Dat een beperking je dromen niet in de weg hoeft te staan, daar is Nicola Van Acker het levende bewijs van. De Bruggeling werd geboren met microtia, een vervorming van het oor waardoor hij aan de linkerkant volledig doof is. Als grafisch vormgever timmert hij aan een mooie carrière en dit weekend stelt hij zijn werk voor de eerste keer tentoon. “Vroeger beschouwde ik mijn aandoening als een zwakte, nu heb ik het omarmd”, zegt hij.
Zevenentwintig jaar geleden kwam Nicola Van Acker ter wereld met microtia, een aangeboren ontwikkelingsstoornis van de oorschelp. In Nicola’s geval was zijn linkeroor amper ontwikkeld, zowel aan de buiten- als de binnenkant.
“Op mijn achtste kreeg ik een epithese of kunstoor, maar ik bleef wel doof aan mijn linkerkant”, legt hij uit. “Sinds drie jaar heb ik een ingenieus hoorapparaat dat me in staat stelt om ook langs die kant te horen, maar als kind leefde ik lang in mijn eigen wereld.”
“Zonder microtia was ik geen kunstenaar geworden”
“Ik focuste me erg op het visuele, kleuren en vormen gingen bij mij al snel een eigen leven leiden. Het tekengerei lag steeds binnen handbereik. Zo heb ik de liefde voor grafische kunsten en kleurenpoëzie opgedaan.”
Bonobo, Rolling Hills…
Nicola groeide op in Brugge, waar zijn ouders in het hart van de stad een restaurant runden, maar woont en werkt nu in Gent. “Als zelfstandig grafisch vormgever onder de naam Studio Koevoet”, stelt hij trots. “Ik had al snel door dat mijn toekomst in die sector lag.”
Nicola ontwerpt allerhande logo’s, huisstijlen en affiches, maar ook de Britse triphop-producer Bonobo is vaste klant bij Nicola. “Voor hem verzorgde ik onder andere het artwork van zijn meest recente vinylplaat.
Het Amerikaanse skate-merk Element klopte dan weer bij mij aan voor het design van vier nieuwe decks die komende lente gelanceerd worden en voor Brouwcompagnie Rolling Hills uit Oudenaarde ontwikkel ik dan weer alle etiketten. Opdrachten die vaak mijlenver van elkaar verwijderd staan, maar ze bieden me de kans om me op creatief vlak uit te leven.”
Ook zijn vrije momenten wijdt Nicola quasi volledig aan zijn liefde voor de grafische wereld. “Commerciële opdrachten werk ik met hart en ziel af, maar ik moet me wel altijd aan een vooraf afgelijnd stramien houden. Daarom wil ik af en toe mijn vleugels uitslaan en volledig mijn eigen ding doen.”
Wanneer Nicola niet aan het werk is, slaat hij aan het schilderen, zeefdrukken, tekenen of tapijt-tuften. “Een techniek die ik, mits wat hulp van mijn goeie vriendin Martha Samyn, volledig onder de knie heb gekregen. In mijn atelier werk ik momenteel aan een metersgroot wandtapijt. Als ik daarmee bezig ben, vergeet ik de hele wereld rondom mij.”
Sprong in het ondiepe
Nicola omschrijft zijn stijl als surrealistisch met simplistische vormen. “Ik hou het graag eenvoudig, maar wil mensen tegelijk ook zelf op ontdekking laten gaan in mijn werken”, zegt hij.
“Ik wil een gevoel creëren waarbij je meegesleept wordt in mijn wereld en waar je als onwetende ziel je hart kan uitkijken. Mijn werk staat nooit stil. Het leeft, ademt, voelt en danst op het ritme van de muziek waar ik tijdens het schilderen of tuften naar luister.”
Zijn inspiratie doet hij op in het dagelijkse leven. “Het wandtapijt staat bijvoorbeeld symbool voor een heftige periode na de breuk met mijn voormalige vriendin en is zwart-wit, terwijl mijn schilderijen bulken van expressieve kleuren.”
Dat hij nu een eerste keer met zijn werk naar buiten treedt, is voor Nicola erg spannend. “Een sprong in het ondiepe, hé”, grijnst hij. “Tot nu toe werkte ik altijd op maat van de klant, met veel overleg en dialoog. Wat ik straks toon, komt enkel en alleen uit mijn eigen koker. Dit zijn míjn kindjes die ik op de wereld loslaat.”
Op Hefboom, zoals Nicola’s expo heet, toont hij 34 werken. “Ik wil tonen wat ik in mijn mars heb. Het moet ook effectief een hefboom voor me worden. Mijn commerciële opdrachten wil ik behouden, het geeft me (financiële) zekerheid, maar ik wil ook als kunstenaar mijn stempel drukken.”
Omarmd
Kunst waarbij microtia altijd wel ergens aanwezig zal zijn, benadrukt Nicola. “Ik heb lange tijd met mijn aandoening geworsteld. Vroeger beschouwde ik het als een zwakte, terwijl het gewoon een deel van mijn persoonlijkheid is.”
“Het heeft me mee gevormd tot wie ik nu ben. Zonder microtia was ik waarschijnlijk geen grafisch vormgever geworden, laat staan kunstenaar. Ik heb het weten te omarmen. Een raad die ik iedereen met een beperking of aandoening kan geven: ga het niet uit de weg, maar maak het deel van jezelf. Je kan er alleen maar sterker door worden.”
‘Hefboom’ start op zaterdag 29 oktober (16 tot 22 uur). De eerste honderd bezoekers krijgen een verrassing mee naar huis. Ook van vrijdag 4 tot 6 en 11 tot 13 november (telkens van 16 tot 20 uur) te bezoeken in Parlor in de Jakob van Caeneghemstraat 16 in Gent. Op de expo zullen ook werken van de jonge designers Arthur Vandergucht en Bram Vanderbeke te zien zijn. Volg Nicola via zijn Instagrampagina studio.koevoet.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
