Carnaval staat synoniem met alle remmen loslaten, de tapkranen continu op volle kracht en onbeschaamd feest vieren. Maar voor wie het tot Prins Carnaval wil schoppen, is het ook bittere ernst. Vraag dat maar aan Lorenzo Levecq (24) en Emilia Denoo (23), vorig weekend in hun geliefde Zwevezele tot Prins Levecq I en Roosje Emilia gekroond. Zondag mogen ze tijdens de stoet de massa toewuiven. “Zondag zijn we even de bekendste inwoners van het dorp.”
Die zaterdagnacht in de feesttent langs de Tramstraat in Zwevezele. In de iets meer dan 5.000 zielen tellende deelgemeente van Wingene hangt hoogspanning. Voor het eerst sinds 2019 – corona, weet je wel – kiest de in eigen streek wereldberoemde Orde van de Bolhoed nog eens een Prins Carnaval.
En of het storm loopt om de officieuze burgemeester van Zwevezele te verkiezen. Liefst 2.417 mensen/feestneuzen brengen hun stem uit: 1.663 voor Team Blauw van Lorenzo Levecq (24) en zijn roosje Emilia Denoo (23), 754 stemmen gaan naar Team Rood van Frietje I: met Olivier Verbecke en roosje Tessa Van Damme.
“Hoeveel geld ik in mijn campagne gestoken heb? Hooguit 5 euro”
“Ik was van mijn sokken geblazen”, geniet Lorenzo nog na. “Ik had nooit durven dromen dat zóveel mensen voor mij zouden kiezen. Toen de uitslag bekendgemaakt werd, stond ik te trillen op mijn benen. Ergens ook logisch, want carnaval is in Zwevezele haast een staatszaak. Dan komt het hele dorp op straat. Dit is onze nationale feestdag.”
Leve de sponsors
Lorenzo, een zelfstandige in de eventsector, heeft carnavalistenbloed door de aderen lopen. Hij is lid van tal van verenigingen in zijn geliefde Zwevezele en droomde er al enkele jaren van om een gooi te doen naar de felbegeerde scepter en steek, zoals de iconische hoed van Prins Carnaval heet.
“Dit jaar was het eindelijk mijn beurt en samen met mijn Roosje Emilia ben ik er volledig voor gegaan.” Op 3 december maakte Lorenzo zijn kandidatuur officieel door in café ’t Mandeken bij de Orde van de Bolhoed het deelnameformulier te tekenen, daags nadien startte zijn campagne. “We hadden aanvankelijk geen duidelijk plan, maar al snel kreeg ik een veertigkoppig team rond mij. Met maar één doel: die prinsentitel binnenrijven.”
Levecq I koos voor het smurfenthema en haalde alle blauwe troeven uit de kast. “We hebben de voorbije weken alle schoolkinderen van Zwevezele bezocht, organiseerden een stickeractie en plaatsten elke zondag De Stoel in ons dorp. Wie er zich als eerste in neerplofte, kreeg een mand vol streekproducten.”
Begin januari organiseerde Lorenzo ook Levecqs Wonderland, een familiedag vol animatie, volksspelen en ambiance. “Dat was nodig om geld in het laatje te krijgen, want zo’n prinsenverkiezing kost wel wat.”
“Al heb ik als kandidaat amper zelf geld moeten uitgeven. Ik heb mijn toegangskaart voor de verkiezingsavond gekocht, 5 euro. That’s it. De rest werd bekostigd met de opbrengst van de evenementen die we organiseerden en sponsoring. Zowat heel ondernemend Zwevezele schaart zich telkens achter een van de kandidaten. Heel belangrijk. We hebben bijvoorbeeld 5.000 blauwe ballonnen en drie kilometer vlaggen opgehangen. Die moeten allemaal betaald worden, hé. En het is er niet goedkoper op geworden.”
Deurbellen à gogo
Wie Prins Carnaval wil worden, moet ook zichtbaar zijn. En daar heeft Lorenzo meer dan voor gezorgd. Als een volleerd politicus belde hij aan zo goed als elke voordeur van zijn dorp aan.
“Ik denk dat ik toch negentig procent van alle deurbellen heb ingedrukt”, glimlacht hij. “Om me telkens opnieuw voor te stellen en de mensen te vragen om op mij te stemmen. Ik voelde me wel even een politieker die in de laatste rechte lijn richting verkiezingen zat.”
“Maar ik heb ook veel te danken aan de mensen rondom mij. Ik had een plakkatenteam, een groep die onze social media verzorgde, mensen die rondbelden om mensen warm te maken om te komen stemmen… Het was een enorm intensieve periode met erg weinig slaap, maar het was elke druppel zweet meer dan waard.”
Nu Lorenzo zich ook officieel Prins Carnaval mag noemen, voelt hij zich de koning te rijk. “Een grotere eer is er niet. Als Zwevezelenaar is dit het summum. Het aantal WhatsAppjes met felicitaties kan ik niet meer bijhouden en als ik buitenkom, krijg ik continu schouderklopjes. Dat zegt alles over hoe hard dit feest hier leeft.”
Alle zorgen vergeten
Nu staat het weekend van zijn leven voor de deur. “Je kan niet geloven hoe hard ik hiernaar uitkijk. Zondag ben ik even de bekendste inwoner van ons dorp en mag ík zwaaien naar de burgemeester in de tribune”, knipoogt hij.
“Ach, carnaval is ook gewoon zo’n mooi feest. Even alle zorgen vergeten, feesten met je vrienden en genieten van het leven. Dat ik maandag een dagje vakantie moet nemen om te bekomen, neem ik er graag bij. Al ben ik tijdens mijn hele campagne erg bewust met alcohol omgegaan. Ik wilde er mijn kopje bijhouden.”
Zondagavond mag Prins Levecq I zijn carnavalsoutfit opbergen. “Het zal veel te snel gepasseerd zijn”, zucht hij. “Maar die ervaringen nemen ze me nooit meer af. En volgend jaar mag ik als uittredend Prins mijn opvolger aanstellen. Al kan ik ook zélf opnieuw een gooi naar de scepter doen. Voorlopig is die piste niet aan de orde, maar zeg nooit nooit…”
Carnaval in West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
