Met ‘Ga met me mee’ en ‘De heuveltjes van Erika’ scoorde Bart Van den Bossche twee absolute wereldhits in Vlaanderen, maar jammer genoeg moeten we de rasartiest al tien jaar missen. Enkele dagen voor zijn 59ste verjaardag verschijnt met ‘Liedjes Blijven – Glorie aan Bart’ een dubbel-album dat zo goed als al het werk van de geboren Oostendenaar bundelt. Zijn zoon Arno Glorie (30) brengt met ‘Breek je hoofd niet meer’ een prachtige hommage aan zijn vader. “Ik ben er zeker van dat papa trots is op wat we voor hem gemaakt hebben”, zegt hij.
Bart Van den Bossche is zo iemand die zich moeiteloos in het collectieve geheugen van de Vlaming heeft genesteld. De man zag het levenslicht op 17 april 1964 in Oostende en groeide op in Kortrijk, maar overleed tien jaar geleden erg plots. Op 6 januari 2013 stierf hij aan de gevolgen van een hartaderbreuk en liet hij zijn vele fans en vier kinderen – Milly (24), Kobe (27), Toto (28) en Arno (30) – verweesd achter.
Die laatste brengt nu een prachtige hommage aan de geliefde zanger en mediafiguur. Met Liedjes Blijven – Glorie aan Bart verschijnt naast een dubbel-LP ook een dubbel-cd die 45 nummers van Bart Van den Bossche bundelt, waaronder ook Breek je hoofd niet meer, een lied dat jarenlang onafgewerkt in een schuif was blijven liggen en waar Arno, die in Antwerpen een horecazaak runt, nu het stof van heeft geblazen. Barts zoon maakte er zijn eigen versie van en schenkt zijn vader zo een prachtig eresaluut. “Ik ben er enorm blij mee”, zegt hij. “Toen ik het nummer opnam, heb ik mijn ogen gesloten. Het was alsof mijn vader naast me stond.”
(lees verder onder de video)
Tien jaar geleden moest je afscheid nemen van je papa…
“Het gemis gaat nooit weg. We moesten papa ook erg onverwacht afgeven. Ik weet nog dat ik die eerste weken na zijn dood haast op automatische piloot heb geleefd. Ik was amper 20 jaar, maar heb toen als oudste zoon mijn verantwoordelijkheid genomen. We hebben erg veel over papa gepraat. En dat doen we nog altijd.”
(lees verder onder de foto)
Hoe was jullie band?
“We waren beste vrienden. Papa en ik konden over alles praten. De laatste jaren voor zijn dood was ik ook vaak zijn chauffeur om hem van het ene optreden naar het andere te brengen. Heerlijke tijden. Al stond ik er amper bij stil dat papa in Vlaanderen zo bekend was. Als kind zag ik een pak bekende artiesten bij ons thuis over de vloer komen, maar voor mij was dat de normaalste zaak van de wereld. Papa maakte muziek, dat was zijn job.”
Hij was amper 48 jaar toen hij stierf…
“Veel te vroeg. Ergens is het een troost dat hij alles uit het leven heeft gehaald. Papa was een duizendpoot: muzikant, presentator, ondernemer… Enkele maanden voor zijn dood heeft hij nog zijn brevet als ballonvaarder gehaald. Als hij iets wilde, ging hij ervoor. Zo zat hij in elkaar. Maar ik had hem zó graag nog wat langer naast me gehad…”
(lees verder onder de foto)
In wat mis je hem het meest?
“Onze gesprekken. Papa en ik konden erg goed met elkaar praten. Vaak tot een kot in de nacht. Onze meningen delen, discussiëren, ideeën die met elkaar botsten… Ik zou alles geven om nog één keer met hem in de zetel te zitten. En dan weer de tijd uit het oog te verliezen.”
Voor veel mensen was je papa ook een vertrouwd gezicht, iemand die voor een glimlach zorgde.
(glundert) “Dankzij zijn muziek. Met De heuveltjes van Erika en Ga met me mee heeft hij twee wereldhits in Vlaanderen gescoord. Zijn legacy (nalatenschap, red.) mogen we niet onderschatten. Hij speelde die nummers ook op élk optreden, omdat hij wist wat ze voor zijn fans betekenden. Ik word er nog altijd instant happy van als ik ze hoor.”
Luister je veel naar zijn muziek?
“Zijn complete oeuvre zit standaard in mijn playlist. Eigenlijk is het een privilege, want het eerste dat je van een geliefde zou kunnen vergeten, is de stem. Dat zal mij nooit overkomen. En elke keer ik zijn muziek hoor, is het alsof papa weer naast me zit.”
“Ik zou alles geven om nog één keer met hem in de zetel te zitten”
Word je nog vaak over hem aangesproken?
“Best wel. Hier in mijn café komen vaak vrienden en collega’s van hem over de vloer. Mensen die ik zelfs amper ken, maar ze weten dat ik hier achter de toog sta. Dan volgt vaak een bombardement aan anekdotes en herinneringen. Heerlijk vind ik dat. Het doet deugd dat papa in de harten van zoveel mensen voortleeft. Met enkele van zijn beste vrienden, waaronder Patrick Van Camp en Joost De Smet, heb ik intussen zelf een sterke band. Ondanks het grote leeftijdsverschil heb ik ook een mooie vriendschapsband met Walter Ertvelt, mijn peter, mentor en eveneens de voormalige muziekuitgever en producer van papa.”
Nu verschijnt een dubbel-LP en een dubbel-cd met zo goed als het volledige werk van je papa. Trots?
“Niet in woorden te omschrijven. Het idee is ontstaan tijdens de zomer van 2021. Hier in mijn café organiseerde ik een klein optreden en ik belandde ook zelf op het podium. Om papa’s evergreens te zingen. Mijn broers en zus waren daar zo enthousiast over dat het idee om een album met papa’s werk te maken, steeds meer vorm kreeg. Ik heb Walter het voorstel gedaan en als uitgever heeft hij het project geïntroduceerd bij platenfirma CNR Records. Nu is het eindelijk zover, geweldig!”
(lees verder onder de video)
Je bent ook zelf te horen op de plaat.
“Fantastisch, toch? Ik wist dat papa tien jaar geleden bezig was met een bewerking van Bob Dylans Don’t think twice, it’s allright. Ik heb die demo vanonder het stof gehaald en er een eigen versie van gemaakt. Uiteindelijk zijn zowel mijn bewerking als papa’s demo op de plaat beland. Een mooier eerbetoon kan ik me niet inbeelden. De cirkel is rond.”
Smaakt het naar meer?
“Ergens wel. Ik sta graag op het podium en de muzikale microbe heb ik dankzij papa wel te pakken. Zijn beste werk brengen en zo een hommage aan papa schenken, dat zou mooi zijn. Die plannen zijn we nu aan het uitwerken. Het was trouwens best emotioneel om Breek je hoofd niet meer op te nemen. Ik ben er zeker van dat papa trots is op wat we voor hem gemaakt hebben.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
