Ontwerpster Amber Dewaele: “Speelsheid is een rode draad”

De beloftevolle ontwerpster Amber Dewaele maakt meubelen die verhalen vertellen en emoties overbrengen. Een stapel zitkussens die je naar je kindertijd terugbrengt, een lamp die warme herinneringen aan een zonsondergang oproept. Emotie klinkt ook door in alles wat ze vertelt, onderstreept met grote gebaren, maar dat staat haar doelgerichtheid niet in de weg: “Vroeger haatte ik maandagen, nu kan de week niet snel genoeg starten. Ontwerpen maakt me zo gelukkig.”

Zo heb je Curved, twee poefs die in elkaar passen, geïnspireerd op twee vrouwen die in elkaar verstrengeld liggen. Omdat ze vindt dat de curves van de vrouw perfecte imperfecties maken, “en dat voor mij de essentie is van wat wij schoonheid noemen”. Om het even welke vorm dat lijf heeft, daarom ook is de een ronder dan de ander.

Er is ook Corrugated series, een tafel, rek en bankje gemaakt uit golfplaten en glas waarin het licht subtiele patronen weerkaatst, op fijne metalen pootjes: omdat ze wilde aantonen dat industriële materialen en elegantie hand in hand kunnen gaan.

Stacker groeide uit haar zoektocht naar een meubel waar kinderen én ouders iets aan hebben. Ze keerde het idee van een volwassen meubel in miniversie om: het bekende stukje stapelspeelgoed vergrootte ze uit tot een meubel waarop je kan zitten én mee spelen.

En er is nu ook haar Atmosphere collection, met de Sunset en Light Pillar lampen en de lichtgevende Corona-tafel: omdat licht, en hoe het gebruik ervan een interieur bepaalt, haar fascineert.

Pas 24 is ze, maar de uit Brugge afkomstige ontwerpster Amber Dewaele heeft al deze ontwerpen nu al op haar actief staan. De voorbije weken was haar nieuwste collectie te zien bij Thomas Serruys in Brugge, naast tal van namen naar wie ze zélf opkijkt. De Stacker maakte begin september deel uit van de expo Playful, Young, Design tijdens de Milan Design Week. Voor Wonder, het creativity festival dat van 15 oktober tot 14 november plaatsvindt in Kortrijk, werd ze door Design regio Kortrijk en het Belgisch vloerenmerk IVC Commercial gevraagd om, samen met ander jong ontwerptalent als Sep Verboom en Isabeau Goddé, een installatie met hun materialen uit te werken. En haar eigen collectie zal ook te zien zijn tijdens de Dutch Design Week in Eindhoven, van 16 tot 24 oktober.

Dat een lamp iemand ook letterlijk een warm gevoel geeft, dat is toch mooi?

Het gaat hard voor Amber. En daar geniet ze van. “Vroeger hield ik niet van maandagen. En ook niet van zondagen omdat ik dan al aan maandag dacht”, vertelt ze lachend. “Maar nu kijk ik zelfs uit naar maandag! En dat kan alleen maar betekenen dat ik echt gelukkig word van wat ik nu doe. Ik was er als de dood voor om een job tegen mijn zin te moeten doen. Maar ontwerpen, en alles wat er bij komt kijken, voelt niet eens als werken.”

1/4

Curved, twee vrouwenlijven worden modulaire poefs. (Foto Daniil Lavrovski)

2/4

De Sunset lamp uit de collectie Atmosphere. (Foto Daniil Lavrovski)

3/4

Light Pillar, eveneens uit de Atmosphere Collection: vertrekkend vanuit de interactie tussen licht en omgeving. (Foto Daniil Lavrovski)

4/4

Corrugated series bestaat uit een tafel, rek en bankje gemaakt uit golfplaten en glas waarin het licht subtiele patronen weerkaatst. (Foto Daniil Lavrovski)

1/4

Curved, twee vrouwenlijven worden modulaire poefs. (Foto Daniil Lavrovski)

2/4

De Sunset lamp uit de collectie Atmosphere. (Foto Daniil Lavrovski)

3/4

Light Pillar, eveneens uit de Atmosphere Collection: vertrekkend vanuit de interactie tussen licht en omgeving. (Foto Daniil Lavrovski)

4/4

Corrugated series bestaat uit een tafel, rek en bankje gemaakt uit golfplaten en glas waarin het licht subtiele patronen weerkaatst. (Foto Daniil Lavrovski)

Maar ooit kreeg wel je de ingeving om ontwerper te worden?

“Ik wilde eigenlijk chirurg worden. Of kinesist. Ik was als kind nogal sportief. Maar toen op school de vraag kwam wat ik verder wilde doen, bedacht ik dat ik misschien toch eens uit mijn comfortzone moest stappen. Ik wilde wel eens zien of er ook een creatieve kant in mij te ontdekken viel. Productontwikkeling sprak me aan, omdat het ruim opgevat is – dat kan over een stoel gaan maar ook over een elektrische tandenborstel – en ik er nog alle kanten mee uit kon. Maar doorheen die opleiding werd mijn interesse voor interieur en meubelen steeds groter. Nadien ging ik daarom ook nog een jaar meubelontwerp studeren.”

Hoe omschrijf je jouw ontwerpen?

“Ik zoek vaak naar de complexiteit in de simpliciteit, dit zowel in vorm en techniek. Een meubel moet voor mij een bepaalde eenvoud uitstralen. Dit kan alleen door eerst de complexiteit ervan te beheersen en deze vervolgens om te vormen in iets wat sereen oogt.”

“Maar daarnaast is ook speelsheid een rode draad. Dat vertaalde ik in mijn eerste ontwerpen – de poefs en de Stacker – op een uitgesproken manier. In mijn laatste ontwerpen zocht ik naar een minder expliciete vorm van speelsheid, die uit zich nu meer in het kleurgebruik en het verhalende aspect. Dat speelse zal altijd wel deel uitmaken van wat ik maak, ik wil het kinderlijke stemmetje in mezelf het zwijgen niet opleggen.”

Hoe of waar ontstaat bij jou een idee voor een ontwerp?

“Ik vertrek vanuit de vraag wat ik de gebruiker ervan wil vertellen. De functie die het meubel zal moeten vervullen leidt dat verhaal dan naar een muzisch maar toch functioneel eindobject. Het functionele is dus wel degelijk belangrijk voor mij. Ik maak geen kunstobjecten, wel meubelen die ergens voor dienen. Maar ze ontstaan altijd vanuit een verhaal of een gevoel.”

“Op die manier probeer ik met mijn ontwerpen ook bij anderen een gevoel op te wekken. Voor de Atmosphere-collectie ben ik vertrokken vanuit mijn eigen verwondering over het spel van licht en lucht. Een zonsondergang, een sterrenhemel, een regenboog, het noorderlicht… Het fascineert me altijd al mateloos. De Sunset bijvoorbeeld baseerde ik op een zonsondergang, omdat iedereen daar wel een bijzondere herinnering aan heeft. Dat een lamp iemand ook letterlijk een warm gevoel kan geven, dat is een mooi gegeven.”

Hoe verloopt het proces van idee tot meubel bij jou?

“Ik denk lang na over een idee en het soort verhaal of emotie die ik wil overbrengen. En dan ga ik al snel aan de slag om de mogelijkheden digitaal af te tasten en op computer tot een concreet object te komen. Daarna begint wat ik het leukste aan het ontwerpproces vind: producenten aanspreken om het object uit te voeren en samen met hen verder exploreren wat mogelijk is. Overleggen wat mogelijk is met hun materialen, wat aangepast zou moeten worden, wat al of niet haalbaar is… Zo leer ik veel mensen kennen én steek ik op tal van vlakken nieuwe kennis op, over materialen en technieken. Ongelooflijk boeiend is dat.”

Met welke materialen werk je tot nu toe het liefst?

“Dat hangt samen met het project waarmee ik bezig ben. Een uitgesproken voorkeur heb ik niet. Ik vind het juist leuk om constant op zoek te gaan naar nieuwe interessante materialen om mee te werken. Maar mijn interesse voor metaal en kunststof is gegroeid uit mijn voorkeur voor meubelen uit de jaren ‘60 en ‘70. Ik hou vooral van Space Age design, een periode die een heel nieuw tijdperk van vernieuwende vormgeving en materiaalgebruik heeft geopend.”

Welke ontwerpers hebben jouw aandacht?

“Ontwerpers zoals James Turrell en Larry Bell die licht gebruiken als hun medium vind ik zeer inspirerend. Verder ook de klassiekers als Verner Panton en Pierre Paulin: hun werk en de grenzen die ze ermee verlegd hebben, vind ik bijzonder boeiend.”

Ik ben net een ekster: dol op alles wat gechromeerd en shiny is

“Een meer hedendaags rolmodel voor me is Sabine Marcelis, een Rotterdamse ontwerpster. Wat ze ontwerpt maar ook de manier waarop ze haar werk naar buiten brengt, spreekt me enorm aan. Want de ontwerperswereld is er lang een van mannen geweest, en zij is een van diegenen die tonen dat vrouwen ook heel wat in petto hebben als ontwerpers.”

Speelt duurzaamheid een grote rol in jouw werk?

“Daar kan een ontwerper vandaag niet meer omheen, ik denk er dus wel over na. Maar het is voor mij geen uitgangspunt, zoals het voor sommige andere ontwerpers wel is. Ik let er wel op dat mijn meubelen volledig demonteerbaar zijn, zodat ze gemakkelijk te verplaatsen zijn en ook op een goeie manier gerecycleerd kunnen worden.”

Hoe kijk jij als ontwerpster tegen de massaproductie van grote meubelketens aan?

“Het is goed dat die er zijn. Ook wie een klein budget heeft, moet de kans krijgen een interieur naar eigen smaak in te richten. Maar ik merk ook wel dat de trend om vintage meubelen te kopen sterk in opmars is. Mensen gaan op zoek in tweedehandswinkels en online naar betaalbaar design. En dat vind ik zeker een positieve evolutie.”

Wat sleep je bij jezelf naar binnen? Hoe wil je zelf wonen?

“Ik koop vooral tweedehands en vintage. En zeker alles wat gechromeerd en shiny is! Ik vergelijk mezelf op dat vlak wel eens met een ekster.” (lacht)

“Maar bovenal hou ik er van om gezelligheid in huis te brengen. En daar speelt verlichting een heel belangrijke rol bij. Vandaar ook dat licht zo’n belangrijke rol speelt in mijn laatste collectie. Afhankelijk van het soort licht, hoe het weerkaatst wordt enzovoort kun je heel verschillende sferen creëren. Daar speel ik graag mee.”

“Licht en … tapis plain. (lacht) Compleet voorbijgestreefd, dacht ik. Maar op een eigentijdse manier gebruikt, zorgen tapijten voor een bijzondere sfeer en warmte in huis.”

Voor welk object-met-naam ben je bereid lang te sparen?

“Ik heb eigenlijk niets voor ogen dat ik absoluut wil bezitten. Maar als ik er ooit het geld voor heb, koop ik een kunstwerk of meubel van elk van de creatieve vrienden die ik heb. En dat zijn er wel wat. Op die manier een stukje van hen in huis halen, en hen een steuntje geven, vind ik belangrijker dan het ultieme designobject in huis halen.”