Assisen Kortrijkse Kasteelmoord: levenslang voor Tom Debaillie (59) na oudermoord

Tom Debaillie (59) is door het West-Vlaamse hof van assisen veroordeeld tot levenslange opsluiting voor oudermoord op Frans Debaillie (90). De Kortrijkzaan bracht zijn vader in april 2020 met harde klappen en stampen om het leven in hun kasteel. Het hof en de jury volgden de vordering van het openbaar ministerie.

Tom Debaillie verwittigde in de nacht van 4 op 5 april 2020 zelf de hulpdiensten. De beschuldigde verklaarde dat hij het lichaam van zijn vader had aangetroffen op de arduinen trap aan hun kasteel in Hoog Mosscher. In de woning ontdekte de politie echter meerdere bloedsporen, terwijl het ook leek alsof er pogingen gedaan waren om sporen op te kuisen.

Ruzie na tik met afstandsbediening aan hond

Tijdens zijn eerste verhoren ontkende Tom Debaillie elke betrokkenheid bij de dood van zijn vader. Meerdere getuigen verklaarden echter dat de gepensioneerde neus- keel- en oorarts al een tijdje verwaarloosd werd door zijn inwonende zoon. Bovendien stelde de partner van de beschuldigde die avond ruzie gehoord te hebben in het kasteel. Daarnaast bleek de voormalige wereldkampioen bodybuilding over een zwaar strafblad te beschikken, vooral voor geweldplegingen.

Uiteindelijk legde ‘Tom Spier’ in september 2020 toch bekentenissen af. Naar eigen zeggen ging de beschuldigde door het lint nadat het slachtoffer met een afstandsbediening een tik had gegeven aan de hond. Debaillie houdt wel vol dat hij zich enkel de eerste vuistslag kan herinneren. De wetsdokters stelden echter vast dat Frans Debaillie veel meer harde klappen en stampen op zijn hoofd en zijn romp moet gekregen hebben. De verdediging betwistte dan ook niet dat Tom Debaillie zich schuldig maakte aan oudermoord.

Gruwelijke feiten

In het arrest werd eerst gewezen op de ernst, de zwaarwichtigheid en de gruwel van de feiten. “Die geven blijk van een totaal gebrek aan normbesef en onvoorstelbaar misprijzen voor de fysieke integriteit van zijn hoogbejaarde vader”, aldus voorzitter Antoon Boyen. Ook de brutaliteit en de agressiviteit van de beschuldigde werd gehekeld.

Frans Debaillie liep meer dan vijftig verwondingen op aan hoofd, hals, romp en buik. Het hof en de jury merkten op dat die verwondingen en de vele breuken erg pijnlijk geweest moeten zijn. Het slachtoffer kwam uiteindelijk door verstikking om het leven, omdat zowat al zijn ribben gebroken waren. “Het staat vast dat het slachtoffer zich moet bewust zijn geweest van zijn nakend overlijden”, werd verwezen naar de bevindingen van de wetsdokters.

Telkens opnieuw hervallen

Volgens het hof en de juryleden kreeg Tom Debaillie voldoende kansen om iets van zijn leven te maken. De beschuldigde haalde een universitair diploma Toegepaste Economische Wetenschappen en hoefde financieel eigenlijk ook geen zorgen te hebben. “Zijn vader heeft hem meer dan eens kansen gegeven en opgevangen als hij op straat stond. Maar telkens opnieuw herviel hij in maatschappelijk onaanvaardbaar en voor zijn ouders beschamend gedrag.”

Dat gedrag leidde tot een reeks veroordelingen, waarbij minstens zeven mensen het slachtoffer werden van geweldplegingen. Debaillie kreeg eens een straf met uitstel, maar lapte zijn voorwaarden aan zijn laars. “Justitie heeft heel veel geduld met hem gehad”, klonk het.

Nadenken over gebeurtenissen

Ondanks dat brokkenparcours mocht de beschuldigde toch opnieuw intrekken bij zijn vader. “Eind 2017 ontplofte hij voor een futiliteit en mishandelde hij het huidig slachtoffer en de huishoudster.” Daarna beloofde Debaillie beterschap, maar daar kwam dus niets van in huis. In het arrest werd ook gewezen op de onbenullige reden die de beschuldigde aanhaalde om op zijn weerloze vader te slaan. In tegenstelling tot de verdediging zagen het hof en de jury dus geen enkele verzachtende omstandigheid.

Zoals gebruikelijk richtte de voorzitter zich nog kort tot de veroordeelde. “Ik zou u de raad geven om te proberen van de eerste periode van uw verblijf in de gevangenis gebruik te maken om nog eens goed na te denken over de aanleiding voor de gebeurtenissen.”

Antoon Boyen suggereerde Debaillie ook om zijn eigen levensverhaal eens te reconstrueren. “Je zal er de tijd voor hebben. Je hebt trouwens heel wat capaciteiten. In de gevangenis zijn er veel mensen die het met minder moeten doen. Het zou misschien een nuttige tijdsbesteding zijn om die mensen te helpen.”