De positieve reacties op Facebook na de aanstelling van Filip Dheedene (65) als nieuwe voorzitter van de cultuurraad maken duidelijk dat hij veel steun geniet. “Dat deed plezier”, zegt de Waregemnaar. “Sedert mijn pensioen kan ik ook meer tijd vrij maken voor cultuur en voor het vrijwilligerswerk dat me even dierbaar is.”
Herinnert iemand zich nog het woord ‘jagger’? Het begrip werd ooit in het leven geroepen en staat voor ‘jong actief gepensioneerde’. Ik moet er aan denken als ik de drukke agenda hoor van Filip Dheedene. Hij is niet alleen voorzitter van het Vermeylenfonds, maar heeft ook zijn engagementen bij Ten Anker en Somival, fietst 6.000 km per jaar, doet veel culturele citytrips en dat is verre van alles.
Het lijkt wel of je als gepensioneerde een nog drukkere agenda hebt dan toen je nog aan het werk was als ambtenaar?
“Dat is nu wel wat overdreven. Ik geniet wel van mijn vele bezigheden. Het doet me ook denken aan wat mensen wel eens toegewenst krijgen als ze met pensioen gaan: doe het maar rustiger aan, klinkt het dan vaak en geniet nu maar. Ik kan me daar niet helemaal in vinden. Dat weten ze ook in de familie. Toen ik van mijn twee zoons een verjaardagskaart kreeg bij mijn 65ste verjaardag stond er op: Doe zo verder. (lacht)”
Als voorzitter van de cultuurraad krijg je er nog een verantwoordelijkheid bij. Vertel eens wat de plannen zijn?
“Nu was ik wel al ondervoorzitter. Het is dus niet zo dat dit allemaal nieuw is voor mij. In elk geval weten we goed waar we naartoe willen. Zo streven we ernaar om nauwer te kunnen aansluiten bij het verenigingsleven en gaan we bij de 11-juli-vieringen de focus leggen op samenwerking met verenigingen en kleine concerten organiseren, verspreid over het centrum van Sint-Eloois-Vijve. Eerder hebben we de subsidies gedigitaliseerd en heeft het feest van de cultuurraad een facelift gekregen. Onze belangrijkste taak blijft het ondersteunen van de culturele verenigingen. Zo organiseren we binnenkort een opleiding over het gebruik van sociale media.”
Je vindt het belangrijk om in dit gesprek voldoende ruimte te krijgen voor jouw culturele interesses. Jouw tijd gaat nu in.
“Om te beginnen lees ik veel boeken en verplicht ik me er toe om daar elke dag minstens een uur tijd voor vrij te maken. Zo heb ik het voorbije jaar Stijn Streuvels kunnen herontdekken. Die heruitgaven van zijn boeken vorig jaar hebben ervoor gezorgd dat ik het ene na het andere werk van hem verslonden heb. Verder doe ik ook graag cultuuruitstappen en is het voor mij geen punt om bij een stadsbezoek twee tot drie musea in een weekend te bezoeken. Ik heb ook een abonnement bij De Schakel en sinds mijn pensioen ben ik beginnen tekenen en schilderen.”
Bij het Vermeylenfonds, waar je ook voorzitter bent, staat onder meer vrijzinnigheid voorop. Betekent zo’n houding nog veel voor jou?
“Absoluut, we laten geinteresseerden ook zoveel mogelijk kennismaken met thema’s die eigen zijn aan vrijzinnigheid. Dan denk ik onder meer aan mensenrechten, maar ook het levenseinde, euthanasie of abortus. De voorbije jaren hebben we daar vaak aandacht aan besteed in onze filosofiereeksen die we samen met cultuurcentrum De Schakel op het getouw hebben gezet. Er zijn weinig filosofen uit Vlaanderen of Nederland die hier niet zijn komen spreken. Overigens wil ik nog aanstippen dat ik het even belangrijk vind dat het Vermeylenfonds naast vrijzinnig ook Vlaams en sociaal is.”
Sedert je pensioen ben je ook vrijwilliger bij Somival en Ten Anker. Waar komt die betrokkenheid bij personen met een beperking vandaan?
“Mogelijk is dat wat gegroeid in de periode dat ik bij het ministerie van Onderwijs de verantwoordelijkheid had over het leerlingenvervoer voor het buitengewoon onderwijs. De mensen die ik begeleid bij Somival maar ook bij Ten Anker hebben mijn hart gestolen. Ik rij altijd met een goed gevoel terug naar huis als ik met hen ben gaan wandelen, fietsen of zwemmen. Dat engagement is een vast onderdeel van mijn leven geworden en ik zou het niet meer kunnen missen.”
Woon je tot slot graag in Waregem?
“Ik voel me hier goed en dat komt omdat Waregem alles in huis heeft wat nodig is om een goed leven te leiden. Er zijn veel mogelijkheden op het vlak van sport, cultuur of alles wat zich algemeen in de vrijetijdssfeer afspeelt. Waregem leeft en bruist.”
Dit klinkt bijna als een promopraatje voor het stadsbestuur, en dat van iemand die niet katholiek is en zich profileert als vrijzinnige.
“(glimlacht) Maar ik heb ook geen probleem met de partij van de burgemeester en ook niet met de meeste andere. Ik heb geen politieke kleur en wil dat zo houden. Ik ben de voorbije decennia door bijna elke mogelijke partij gevraagd om op hun lijst te gaan staan maar ik heb telkens de boot afgehouden. Dat zal ook zo blijven.”
(FV)
Wie is Filip Dheedene?
Privé: Filip Dheedene (65) is getrouwd met Nancy Veys. Ze hebben samen twee kinderen: Pieter (29) en Jasper (28). Filip en Nancy wonen in Karelmeers in Waregem.
Loopbaan: Filip liep school in het Heilig Hartcollege in Waregem. Hij werkte zowat zijn hele leven in het departement onderwijs in Brussel. Daar werkte hij als programmateur, analist en het laatste deel van zijn carrière als projectleider op de afdeling informatica.
Cultuur: Filip is sedert kort voorzitter van de cultuurraad van Waregem. Hij is verder ook voorzitter van het Vermeylenfonds in Waregem en is ook actief als vrijwilliger bij Ten Anker en bij Somival.
Waregemse Wolven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
