Assisen Kortrijkse Kasteelmoord – Frans Debaillie stond steeds klaar voor familie en vrienden

Frans Debaillie (90) is op het assisenproces tegen zijn zoon Tom Debaillie (59) omschreven als een intelligente, behulpzame man. Het slachtoffer stond altijd klaar voor de beschuldigde en voor zijn andere familieleden, maar kon minder goed overweg met emoties.

Na een lange carrière als neus-keel-oorarts ging Frans Debaillie op 65-jarige leeftijd met pensioen. “Hij was een zeer intelligent en innemend man. Welbespraakt ook, zeer aangenaam in de omgang. Altijd begaan met de mensen”, vertelde een toenmalige collega.

Marc B. bleef dan ook steeds goed bevriend met het slachtoffer. Het leek hem geen goed idee om zijn zoon Tom als een soort butler in te schakelen. “Ik heb gesmeekt om dat niet te doen. Maar dokter Debaillie heeft hem altijd beschermd door te zeggen dat hij verbeterd was en dat hij tot inkeer gekomen was. Ik voelde dat het de verkeerde kant uitging, als ik hoorde dat hij zijn financiën liet doen door zijn zoon.”

Peetvader

Het slachtoffer ontfermde zich na het overlijden van een broer ook over diens gezin. “Ik ga nooit vergeten hoe hij mij na het overlijden van mijn man weken aan een stuk iedere keer opbelde ‘s morgens. Hij heeft ook geholpen met de administratieve rompslomp en zo. Hij voelde zich een soort peetvader.”

Maria W. omschreef haar schoonbroer ook als een erg intelligente man. “Emoties bestonden precies niet bij hem. En daar kon ik hem niet in volgen. Voor hem was dat een vorm van aanstellerij. Hij rationaliseerde dat weg.” Frans Debaillie vertelde wel voor over de problemen met zijn zoon, in wie hij een psychopaat zag. “Hij zei dat het toch jammer was dat hij begonnen was met dat bodybuilden. Voor hem was dat de oorzaak van de problemen met Tom.”

“Hij begon dan dingen weg te halen op mijn kamer. Ik vertrouwde hem niet. Tom had in de gevangenis gezeten”

Ook de dochter van W. had vooral goede herinneringen aan het slachtoffer. “Peter Frans kwam bijna elke week om mijn rapport te controleren. Maar hij vond het ook belangrijk dat ik cultuur meekreeg, want hij nam ons veel mee naar musea. Ik moest ook piano spelen.” Lies Debaillie verklaarde net als de beschuldigde dat hij wel steeds een uitgesproken mening had over studiekeuzes. “Ik deed een bachelor, maar hij vond dat ik een master moest doen. En mijn broer studeerde geschiedenis, maar hij had liever dat hij voor ingenieur of dokter studeerde.”

Tijdens haar studententijd verbleef de getuige een tijdje op het kasteel in Kortrijk. Ze stelde vast dat haar oom een minder verzorgde indruk begon te maken. “Er was soms een hele felle urinegeur. Ik vond ook dat peter Frans een lijfgeur begon te hebben. Hij had ook vaak zijn tanden niet in.” Tom Debaillie trok in die periode ook opnieuw in bij zijn vader. “In het begin was hij vriendelijk, maar hij begon dan dingen weg te halen op mijn kamer. Ik vertrouwde hem niet. Tom had in de gevangenis gezeten. Dat maakt wel indruk als je jong bent.”

Intelligent

Bart M. bracht eind jaren 80 ook twee jaar van zijn studies door in Hoog Mosscher. “Het was niet het meest alledaagse gezin, maar ik ben daar goed ontvangen geweest. Mijn tante zat vooral in een villa in De Haan.” In die periode had de getuige nooit problemen met zijn neef Tom. “Als tieners gingen we vaak samen vissen. Hij ging graag uit. Hij was intelligent en de meisjes vielen ervoor.”

Ook aan het slachtoffer had M. vooral goede herinneringen. “Ik vond dat hij wel veeleisend was en hij was zeer op status gesteld. Ik kan me wel voorstellen dat het voor de omgeving moeilijk was om zijn tempo te volgen.”

Stemmingswisselingen

Ten slotte kwam nog een ex-partner van de beschuldigde aan het woord. Sally V. begon in Izegem een fitnesszaak met Debaillie, die met behulp van anabole steroïden aan wedstrijden bodybuilding begon te doen. “In de relatie heeft hij absoluut niets verkeerds gedaan. We zijn ook samen op reis geweest met zijn vader. Het was dus zeker wel een goede periode.”

Na een zevental jaar ging het koppel toch uit elkaar. Volgens de getuige kampte de beschuldigde met stemmingswisselingen. “In eerste instantie was het Tom die de fitness wou stoppen. Ik denk dat het juk van het getrouwd leven hem teveel werd. Hij gaf aan dat hij opnieuw vrij wou zijn.”

Net als haar huidige partner bezoekt ze de beschuldigde nog in de gevangenis. Bernard D. kent Debaillie vooral uit zijn tienerjaren. “Het klinkt misschien raar, maar Tom is nog altijd mijn vriend. Mij heeft hij niks misdaan. Wat hij gedaan heeft, kan ik natuurlijk niet goedkeuren.”