Oostendenaar Douglas De Coninck schrijft boek over hoe de politie Wim een moord liet bekennen die hij niet pleegde

“Ik heb ze met een baksteen geslagen en haar gewurgd.” Met die woorden bekende Roeselarenaar Wim S. de moord op zijn Nederlandse vriendin. Alleen: hij had die moord helemaal niet gepleegd. Waarom bekende Wim S. dan? De IT’er bleek in de val gelokt door de politie, die een zogenaamde ‘Mr. Big’-operatie op poten zette om de man te strikken. Oostendenaar Douglas De Coninck schreef er een beangstigend boek over. “De politie heeft zich kostelijk geamuseerd met Wim”, zegt hij.

Hij moest het wel gedaan hebben, zo redeneerde de politie in het Nederlandse Kaatsheuvel na de moord op de 34-jarige Heidy Goedhart in december 2010. Hij, dat was Wim S. (45), de uit Roeselare afkomstige partner van de vermoorde vrouw en vader van haar twee zonen. Het motief was duidelijk: Wim hield er al maanden een overspelige relatie op na en werd door zijn minnares onder druk gezet om een keuze te maken. Zeker nu de minnares zwanger bleek te zijn.

Wie anders zou de onbesproken vrouw naar het leven gestaan hebben? Ja, er waren sporen van inbraak in hun huis, maar dat had Wim S. volgens de politie vakkundig zelf in scène gezet. Ja, er waren ook vreemde voetsporen in de sneeuw, maar die hoefden niet onderzocht te worden want het was zo klaar als een klontje: Wim had die moord gepleegd. Toch? Alleen: Wim S. bleef jarenlang zijn onschuld volhouden, ook in de cel. Na enkele maanden kwam hij vrij, maar bleef hij onder verdenking staan. Geen enkel hard bewijs had de politie. En dus schakelden ze een versnelling hoger.

Netflix

Met een zogenaamde Mr. Big-operatie, bekend uit The Confession Tapes op Netflix. In het kort: undercoveragenten van de politie nemen je hele leven over, brengen je in een compleet uitzichtloze situatie en bieden dan een uitweg aan. Maar dan moet je wel eerst bekennen. Ook Wim S. bekende uiteindelijk tegenover Mr. Big dat hij de moord pleegde. Om zijn vel te redden. De bekentenis werd later gebruikt om Wim S. eerst tot 18 en later zelfs tot 20 jaar cel te veroordelen.

Sinds januari is de West-Vlaming echter weer op vrije voeten. De Nederlandse Hoge Raad – ons Hof van Cassatie – maakte brandhout van de wettigheid van de Mr. Big-operatie, waarna Wim S. vrijkwam in afwachting van een nieuw proces. Onderzoeksjournalist Douglas De Coninck (55) kwam in contact met Wim S. en besloot zijn verhaal in een boek te gieten. Het resultaat is een bijna 300 pagina’s tellende pageturner waarbij de lezer van de ene verbazing in de andere valt. Over het belabberde politiewerk in de beginfase van het onderzoek maar ook over de groteske manier waarop de Mr. Big-operatie werd opgezet.

Hoe is dat bij Wim gegaan?

“Op een dag reed er iemand tegen de spiegel van zijn wagen. Die man, Joep, bood meteen aan om het te vergoeden en betaalde zomaar 1.000 euro cash. Tijdens dat gesprek kreeg Joep dan plots een telefoontje waaruit Wim kon opmaken dat Joep zaken deed met de ex-vrouw van stervoetballer Rafael Van Der Vaart. Wim vertelde dat hij IT’er was, zonder werk zat en zo kreeg hij geregeld jobkes van Joep die in de wereld van de VIP-security bleek te zitten. Een seksfilmpje wissen, een tijdstip op een bewakingsvideo veranderen… Allemaal kleine dingen die half legaal zijn, maar het betaalt goed. Na een tijdje wordt hij financieel afhankelijk van Joep, die hem meeneemt in zijn Ford Shelby of op een Harley Davidson, twee dromen van motorfreak Wim. De politie heeft zich daar kostelijk geamuseerd met Wim.”

En dan volgt de ontmoeting met ‘Mr. Big’.

“Om vast in dienst te komen van de organisatie moest Wim op gesprek bij de grote baas, in zijn luxevilla in Marbella. Wim zit dan al in slechte financiële papieren. De grote baas zegt dat hij hem wel wil aannemen, maar dat hij met één probleempje zit. Dankzij zijn zogezegd goeie contacten bij de politie bleek Mr. Big over stukken uit het dossier over de moord op Heidy Goedhart te beschikken. Je bent als een kind dat vol chocolade zit en blijft ontkennen dat je in de chocopot hebt gezeten , zegt die. Voor hij Wim aanneemt, moet hij eerst bekennen. Wim weigert, waarop de grote baas hem wegstuurt en meteen ook Joep ontslaat. Geconfronteerd met zijn belabberde financiële situatie en het feit dat ook zijn vriend Joep nu zonder werk zit, maakt Wim de fatale beslissing om terug te keren naar Mr. Big en de moord te bekennen. Ik heb ze met een baksteen geslagen en haar gewurgd. Twee weken later beukt de politie met een stormram zijn woning binnen en arresteren ze hem.”

Alles bij elkaar zat Wim zes jaar in de cel.

“Ik heb hem leren kennen toen hij veroordeeld was tot twintig jaar cel. Zijn situatie was volledig uitzichtloos. Had hij toen zijn overplaatsing naar een Belgische gevangenis gevraagd, de moord bekend en spijt betuigd, dan was hij waarschijnlijk al opnieuw vrij omdat hij één derde van zijn straf had uitgezeten. Maar hij bleef vechten voor zijn onschuld. Ik heb die moord niet gepleegd en ik wil tot op de bodem gaan , zei hij altijd, ondanks de druk van zijn vriendin die hem zo snel mogelijk weer bij haar wou. Uiteindelijk heeft de Hoge Raad die veroordeling dan ongedaan gemaakt waardoor hij vrijkwam. Hij woont nog altijd in Nederland, met zijn toenmalige minnares.”

Een blamage voor de politie, na zo’n goed uitgekiende operatie.

“Zo uitgekiend was het uiteindelijk allemaal niet. Eén voorbeeld: voor zijn klusjes moest Wim factureren aan het bedrijf van Joep. Toen hij vroeg wat het BTW-nummer was, bleek er eigenlijk geen te bestaan. Maar er is wel veel geld tegenaan gegooid en ze wisten veel over Wim. Zo wisten ze dat Wim gek was van de rally in Ieper en nam Joep hem daarom mee voor een dolle rit met een chique wagen. De mannen in de organisatie van Joep hadden ook allemaal een moord gepleegd – zo beweerden ze – en voor elk van hen had Mr. Big wel een oplossing gevonden. Zo kreeg Wim het gevoel dat hij met een almachtige en alwetende organisatie te maken had. Met zulke mannen wil je geen miserie.”

Geloof jij in de onschuld van Wim?

“Hij kan die moord niet gepleegd hebben. Volgens mij is Heidy Goedhart op het verkeerde moment tegen iemand aangelopen in een milieu waar heel veel drugs aanwezig zijn. Die regio is dé hotspot voor drugslabo’s in Nederland. Er zit in het dossier een betrouwbare tip uit het criminele milieu waarbij twee andere daders worden aangewezen. Eén van hen is ondertussen overleden bij een ongeval in een XTC-labo, de andere leeft nog. Er is aan hem gevraagd een DNA-staal af te staan, maar dat weigert hij. Er zijn nog hypotheses. Een paar weken voor de moord is er in dezelfde wijk een inbraak gepleegd om de sleutel van een BMW te stelen en met de wagen weg te rijden. Wim reed ook met een BMW. Is Heidy op een inbreker gebotst? Het kan. In ieder geval komt er in september een nieuw proces voor Wim. Van wat ik van Nederlandse collega’s hoor, hoeft Wim zich weinig zorgen te maken. De bekentenis bij Mr . Big mag niet gebruikt worden en voor de rest zit er heel weinig belastend materiaal in het dossier.”

‘Mister Big’ door Douglas De Coninck is verschenen bij Kritak. 293 pagina’s, 21,99 euro.