Geldboetes en forse schadevergoedingen voor dodelijke silobrand in Vichte

Tijdens het proces was er ook kritiek op de brandweer. © BELGA
Redactie KW

Ramen- en deurenfabrikant Pouleyn uit Vichte en ruimdienst Cannie uit Oostrozebeke zijn door de Brugse rechtbank schuldig bevonden aan het onopzettelijk doden van Matthias Vuylsteke (24). De jongeman kwam ruim drie jaar geleden om het leven bij een zware silobrand. Zijn drie collega’s raakten voor het leven verminkt. “De beklaagden waren op de hoogte van het gevaar maar lieten de slachtoffers onvoorbereid begaan”, oordeelde de rechtbank.

In de vroege ochtend van 25 januari 2019 trokken vier werknemers van ruimdienst Cannie naar ramen- en deurenfabrikant Pouleyn in Vichte. Ze moesten er een silo met houtschilfers reinigen waarin waarin het daags voordien gebrand had. De brandweer had de schilfers geblust en de twintigers moesten die nu met een slang uit de silo zuigen.

Een routineklus, dachten ze. Maar toen Matthias Vuylsteke (24) uit Vichte van op een hoogtewerker een luik opende, werd hij getroffen door een enorme steekvlam. Onderaan de silo waren nog houtschilfers aan het smeulen waardoor rookgassen zich hadden opgestapeld en bij het plotse contact met zuurstof in brand waren gevlogen. Een backdraft in het jargon.

Zware brandwonden

De gevolgen waren verschrikkelijk. Matthias werd uit de hoogtewerker geslingerd en was op slag dood. Op de begane grond liepen zijn collega’s Ziggy Vanryckeghem (25) uit Izegem, Alexander Bauwens (32) uit Wielsbeke en Axel Vroman (24) uit Wingene zware brandwonden op en zijn voor het leven verminkt. Volgens het gerecht was het ongeval een rechtstreeks gevolg van het ondermaats welzijnsbeleid bij de beide bedrijven.

“Mijn zoon zag zijn beste vriend voor zijn ogen verbranden en sterven”

“De brandweer had gewaarschuwd voor mogelijke gloeihaarden en duidelijk gesteld dat een gespecialiseerde de firma de silo moest reinigen. Pouleyn had de werken meteen moeten stilleggen van zodra duidelijk was dat Cannie niet de kennis had om ze uit te voeren”, stelde arbeidsauditeur Jeroen Lorré.

Pouleyn en Cannie verantwoordelijk

De advocaten van de burgerlijke partijen wezen op de verpletterende verantwoordelijkheid van Pouleyn en Cannie. “Deze jongens werden zonder instructies, aangepaste kledij of opleiding naar die silo gestuurd”, pleitte Anke Platteau, de advocate van de moeder van Matthias. “Ze werden uitgestuurd alsof het een doodnormale klus betrof en moesten zelfs een rakel en stofmasker vragen bij Pouleyn. Ze hadden geen schijn van kans.” De advocaat van de vriendin van Matthias ging nog een stapje verder. “De slachtoffers werden zonder enige bescherming als kanonnenvlees de vuurlinie ingestuurd”, schoot hij met scherp.

© BELGA

Van de twee beklaagden sloeg enkel Cannie mea culpa. “Mijn cliënt had de risico’s gruwelijk onderschat”, pleitte de advocaat van het bedrijf. “Maar hij was totaal niet op de hoogte van de gevaren en had zelfs nog nooit van backdraft gehoord. De brandweer had die silo nooit mogen vrijgeven.” Ook de advocaat van Pouleyn wees met een beschuldigende vinger naar de brandweer. “Het is absurd dat de brandweer hier niet mee terechtstaat”, stelde meester Kenny Decruyenaere.

Zelfontbranding

Maar volgens de rechtbank staat de schuld van de beide bedrijven vast. “Beide partijen waren op de hoogte van het gevaar, maar lieten de slachtoffers onvoorbereid begaan”, staat te lezen in het vonnis. “Cannie heeft de ruimingswerken zwaar onderschat. Er is ook nooit ernstig overleg geweest en Cannie beschikte niet over de nodige expertise voor dit werk.” De rechtbank zette de brandweer uit de wind: “Pouleyn minimaliseert ten onrechte haar eigen rol. Het is niet omdat de brandweer het advies gaf om de silo zo snel als mogelijk te ledigen, dat zij ook verantwoordelijk was voor het vinden van een geschikte aannemer.”

De rechtbank verwees ook naar de overschakeling bij Pouleyn op gemodificeerde houtsoorten vanaf de zomer van 2018. “Deze hebben een lager vochtgehalte en kunnen makkelijker aanleiding geven tot zelfontbranding. Bij de introductie van de nieuwe houtsoorten werd echter nooit werk gemaakt van een risicoanalyse of preventiemaatregelen.”

© KURT DESPLENTER BELGA

Zowel Cannie als Pouleyn kregen een geldboete opgelegd van 144.000 euro, waarvan 115.200 euro met uitstel. Aan de burgerlijke partijen werd ook een totale schadevergoeding toegekend van ongeveer 850.000 euro. Dat bedrag zal normaal nog oplopen. Enkel de moeder van Axel Vroman kwam het vonnis aanhoren. Ze is tevreden dat de beide bedrijven hun straf niet ontlopen. “Mijn zoon zag zijn beste vriend voor zijn ogen verbranden en sterven”, zegt ze. “Hij is immers als enige de hele tijd bij bewustzijn gebleven. Hij staat hiermee op en gaat hiermee slapen.” (AFr)