Welkom in café De Sportvriend: maak kennis met de mooiste sportcafés van West-Vlaanderen

Vlaanderen bulkt van de authentieke sportcafés. In het nieuwe boek ‘Café De Sportvriend’ nemen caféromantici Marko Heijl en Bart Diricx je mee op een kroegentocht langs herbergen waar de liefde voor de sport van de muren druipt. Wij laten u alvast kennismaken met zes West-Vlaamse pareltjes.

In De Reisduif moet enkel Vlissinghe voor zich dulden in de rangschikking van oudste cafés van Brugge. Al minstens driehonderd jaar schuiven hier schuimende pinten over de toog. Je vindt er alle rangen en standen terug: van de beroepsdopper tot een gefortuneerd industrieel als Marc Coucke.

Die laatste was tien jaar lang – voor zijn avonturen bij KV Oostende en RSC Anderlecht – kind aan huis. Telkens Club Brugge drie winstpunten mocht bijschrijven, zorgde Coucke er mee voor de ambiance. Zijn handtekening staat nog ergens op de muur, net naast de ingang.

In 2006 mocht Ichtegem zichzelf het Dorp van de Ronde van Vlaanderen noemen. Het dorpje bracht met onder anderen Richard Depoorter en Rondelaureaat Jules Vanhevel enkele echte Flandriens voort, maar een ander Ichtegems wielermonument is café De Hert.

De herberg lijkt zo weggelopen uit een meesterwerk van de Nederlandse zeventiende-eeuwse kunstschilder Jan Steen. Een café met alle eigenschappen van een echte Flandrien: noest, ongepolijst, volks en één brok karakter. Wie zich hier aan de toog zet, voelt de koers door de aderen stromen. Laat die bidons maar vollopen.

U kent het vijfletterwoord wel. Wanneer twee rivaliserende en dicht aan elkaar grenzende (voetbal)clubs elkaar partij geven, dan is het tijd voor een felbevochten derby. Maar in Oudenburg kan u er ook een glas gaan drinken.

Derby verwijst naar de naam van een Engels graafschap waar in 1780 graaf Edward Stanley er voor het eerst prestigieuze paardenrennen organiseerde. 250 jaar later draven de paarden er nog steeds en kan je diep in de polders, bij de warmte van de stove, je aan een goeie sportpint laven.

Al meer dan honderd jaar kan je op deze plek het betere glas gerstenat aan je lippen zetten. In vervlogen tijden heette deze staminee nog Driessens en was het een echt jeugdcafé, sinds 1975 staat het te boek als Put 19. Zoals de naam al doet vermoeden: hier wordt de edele golfsport hoog in het vaandel gedragen.

Wie net de 18 holes van de Royal Zoute Golf Club heeft afgewerkt, kan hier de minstens even belangrijke negentiende hole scoren. Deze bodemloze put der dorstigen heeft de authenticiteit van de muren druipen, maar is tegelijk de minst volkse van alle sportcafés. Noblesse oblige…

Diep in de Westhoek vinden we Het Hazekasteel. In de Heuvellandse deelgemeente Nieuwkerke hebben ze baanbollen tot een kunst weten te verheffen. En beschouwen ze het spelletje als een absolute topsport.

De droge kelen worden er gelaafd door cafébazin Maitje, 79 jaar jong en anderhalve meter groot. Ze staat er al meer dan vijftig jaar achter de toog, zeven dagen op zeven. En mogen we u nog een tip geven? De huisgemaakte picon kent zijn gelijke niet.

U bent op zoek naar een plek waar zelfs de kleinste vloertegel honderden verhalen over de koers kan vertellen. Zet dan koers richting Tielt om bij waard Lode Bogaert van het praat- en eetcafé Carlito aan te schuiven. Elk hoekje van de zaak is volgestouwd met wielermemorabilia.

Van versleten en nog met modder besmeurde truitjes over bidons, petjes, krantenknipsels en ontelbaar veel foto’s: de Carlito is een klein museum op zich. Én: het is het stamcafé van De Melkerie, Vlaanderens bekendste trainingsgroepje van onder anderen Yves Lampaert en Tim Declercq. Als De Ronde Vlaanderens mooiste is, dan is de Carlito Vlaanderens warmste café.