Van Balthazar naar een hutje in het Hoge Noorden: Patricia Vanneste trok naar Zweden en Noorwegen voor debuutalbum

Patricia Vanneste kan eindelijk touren met ‘Coral Dusk’, de debuutplaat van haar soloproject Sohnarr. Voor het album liet het ex-bandlid van Balthazar zich inspireren door de natuur in het Hoge Noorden. “Elk nummer is op een andere plek gemaakt. De sfeer van toen brengen we nu tot in de concertzalen.”

Patricia Vanneste (34) groeide op in Kooigem, bij Kortrijk. We leerden haar kennen als violiste-toetseniste bij Balthazar, waar ze veertien jaar lang mee de sound van de band bepaalde. Vier jaar geleden besloot ze echter om de groep te verlaten. Daarmee zette ze een punt achter het project dat ze in haar tienerjaren mee had opgericht. “Het was de juiste beslissing, ik beklaag het mij zeker niet”, blikt ze terug.

Ik trok in mijn eentje rond met enkel mijn viool, micro en laptop

“Ik voelde dat de tijd rijp was voor iets anders. Mijn eigen muzikale plannen strookten niet langer met die van de band.” Het betekende de start van Sohnarr: haar soloproject, waarvoor Patricia in de herfst van 2018 twee maanden lang doorheen Zweden en Noorwegen reisde.

“Ik trok toen in mijn eentje met mijn viool, microfoon en laptop van hut naar hut, om daar nieuwe muziek te maken. Dat resulteerde in 2020 in de debuutplaat Coral Dusk, met filmische en melancholische songs waarvoor ik mij liet inspireren door mijn eigen eenzaamheid en door de traagheid van de natuur”, vertelt ze.

‘The Sjel’

Die link naar die specifieke omstandigheden blijft ook nu behouden. Na de albumrelease ontwierp ze samen met haar partner, architect-muzikant Sam De Bock, een eigen installatie waarin je de plaat te midden van de natuur kan beluisteren. Die stond eerder al in Kortrijk en nog tot 15 mei is de installatie in Mechelen te bewonderen.

“The Sjel is vernoemd naar het Noorse woord voor ziel en verwijst ook naar het Engelse shelter of het Nederlandse schil. Het is een grote kubus die langs de buitenkant bekleed is met spiegels. Daardoor versmelt die als het ware met de omgeving. Bij het binnentreden is het laatste wat je ziet datgene wat je achterlaat door binnen te stappen: jezelf. Vervolgens kan je plaatsnemen op een bankje en het album drie kwartier lang laten afspelen, met uitzicht op het landschap.”

“Zo word je uitgenodigd om helemaal op te gaan in de natuur en in contact te komen met je diepere kern, met de muziek als gids”, legt Patricia uit.

Bevriende artiesten

Het is typerend voor haar nieuwe kijk op muziek, waarmee ze een zeker proces bij de toehoorders in gang wil zetten. “Ik geloof dat het leven draait rond inspireren en geïnspireerd worden, en dat we elkaar daarbij kunnen raken zonder er woorden voor nodig te hebben. Daarom ben ik op de bijhorende blog benieuwd naar de ervaringen of artistieke creaties van de luisteraars. Om diezelfde reden vroeg ik vorig jaar ook acht bevriende artiesten om elk één track van Coral Dusk onder handen te nemen.”

“Uit eigen land gaat het onder meer om Ansatz der Maschine, Avondlicht en Benjamin Desmet van SX. Maar ik kon ook Justin Lockey van de Britse band Editors strikken voor een rework, nadat ik hem had leren kennen toen wij samen toerden met Balthazar. Hij maakte een dark techno-versie van een track, die in zijn uitvoering maar liefst 16 minuten duurt. Zo maak ik iets los bij hen en zij op hun beurt weer bij mij”, stelt ze.

De release van Coral Dusk – Reworked wordt binnenkort gevierd met een Sohnarr invites-evenement, waarop de meewerkende artiesten dan een eigen podium krijgen.

Trip

De eigenlijke releasetour van Coral Dusk stond vorig jaar al gepland, maar moest toen om de bekende reden gedeeltelijk worden uitgesteld. Ondertussen is die opnieuw afgetrapt en vrijdagavond houdt ze halt in de Brugse Cactus Club. “Voor de plaat heb ik alle instrumenten zelf ingespeeld, maar op het podium laat ik mij bijstaan door vier andere muzikanten. Wij bouwden samen het decor, waarmee we een trip doorheen de verschillende sferen en werelden van het album creëren”, verklapt Patricia alvast.

En hoewel er weer optredens met een staand publiek zijn toegelaten, wordt dit toch een zittend concert. “Dat zorgt voor de juiste luisterervaring bij de rustige, donkere muziek van Sohnarr”, vindt ze. Klassieke zomerfestivals, met de focus op het feesten na de coronaperiode, staan daarom niet meteen op de agenda. Patricia kijkt wel uit naar nieuwe projecten.

“Eerder had ik al een samenwerking met kunstenaar Lieven Hendrickx, die zich voor zijn lithografie liet inspireren door mijn muziek. En op vraag van het Kortrijkse crematorium Uitzicht componeerde ik vorig jaar muziek voor hen. Zo zoek ik telkens die bijzondere interacties op, waarbij het over meer mag gaan dan de muziek alleen. Ik zoek naar de diepere lagen en naar een manier waarop mijn muziek anderen hun proces kan faciliteren. Zo wil ik een bedding creëren voor de emoties en creativiteit van anderen”, klinkt het nog.

(WV)