Voor Mathias Declercq is er meer mogelijk dan gedacht

Mathias Declercq had vanaf de jaarwende vol ingezet op zijn eerste academiejaar rechten ,maar dat werd een zware tegenvaller. Aangezien hij er geen gat meer inzag om dat alsnog goed te maken, veranderde hij van studierichting en koos hij de lerarenopleiding als alternatief, waardoor hij er geen vol maar slechts een half academiejaar bij inboet.

Ook als belofte was hij aan zijn eerste campagne toe en zijn voorbereiding liet te wensen over. Zijn koersen voltooien in de buurt van de hekkensluiters was het hoogste goed. Ook hier trad er de jongste weken een gunstige kentering in. Een dertiende plaats op paaszaterdag in Torhout (171 starters!) was een opsteker, maar slechts klein bier in vergelijking met de prestatie die hij vorige zaterdag in de Wim Hendriks Trofee (172 km. van en naar in Koewacht in Zeeuws-Vlaanderen) neerzette. “Bij zwaar weer verschool ik mij de eerste honderd kilometer in het peloton”, vertelt Mathias. “Ik schoof behoedzaam naar voor en handhaafde mij op de voorste rijen, tot ik op 800 meter van de finish ten val kwam. Drie Nederlanders hadden een kleine voorsprong. Ik maakte mij klaar om met 40 anderen voor de vierde plaats te spurten, waarbij een top 20 wenkte.”

Het wordt in Pittem een zware en open koers. Ik heb vorige week ervaren dat zo’n wedstrijd me heel goed ligt

Het voert Mathias niettemin naar zen aan de vooravond van het kampioenschap van West-Vlaanderen. “Hopelijk worden we in Pittem op hetzelfde zwaar weer getrakteerd als in Koewacht”, blikt Mathias vooruit. “Dan wordt het een open koers. De weersvoorspellingen laten zich in die zin uit. Ik heb vorige zaterdag ondervonden dat een slijtageslag mij beter ligt dan ik tot nog toe durfde te veronderstellen. De top 20 die mij in Koewacht door omstandigheden ontglipte, moet dan maar in het provinciaal kampioenschap. Het zou mij een enorme boost geven voor de komende weken en maanden. Ik hoop mij op termijn ook in de interclubs almaar beter te handhaven in de hoofdgroep.”

Top als aspirant

Mathias was als aspirant een giller die zowat 60 overwinningen behaalde en als 14-jarige zowel wegkampioen van Vlaanderen (Arendonk) als van België (Grandglise) werd. “Als 12-jarige aspirant was ik helemaal ‘s lands best presterende”, voegt de Veurneaar er nog aan toe. “Met twee dozijn overwinningen en vooral kampioen van Vlaanderen en vierde in het kampioenschap van België … tijdrijden, een discipline die ik misschien te vroeg liet varen omdat het behalen van gewone overwinningen mij meer aansprak.” Vanaf de nieuwelingen maakte het pad van de geleidelijkheid zijn intrede. Nu is het zaak om door te groeien als belofte.

“Een favorietenrol in het kampioenschap van West-Vlaanderen zal mij nog niet weggelegd zijn”, vermoedt Mathias. “Die eer gaat naar Wesley Vercamst, een tweedejaars die dit seizoen aan een enorme progressie toe is. Vorige zaterdag was hij in de loodzware Driebergenprijs in Harelbeke de behoeder van het succes van zijn clubmaat Gilles De Wilde. Ook Jens Vanoverberghe zal er niet ver van zijn.”

Een favorietenrol in het kampioenschap van West-Vlaanderen zal mij nog niet weggelegd zijn. Die eer gaat naar Wesley Vercamst, een tweedejaars die dit seizoen aan een enorme progressie toe is

“Het kampioenschap van West-Vlaanderen is een speciale koers”, mag Mathias als een ervaringsdeskundige beweren. “Met uitsluitend deelnemers van het bouwjaar 2000 heb ik hem viermaal op een rij gewonnen: als 12-jarige aspirant (dubbelslag in Zwevezele) in 2012, als 13-jarige aspirant in Beernem in 2013, als 14-jarige aspirant in Zwevezele in 2014 en als eerstejaarnieuweling in Bredene in 2015. Als junior kon ik die fraaie curve niet doortrekken. Dat moet dan maar als belofte, al zal dat wel nog niet dit jaar zijn.” (Bernard Callens)