Binnenkijken in een woning met toekomst: droomhuis met emotie
Na je pensioen nog een huis kopen, het is niet iedereen gegeven. Maar Kathleen Gyselinck en Herman Ceuppens weigerden zich te settelen in een serviceflat en volgden hun hart. Het resultaat? Ze vonden hun droomwoning in het centrum van Kortrijk.
In 2016 besloten Kathleen en Herman te verhuizen naar Kortrijk. Hun woning in Zwevegem was te groot geworden nadat hun drie kinderen het huis uit waren en het dagelijkse onderhoud van de grote tuin en het zwembad begon als een karwei aan te voelen. Omdat het koppel niet meer wilde renoveren, gingen ze op zoek naar een huis dat af was maar dat bleek geen sinecure te zijn. De meeste huizen die ze bezichtigden bleken ofwel te duur ofwel te klein te zijn. En toen kwam zoon Jeroen met een tip dat er een loft te koop stond aan het gerechtsgebouw in Kortrijk. De loft bleek net iets te klein te zijn voor het koppel dat heel wat ruimte gewoon was maar toen Kathleen vanop het terras naar de aanpalende woning keek, was ze onmiddellijk verkocht.
Zuiders terras
“Ik heb altijd gedroomd van een herenhuis of burgerwoning en dit huis heeft een beetje die feeling. Het werd in 2008 nog helemaal gerenoveerd met prachtige materialen. Ik hield onmiddellijk van de stenen vloer die doorgetrokken wordt tot op het terras, van de authentieke tegels in de gang en de houten trap”, vertelt Kathleen.
De vele trappen in huis vinden we niet erg, ze houden ons jong
“De vorige bewoners hadden oog voor kwaliteit en dat is toch wel belangrijk als je zelf niet meer wil renoveren. De keuken, de ingebouwde kasten en de opvallende dampkap boven het kookeiland vielen onmiddellijk in de smaak. Ook het Bose-geluidssysteem namen de vorige bewoners niet mee en konden wij voor een gunstige prijs overkopen”, vult Herman aan. De grote houten ramen in de gezellige woonkamer kijken uit op het zuiders aandoend terras met olijfboom. “Wij zijn met pensioen en reizen heel graag. Een grote tuin moeten onderhouden is dan vooral een blok aan je been. Dit terras is voor ons ideaal. Er is voldoende plaats en het ‘tuingevoel’ hebben we gecreëerd met veel planten. Ook boven is er nog een extra terras”, gaat Kathleen voort.
1/17
2/17
3/17
4/17
5/17
6/17
7/17
8/17
9/17
10/17
11/17
12/17
13/17
14/17
15/17
16/17
17/17
1/17
2/17
3/17
4/17
5/17
6/17
7/17
8/17
9/17
10/17
11/17
12/17
13/17
14/17
15/17
16/17
17/17
Snuisterijen uit verre landen
Het interieur voelt heel warm en persoonlijk met allerlei vondsten vanop hun vele reizen. Het tapijt in de woonkamer bijvoorbeeld konden ze in 2000 in Pakistan op de kop tikken. De reiskoffer die ze kochten om het te vervoeren, overleefde de reis niet, het tapijt gelukkig wel. Overal in de woning staan zorgvuldig uitgekozen snuisterijtjes, elk met een eigen verhaal en origine. Aan de muur hangen reproducties van Delvaux en originele werken van Alechinsky.
Met planten creëren we een aangenaam tuingevoel op ons terras
“Onze zoon Jeroen is een grote kunstliefhebber. Zijn huis hangt vol schilderijen. Als ze in zijn weg staan of als hij er geen plaats meer voor heeft, komt hij ze hier hangen. (lacht) Maar sommige zijn ook van ons, hoor. Het werk van Alechinsky in de woonkamer kreeg ik bijvoorbeeld cadeau voor mijn vijfenzestigste verjaardag”, vertelt Kathleen. “Het beeldje op de kast is van Christien Dutoit, een kunstenares uit Harelbeke. Dat kregen we ooit voor onze huwelijksverjaardag. Blijkbaar zou je ons daarin moeten herkennen”, lacht Herman.
Op de vraag of ze nog woondromen hebben, antwoordt Kathleen glimlachend: “Nachtmerries misschien. Ik wil absoluut nooit naar een serviceflat of een bejaardentehuis. Laat mij hier maar blijven wonen.” “Velen verklaarden ons gek toen wij dit huis kochten. Het heeft veel trappen en dat blijkt voor mensen van onze leeftijd soms een obstakel te zijn. Wij zijn echter van mening dat dit ons jong houdt. We hebben bij het kopen van dit huis onze emotie laten spreken, niet de ratio”, stelt Herman. “Ik ben er trouwens niet de persoon voor om al te veel te piekeren over wat kan komen. We houden ons wel met dat trappenprobleem bezig als het zich stelt. En dat is nu nog niet”, besluit Kathleen.
Wonen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier