Burgerlijke partijen zetten gruwel in de verf op proces campingmoord Middelkerke

In hun pleidooien over de campingmoord in Middelkerke hebben de burgerlijke partijen hard uitgehaald naar de drie beschuldigden. De advocaten van de nabestaanden zetten vooral de gruwel van wat zich op 6 december 2017 in Middelkerke afspeelde in de verf. Ze vroegen ook aan de jury om Alain Deltrude (48), Julien Butera (33) en Romuald Verburgh (35) schuldig te verklaren aan de moord op Mihael Parrent (37).

Meester Pieterjan Dens wees de juryleden op de bevindingen van de wetsdokter. “Hij noemde het een topcase qua geweld. En dokter Van Parys is iemand die al jaar en dag autopsies uitvoert.” De raadsman van de ouders en een broer van het slachtoffer omschreven de feiten meermaals als beestachtig. “Hij heeft 32 snijwonden, hij heeft 17 schrammen en hij heeft 31 steekwonden gehad en uiteindelijk werd zijn keel doorgesneden met een broodmes. Minstens tien keer heeft Deltrude een zagende beweging gemaakt.” Later stak hij samen met Butera ook nog de geslachtsdelen van het slachtoffer in brand.

Mak lammetje is slachter

Over de schuld van Alain Deltrude bestaat voor de burgerlijke partij dan ook niet de minste twijfel. Hij verklaarde ook als eerste dat ze het slachtoffer wel moesten doden, omdat ze anders problemen zouden krijgen door het vele geweld dat ze al hadden gebruikt. “Dat is niet het makke lammetje dat u hier gezien hebt. Hij is tekeergegaan als een slachter, dat is de werkelijkheid”, aldus meester Dens.

Muziekbox

Bij Julien Butera stelde de advocaat van de familie Parrent nog minder schuldgevoel vast. Butera gaf toe dat hij meerdere vuistslagen toediende, maar ook sloeg met potten en pannen en stak met een vleesspies. Anderzijds beweert hij dat hij op het moment van de keeldoorsnijding bezig was met zijn muziekbox. “Dat tapijt was doordrenkt van bloed. Er hingen menselijke resten aan zijn sokken. Meneer Butera heeft geen liedje afgespeeld op zijn muziekbox. Ook hij kon stoppen, maar hij verkoos het andere pad te bewandelen.”

Zoals verwacht werd Romuald Verburgh, die ontkent dat hij geweld gebruikte, tijdens het pleidooi het meest op de korrel genomen. “Meneer Deltrude heeft hier gezegd dat meneer Verburgh ook fysiek geweld gepleegd heeft op Mihael Parrent: vuistslagen en een trap met het scheenbeen.” Volgens meester Dens is die zogenoemde high kick niet toevallig, want meerdere getuigen verklaarden dat Verburgh een achtergrond heeft in het thaiboksen. “Hij had de techniek in 2010 ook al goed onder de knie toen hij schopte naar zijn vriendin”, verwees de advocaat naar een eerdere veroordeling.

“Mihael lag nog in de caravan. Levenloos, uitgebloed, op een doordrenkt tapijt”

Vervolgens werden ook de bloedsporen op het T-shirt, de broek en zelfs de boxershort van de beschuldigde aangehaald. Bovendien passen de beperkte letsels op zijn hand volgens de wetsdokter bij een schermutseling. “Dat is ook niet de man die wegloopt. Dat is niet de man die aan vrienden zegt om te stoppen met slaan.” Na de feiten trommelde Verburgh ook zelf mensen op om te helpen bij de lijkverberging, maar niemand merkte enige paniek bij de beschuldigden. “Een sigaretje, koffie, nog wat blikken bier. Dat waren de prioriteiten voor die mannen. Mihael lag nog in de caravan. Levenloos, uitgebloed, op een doordrenkt tapijt.”

Aandacht voor dochter

Meester Bram Casier, advocaat van het dochtertje en de ex-partner van het slachtoffer, vroeg in zijn pleidooi dan weer aandacht voor de persoonlijkheid van Mihael Parrent. “Lotte (zijn ex-partner, red.) was bang dat hij hier als een of andere marginaal in het niets zou verdwijnen. In het kille en brutale verhaal is het zo verfrissend om ook nog eens stil te staan bij wie die man was. Hij had een moeilijk leven, maar heeft wel iets moois achtergelaten.” Daarmee verwees de advocaat naar de ondertussen elfjarige dochter van Parrent.

“In een slachthuis verloopt het humaner dan in die caravan”

“Sinds 2017 is Sinterklaas voor haar niet meer wat het zou moeten zijn. Dat kind beleeft zwarte dagen op 6 december en zit met vragen”, ging meester Casier verder. Het meisje wil bijvoorbeeld weten wanneer de moord precies gebeurde, omdat ze schrik heeft om net op dat uur een cadeautje te krijgen. “Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. Mihael is niet perfect, maar die roe en die lawine van geweld zal hij toch niet verdiend hebben. In een slachthuis verloopt het humaner dan in die caravan. Voor dieren wordt beter gezorgd. Wat een bloedbad. Wat een gruwel.”

Net als in het pleidooi van de andere burgerlijke partij werd ook stilgestaan bij de specifieke rol van de drie beschuldigden. Opnieuw werd vooral de ontkennende Romuald Verburgh geviseerd. Daarbij werd de vraag aangehaald waardoor een jurylid op de eerste procesdag al gewraakt werd. “Waarom zou je nu een lijk gaan verbergen als je niet verantwoordelijk bent voor die moord? Ik heb op die vraag nog geen zinnig antwoord gekregen. Er is daar ook geen zinnig antwoord op.”

Boekje met vragen

Ten slotte werd verwezen naar een boekje met vragen die het dochtertje van Mihael Parrent over de zaak heeft. “Ik zal ze niet allemaal voorlezen, maar wel deze. Waarom hebben ze hem doodgedaan? Ik weet eigenlijk niet wat ik daar ooit op ga kunnen antwoorden.” Maandagochtend zal openbaar aanklager Serge Malefason zijn requisitoir houden.