor Muziek .
Wel een week van de Belgische muziek, geen Belgische muziekprijzen MIA’s. Een domper?
“Er zijn wel genoeg platen uitgekomen het voorbije jaar, dus voor mij hadden de MIA’s perfect kunnen plaatsvinden. Enkel de award voor live zou een probleem worden. Maar goed… Men heeft waarschijnlijk liever zo’n show mét publiek. En dat kan natuurlijk niet.”
De focus op de radio ligt volgende week sterk op de muziek van hier. Dat brengt ons sowieso bij jouw muziek.
(lacht) “Ik ben eigenlijk van kinds af aan al nummers en melodietjes aan het maken. Zonder opleiding, gewoon op gehoor en gevoel. Ik doe het eigenlijk nog altijd zo, al kan ik uiteraard nu wel muziek lezen. Halfweg jaren negentig ben ik opgestapt uit mijn toenmalige band The Big Noise , waar ik keyboards speelde en de muziek schreef. Onze manager toen was Linda Van Waesberge die ook Clouseau managede. Zo wist ik dat zij een nieuw nummer zochten.”
Zonder die gemeenschappelijke manager was je nooit bij Clouseau terechtgekomen?
“Neen, nooit. Alles hangt aan elkaar via toevalligheden. Uiteraard zijn connecties wel belangrijk, maar ik was nooit een haantje-de-voorste. Nog altijd niet.”
“Als ik een song maak, maak ik iets dat past bij de artiest. Niet per se bij het publiek”
Was de stap naar songschrijver een bewuste? Muziek schrijven voor iemand anders, maar zelf uit de spotlights blijven?
“Ik wilde vooral liedjes maken omdat ik zelf een heel brede smaak heb. In een groep ligt dat moeilijker. Vanaf dat je meerdere genres aanraakt, word je als verdacht beschouwd. Alsof je van alle walletjes wil eten. Het tegendeel was waar. Ik maakte gewoon graag muziek.”
Hoe is het contact met de artiesten? Zijn dat vrienden?
“Eerlijk? Vooraf stel je jezelf dat iets anders voor, maar vaak is het minder romantisch. (lacht) Als songwriter sta je ten dienste van een artiest en die knop moet je wel omdraaien. Als er een tof persoonlijk contact uit voortvloeit, is dat een pluspunt. Is dat niet zo, even goed. Hadise en ik bijvoorbeeld: wij zijn écht goede vrienden, ook al zien we elkaar soms maanden niet.”
Wat is jouw geheim om een hit te schrijven?
“Empathie is in mijn ogen het belangrijkste. Ik verplaats me altijd in de artiest, niet in zijn of haar publiek. Als ik een song maak, maak ik iets dat past bij de persoon. Porselein bijvoorbeeld is Yasmine perfect op het lijf geschreven. Ik geniet nog altijd van het maken zelf. Het moment dat alles samenvalt, dat is een heel mooi gevoel.”
Zijn er momenten dat je twijfelt aan je eigen kunnen?
“Ja, om de zoveel maanden gebeurt dat nog. De druk om hits te maken, mag je niet onderschatten. Je song kan steengoed zijn, er zijn zoveel factoren die je niet in de hand hebt. Het moet goed uitgevoerd zijn, de artiest moet graag gezien zijn op veel radiozenders: je staat vaak wat machteloos. Ik verdien enkel geld als iets op de radio wordt gedraaid, uit concerten of als het wordt verkocht. Inkomsten uit streaming zijn p ean uts , zo goed als niets. Ik ben nu bezig met songs voor Clouseau, Niels ( Destadsbader, red.) en Regi & Camille, maar je weet niet wat überhaupt zal worden uitgebracht, laat staan zal worden gespeeld. Dat is maanden werken, met een zekere onzekerheidsfactor.”
In 2018 werd je opgenomen in de Eregalerij van Radio 2. Voel je voldoende erkenning?
“De Eregalerij kwam als een verrassing. Ik was ook de op één na jongste ooit, enkel Axelle Red is jonger. Ik vond het trouwens vrij vroeg, alsof mijn carrière al ten einde is. (lacht) Nu goed, ik doe dit niet voor erkenning of naamsbekendheid, maar het valt toch op dat ik amper in aanmerking kom voor awards. Er wordt quasi altijd uit dezelfde vijver aan songschrijvers gevist. Als je tien nummers op een succesplaat van Clouseau schreef… Dat is toch het vermelden waard, niet? Dat het publiek niet weet welke songs ik schreef, maakt me minder uit. Maar het is vreemd dat de kenners en de muziekpers dat niet altijd naar waarde weten te schatten.”
Voor welke artiest zou je nog heel graag schrijven?
“In België? Bazart vind ik een heel coole groep. En internationaal? Coldplay of zo?” (lacht)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
