De jonge Kortrijkse filmmaakster Sandy Kelemba gooit grote ogen met haar eerste kortfilm ‘The Reject’. De film rolde nog niet van de band of hij werd al geselecteerd voor de kortfilmcompetitie van het Internationale Filmfestival van Oostende. Nu is het tijd voor de échte première van ‘The Reject’ in haar thuisstad Kortrijk. Bekijk op zondagavond 3 maart deze kortfilm in de Budascoop over jezelf aanvaarden en jezelf kunnen zijn, in aanwezigheid van regisseur en cast. Na de vertoning blijven ze nog even hangen voor een Q&A.
“In mijn jeugd keek ik heel graag films en series, maar ik zag niet veel diversiteit, dus begon ik sinds mijn achtste zelf verhalen te schrijven. Tegen mijn zestiende had ik er al heel veel en toen ik hoorde dat Kortrijk strijdt voor de titel van Culturele Hoofdstad van Europa diende ik een van mijn verhalen in bij DURF2030 in de hoop mijn script om te zetten in een film.”
Zo werd The Reject een van de initiatieven van DieNaamGaanZeZelfWelBepalen, het jongerenproject van DURF2030, VIVES en kunstencentrum BUDA. Financieel mogelijk gemaakt door het Fonds Strandschelp van de Koning Boudewijnstichting. “Daardoor kon ik werken met professionele filmmakers. Ik was al blij dat ik de kans kreeg om mijn eigen film te maken, maar dan mocht ik als jonge maker ook nog eens gecoacht worden door Patrice Toye (scenario), Ilona Vanouplines (beeld) en Camille Ghekiere (regie).” Sandy schreef zelf de soundtrack. Het eindlied Why Am I Not With You, dat volgens haar de film het best beschrijft, komt binnenkort op Spotify.
Zelfacceptatie
De debuutkortfilm van Sandy Kelemba, een realisatie van productiehuis Het Huys, haalde de officiële selectie van FilmFest Oostende. Na een geslaagde deelname aan de kortfilmcompetitie komt The Reject van cineaste Sandy Kelemba thuis, de plek waar de film werd ingeblikt. In de film staat de 16-jarige Naomi aan de vooravond van het eerste concert met haar band. Een avond waarop ze het hart van bandlid Nathan probeert te winnen. Navigerend tussen drama en muziek wordt ze achtervolgd door haar grootste onzekerheid.
“Ik herken mezelf in Naomi. Hoe mensen bijvoorbeeld reageren op haar haar. Die onzekerheid begint niet bij jezelf, maar speelt je wel later in het leven parten, hoe je jezelf ziet”
“The Reject vertelt het verhaal van een Vlaams meisje met afrohaar. De strijd tussen zelfacceptatie en afwijzing staat in de film centraal. Met mijn kortfilm wil ik maatschappelijke thema’s bij jonge mensen brengen. Initieel volgde het verhaal een groep jongeren, elk met hun eigen achtergrondverhaal, maar uiteindelijk heb ik op aanraden van Patrice gefocust op één personage. Dat was een van de eerste lessen. Het is altijd goed om een bepaalde link te hebben met het personage, om haar beter te begrijpen en een authentiek verhaal te brengen zodat je niet vervalt in stereotypen.”
“Ik herken mezelf in Naomi. Hoe mensen bijvoorbeeld reageren op haar haar. Die onzekerheid begint niet bij jezelf, maar speelt je wel later in het leven parten, hoe je jezelf ziet. Wanneer mensen vragen of ze mijn haar mogen aanraken, beseffen ze vaak niet hoeveel invloed dat kan hebben op een persoon.”
Sandy schreef het script niet enkel uit eigen ervaring, maar is ook met verschillende vrouwen van kleur gaan praten. “Heel veel meisjes hadden dezelfde onzekerheden, door het westerse schoonheidsbeeld waaraan ze zich spiegelen. Dat is heel anders dan hoe zij eruitzien. Ze voelen zich niet mooi genoeg.” Leuk detail, Naomi betekent schoonheid in het Japans.
Schoonheidsideaal
Sandy hoopt met haar filmcarrière meer maatschappelijke thema’s aan te kaarten. “Er moet meer gepraat worden over mensen in minderheidsgroepen. Door hen te representeren in films, series of boeken, voelen ze zich meer begrepen. Zeker voor jongeren is het belangrijk dat er verhalen zijn waar zij centraal staan. Ik had dat niet als kind en dat heeft een invloed op hoe je jezelf beschouwt of hoe anderen jou beschouwen. De hoofdpersonages die ik zag, volgden het westerse schoonheidsideaal. Zij maakten allerlei leuke dingen mee, dus dacht ik dat dat enkel voor hen was weggelegd. Ik had niet het gevoel dat ik ook succes, liefde of vriendschap kon meemaken.”
“De hoofdpersonages die ik zag, volgden het westerse schoonheidsideaal. Zij maakten allerlei leuke dingen mee, dus dacht ik dat dat enkel voor hen was weggelegd”
“Film is een goede manier om mensen in de schoenen te zetten van het personage en lokt meer empathie uit. Intussen ben ik bezig met de achtergrondverhalen van de andere bandleden in The Reject verder uit te werken. Zo gaat het verhaal van Nathan over eenzaamheid en dat van Sarah over haar geaardheid. Door verschillende maatschappelijke thema’s op zo’n authentiek mogelijke manier te brengen, hoop ik dat de kijker ervan kan leren.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
