De onbekende West-Vlaming die ons televisiejaar het meest gekleurd heeft is ongetwijfeld Jolien Derck (26) uit Ingelmunster. Zij ontmaskerde Alina als De Mol in het gelijknamige Vier-programma. Haar no-nonsense en gedreven aanpak maakte van haar de gedroomde kandidate én de perfecte winnaar. “Heel vreemd om vast te stellen dat mensen nu denken dat ze je écht kennen.”
Net geen anderhalf miljoen mensen zagen eind april hoe Jolien Derck er in slaagde om Alina Churikova te ontmaskeren in De Mol. De spannende editie in Griekenland was de succesvolste tot nu toe. Het haalde niet alleen het meeste kijkers sinds de heropstart van het programma in 2016, maar Alina bleek ook de strafste saboteur tot nu toe. Jolien nam als winnares slechts 22.835 euro mee naar huis, het laagste bedrag uit de geschiedenis van De Mol.
Twee West-Vlamingen
Jolien, van Ingelmunster afkomstig, bleef na haar studies aan de Hogeschool plakken in Gent. Daar werkt ze bij ING. Ze verdedigde de West-Vlaamse eer in het programma samen met Els Degraer, een juffrouw in de vrije basisschool De Wijzer Aarsele – Kanegem. Die mama van vier zette zich volop in, maar de befaamde tunnelvisie – waarbij ze vooral één kandidaat in het vizier hield – deed haar na een paar afleveringen de das om.
Jolien daarentegen bleek een verbeten kandidaat, vastbesloten om de Mol te ontmaskeren. Dat lukte haar uiteindelijk, na een zenuwslopende finale. De ontmaskering en de knipoog, dat in één beeld alles zei, was één van de meest fijne momenten dit jaar op ons scherm.
“Soms waren de reacties subtiel, dan weer had iederéén mij gezien in de winkelstraat. Megagênant!”
De opnames zijn intussen al meer dan een jaar geleden, en de finale van eind april, maar toch zindert het verhaal nog steeds na bij Jolien. “Het is bizar hoe dat onder je vel kan kruipen, ja. Terwijl dat eigenlijk maar drie weken geweest zijn in een mensenleven. Een voetnoot bijna, maar toch eentje dat misschien wel mijn hele leven zal bij blijven.”
(denkt na) “Eigenlijk is het nooit echt afgesloten geweest. Er was na afloop van het programma geen reünie, geen afscheidsfeest. Alsof het verhaal onafgewerkt is. Dat merkte ik toen er een nieuw seizoen werd aangekondigd. Daar had ik het vreemd genoeg lastig mee. Dan voel je dat je er geen deel meer van uitmaakt, en dat iemand anders nu dat geheim met zich meedraagt. Ik stuurde een berichtje naar Bart en Dorien, om te zeggen dat het raar aanvoelde, en zij hadden dat ook.”
Ook de traditionele samenkomst zonder camera’s, in de vorm van een weekendje, is er nog niet van gekomen. “We mikken nu op eind maart, maar we zien wel. Deze zomer zijn we één keer allemaal samengekomen, toen het mocht met die 15 contacten. Dat was heel fijn. Je kan niet blijven teren op berichtjes via WhatsApp. Shoutout trouwens naar Bruno, die een gezellige middag had georganiseerd met eten, spelletjes en een wandeling in de natuur. Ik verlang wel om eens een heel weekend met zijn allen door te brengen, om te zien hoe het nu écht met iedereen gaat. Op afstand raakt de connectie er sowieso een beetje uit en je kan via berichten niet blijven doorgaan op die drie weken. Het is ook gewoon een supertoffe bende.”
Selfies
Hoe groots de finale was, hoe stil het daarna werd. “Dat vond ik niet erg, integendeel. Ik gaf toen heel wat interviews, maar uiteindelijk zeg je overal hetzelfde. Ik vond het fijn om weer in stilte te verdwijnen. Dat hielp de afgelopen maanden dankzij die mondmaskers. Ik woon ook in een buurt waar veel mensen van een andere origine wonen. Als ik naar buiten keek, zag ik door de ramen vooral Turkse tv passeren, niet zozeer De Mol. In het begin voelde dat dan ook heel vreemd om aangesproken te worden. Meestal was dat subtiel: iemand die zich op restaurant afvroeg vanwaar ze mij nu kende, of kleine kindjes die op de foto willen of lief zwaaien. Vandaag is dat vooral gefluister geworden: ‘Kijk, dat is Jolien van De Mol!’. Maar soms was het ook megagênant, als ze mij nariepen of aanklampten in het midden van de winkelstraat, en iederéén mij daardoor gezien had.”
“De zotste reactie? Eigenlijk vond ik het zotste dat je blijkbaar altijd wel overal een indruk nalaat. Want van elke club waar ik ooit lid van was, van elke hobby die ik ergens had uitgeoefend of van elke klas waar ik in gezeten heb, was er iemand die een berichtje stuurde. Meestal was dat een kort babbeltje, maar dat was wel fijn. Maar mijn Instagram-profiel staat nog steeds privé, ik heb nog altijd dezelfde 150 volgers. Ik ben ook niet de persoon om in een mediacircus mee te draaien.”
Menigtes vermijden
En toch heeft het programma haar wel anders doen kijken naar bepaalde zaken. “Ik vermijd meer menigtes dan vroeger. Vandaag is dat nu ook niet zo moeilijk. (lacht) En ik let ook meer op wat ik zeg. Ik heb geleerd dat iets soms grof kan overkomen, of ongepast, terwijl ik dat eigenlijk niet zo bedoel. Zeker op professioneel vlak let ik daar extra op. Al is dat wel vreemd: in september was ik interim teamleader en dan blijkt die hele groep je te kennen. Of dénken ze je te kennen.”
“Ook grappig: deze zomer gingen we uit en op een gegeven moment kwamen er van die stomdronken gasten een foto vragen. Dan durfde ik al eens vragen: ‘serieus, wát ga je daar nu eigenlijk mee doen?’. Waarop mijn lief: ‘Gij vraagt u dan af waarom mensen u bot vinden?’
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
