Gezocht: bruggenbouwers voor onze fusiestad

Lieven Mathys vertelt over zijn leven in Tielt.

De hitte van Namibië. De flank van de Kilimanjaro. De golven van de Atlantische Oceaan. De ijsvlaktes van Groenland. We krijgen maar niet genoeg van al die BV’s die ‘zichzelf tegenkomen’ duizenden kilometers van thuis, maar dat vooral in de Vlaamse huiskamers met graagte tonen. Of vandaag zijn dat misschien ook nogal wat Vlaamse wc’s met dat uitgesteld kijken via allerhande streamingsplatformen, en waar ben je meest op je gemak met je smartphone? Enfin, het heeft iets symbolisch, het is meteen ook snel doorgespoeld.

Bekend Vlaanderen houdt dus van een uitdaging en wij als Tieltenaren maken nog altijd deel uit van dat bourgondisch volkje. Waarom dus zelf geen expeditie opzetten? Nee, niet met lieslaarzen door de Poekebeek, met een elektrische step langs de Neringenstraat of op rolschaatsen over de Poelberg. We gaan ‘dorp-ruilen’. Beetje zoals huisruilen, maar dan met dorpen.

Een expeditie met niets dan goeie intenties

Een uitdaging met niets dan goeie intenties! We droppen 11 Meulebekenaren in Tielt en vice versa. Chinese vrijwilligers die curieus zijn naar hun nieuwe stadsgenoten, die een week lang van elkaars thuishaven mogen proeven. Als toetje trakteert burgervader Luc met een lokale lekkernij en een joviale babbel. Wedden dat er interessante ideeën uit die evaluatieronde komen?

We blijven dit proces herhalen tot we genoeg bruggenbouwers hebben die ervoor zorgen dat de inwoners van de nieuwe fusiestad in een mum van tijd aan één zeel trekken en ‘Tielt’ als hun thuis beschouwen. Ongeacht of ze nu in de stad zelf of een deelgemeente wonen.

Beresterk! Toch?