Eind december 2020 overleed de vader van Renzy Tielens. 33 jaar eerder had die de moeder van Renzy voor zijn ogen doodgeschoten. Tien jaar was hij toen, en hij zag nadien ook dat zijn vader verrassend genoeg vrijgesproken werd. “Pas toen mijn pa overleed, durfde ik met mijn verhaal naar buiten te komen. Ik was altijd bang dat hij ook mijn gezin iets zou aandoen, ook al was hij toen bijna 90.”
De tranen springen hem vaak in de ogen wanneer Renzy Tielens zijn verhaal doet. “Mijn moeder is destijds afgeschreven als een hoer, maar het was een prachtige vrouw. Qua uiterlijk, maar ook qua karakter. Maar ze kon het geweld van mijn vader niet meer aan, ze is op de duur met ons vertrokken.”
“Maar dat kon het ego van mijn vader niet verkroppen. We zijn destijds drie maanden letterlijk op de vlucht geweest voor hem. Mijn ma had een andere man leren kennen, een internationale truckchauffeur. Samen met mijn moeder woonden we in zijn vrachtwagen. De bedoeling was dat we een nieuwe start zouden nemen aan de kust. Maar toen we bij de ouders van mijn moeders nieuwe vriend op bezoek waren, zag mijn vader zijn kans schoon.”
Onder tafel gekropen
De feiten dateren van 20 september 1987. “We weten tot op de dag van vandaag niet hoe hij wist dat wij daar waren. Het was een afgelegen woning in de bossen en toen hij kwam aangereden, ben ik onder tafel gekropen. Mijn moeder verborg zich met mijn zus onder het bed.”
“Toen hij mijn moeder niet mocht zien, vroeg hij naar mij. Ik ben daarop naar buiten gegaan, hij fluisterde me in het oor dat hij me graag zag en dat ik hem moest vergeven voor wat hij ging doen. Daarop is hij naar zijn wagen gelopen en zijn wij opnieuw in huis gevlucht.”
Hij fluisterde me in het oor dat ik hem moest vergeven voor wat hij ging doen, ik was toen tien
“Hij kwam ons achterna en schoot in het wilde weg. De nieuwe vriend van mijn moeder werd twee keer geraakt. Daarna is mijn moeder uit haar schuilplaats gekomen en heeft ze geprobeerd hem te kalmeren. Hij heeft haar in het hoofd geschoten terwijl ik toekeek.”
“Daarna ging hij boven haar staan en haalde de trekker meermaals over, maar hij had zijn laatste kogel al gebruikt voor het eerste en meteen ook dodelijke schot.”
Moordenaar als held
Voor vader Tielens vertrok, bewerkte hij nog een nieuwe Mercedes met een voorhamer. Daarna ging hij zichzelf aangeven bij de politie. Na 841 dagen voorarrest werd hij vrijgesproken. “De verdediging hing een verhaal op van een brave moordenaar, die bijna niet anders kon dan mijn moeder vermoorden, omdat ze met andere mannen omging.”
“Ze hield een café open, uiteraard zaten er daar mannen. Maar mijn moeder deed niets verkeerd. Ze is alleen op de loop gegaan voor hem. Over al het geweld dat hij al jarenlang gebruikte binnen het gezin, werd met geen woord gerept.”
“Ook ik ben nooit moeten gaan getuigen. Het versterkte mijn vader nog in zijn geloof dat hij het juiste had gedaan.” Een krant titelde toen zelfs: de 59-jarige Arnold werd onder stormachtig applaus en als een volksheld de Gentse straten ingedragen. “Dat kan je toch echt niet geloven”, zegt Renzy.
Gebroken
De feiten hadden zich in Wortegem afgespeeld, maar na zijn vrijspraak ging vader Tielens opnieuw in de ouderlijke villa in Kerkhove (Avelgem) wonen. “Mijn halfzus, die acht jaar ouder is, is na de moord bij haar vriend gaan wonen. Mijn andere zus en ik zijn bij de ouders van mijn moeder ingetrokken.”
“Die mensen waren gebroken, mijn opa is drie jaar later overleden. Maar ik ben hen enorm dankbaar voor wat ze voor mij gedaan hebben. Op mijn 22ste ben ik gaan samenwonen met mijn vrouw, de moeder van onze dochter Fee. We hebben het goed samen. Maar ik heb ervoor moeten knokken.”
“Door mijn verhaal te doen, wil ik aantonen dat je ondanks veel tegenslag er toch kan geraken. Ik heb ook veel gehad aan mijn voetbalcarrière. Als jonge gast mocht ik mee op de bank bij het Harelbeke van Henk Houwaart, waar toen ook Hein Vanhaezebrouck voetbalde.”
“Daarna heb ik nog op nationaal niveau gespeeld en nu ben ik keeperstrainer. Maar meestal kennen mijn ploegmaats mijn verhaal niet. Als ik hiermee één gezin kan helpen om uit een spiraal van geweld te stappen, dan ben ik al tevreden.”
Hulp van KW-journalist
Het schrijven van het boek werkte ook louterend. “Ik kreeg daarbij de hulp van KW-journalist Christian Vandenabeele. Ik heb veel van mij kunnen afschrijven. Mijn zussen zijn op de hoogte, maar ik heb hen een fictieve naam gegeven.”
“Ik heb jarenlang nachtmerries gehad, waarbij mijn vader met de tweeloop achter mij aan zat. Toen hij uit de gevangenis kwam, kreeg hij niet enkel ons huis, maar ook zijn wapens terug. Daarom ook dat ik pas nu naar buiten kom. In al zijn relaties, voor m’n moeder was hij al twee keer getrouwd, gebruikte hij geweld.”
“Weet je dat hij ook in het rusthuis nog iemand in elkaar heeft geslagen? Een demente man was zijn kamer binnen gewandeld, hij heeft die met zijn wandelstok in elkaar getimmerd. Hij was onverbeterlijk.”
‘Zoon van een Moordenaar’, Renzy Tielens en Christian Vandenabeele, Willems Uitgeverij, 200 pg’s, 22,50 euro. De voorstelling vindt plaats op het Boekenfestival van 5 tot en met 8 mei in Leuven.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier