Op het assisenproces over de campingmoord heeft procureur-generaal Serge Malefason gevraagd om Alain Deltrude (48), Julien Butera (33) en Romuald Verburgh (35) schuldig te verklaren aan moord en lijkverberging. De openbaar aanklager vergeleek de feiten met een stierengevecht, waarbij alle beschuldigden in verschillende fases bijdroegen aan de dood van Mihael Parrent (37).
Het slachtoffer lag op 6 december 2017 te slapen in caravan 116 op camping Marva III in Middelkerke. “In de eerste fase wordt hij uit de slaapkamer gehaald. De stier wordt in de arena gebracht. Dat is de fase van het gezwaai met de cape en het vrolijke olé-geroep.” Parrent kreeg niet alleen klappen met een kookpot en een pan, maar ook heel wat steken in zijn arm en zelfs zijn gezicht. “Vandaag zitten de drie toreadores elk met hun eigen rol op de beklaagdenbank. En worden ze geconfronteerd met de vraag wie er verantwoordelijk is voor de dood van de stier.”
Alain Deltrude gaf toe dat hij het slachtoffer de keel oversneed, maar Butera beweert dat hij op dat moment met zijn muziekbox bezig was. “Dit is ridicuul, belachelijk. Alsof één van de torero’s zich even aan de kant zet om zijn neus te snuiten. En torero Romu beweerde al in de coulissen te zitten, ook al kan hij het tot in detail beschrijven. Hij wijst naar Deltrude en Butera, mijn naam is haas. Of I’m Manuel, I’m from Barcelona. I know nothing.” Voor het OM zijn ze echter wel degelijk alle drie schuldig aan de moord. “Denken jullie nu werkelijk dat maar één iemand gelooft dat de picador en de hulptoreadores niet verantwoordelijk zijn voor de dood van de stier?”
Vervolgens werden de feiten door de openbaar aanklager omschreven als een orgie van bloed en geweld. “Ze hebben die jongen geslacht. Als een varken. Zoals ze dat vroeger op de boerderijen deden. Klop op de kop. Keel overgesneden, bloed opvangen in een ketel, voor bloedworst.” Daarbij werd opgemerkt dat de feiten zich afspeelden in een microkosmos van junkies, ex-gevangenen en daklozen. “Waar kinderen niet opgevoed worden, maar geplaatst worden. Een leefwereld waar werkloosheid een beroep is. Het is een wereld waar een mensenleven minder waard is dan een Kaiserpils of een blister benzo’s”, verwees hij naar de diefstallen die het slachtoffer bij Deltrude en Butera zou gepleegd hebben.
Voorbedachten rade
Tijdens het requisitoir werd net als tijdens de pleidooien van de burgerlijke partijen vooral gefocust op de rol van Romuald Verburgh. Zo moet Verburgh gehoord hebben dat zijn kameraden tot de conclusie kwamen dat het slachtoffer dood moest, omdat ze hem al te zwaar hadden toegetakeld. “Er is minstens een stilzwijgend beraad tussen de drie aanwezigen. Romu zei dat hij het niet wou zien en gaat naar de slaapkamer. Hij zegt niet dat hij het niet wil, hij zegt dat hij het niet wil zién.” Op dat moment had Verburgh volgens het OM wel al gezien dat een broodmes werd bovengehaald. “Zijn loutere verwijdering bij de keeloversnijding is niet voldoende om hem de dans te doen ontspringen. Hij heeft mee de overmacht gecreëerd, hij wist dat ze naar ginder gingen om Mihael een lesje te leren.”
Ten slotte werd uitgehaald dat de drie beschuldigden zich minstens als mededader schuldig maakten aan moord. Het oogmerk tot doden bleek voor de procureur-generaal duidelijk ook uit de slagen die Butera uitdeelde. “Hij hield het broodmes weliswaar niet vast, maar het is duidelijk dat Mihael door zijn toedoen al stervende was. Hij was aan het leegbloeden.” Daarbij werd volgens Malefason ook met voorbedachten rade gehandeld, aangezien ze tijd hadden om op hun beslissing terug te keren. “Verburgh kon weg via het raam, Verburgh kon bellen. Maar ze mochten niet gevat worden. Hij moest en zou uit de handen van justitie blijven.”
Lees alles over de Campingmoord in Middelkerke via deze link.
Campingmoord
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier