Vader van Stan Dewulf over zijn vier sportieve zonen: “Vaderdag of Moederdag, we weten altijd wat gedaan”

Ook op de wielerredactie hadden we het idee om de papa’s eens in de kijker te zetten. Er zijn namelijk veel vaders die wekelijks het beste van zichzelf geven op twee wielen om hun kinderen trots te maken. Maar er zijn er nog meer die hun eigen sportieve ambities met plezier aan de kant schuiven voor de carrière van hun zoon of dochter. Koen Dewulf, vader van Stan, Flor, Gust en Fons (twee wielrenners en twee voetballers) is daarvan een ongelooflijk straf voorbeeld! En daarom trokken wij op Vaderdag naar het landelijke Stavele om eens te horen hoe hij dat allemaal geregeld krijgt.

Stan Dewulf is bij de meeste wielerkenners al wel bekend. De derdejaarsbelofte van Lotto Soudal U23 geldt al jaren als één van de grootste West-Vlaamse talenten, kroonde zich in 2017 tot eindlaureaat van Westsprint en won vorige maand met Paris-Roubaix U23 nog zijn droomkoers! Een overwinning die uitgebreid werd gevierd met de rest van zijn familie. Voor zijn ouders ook een beloning voor hun vele opofferingen en tijd die ze staken in de hobby van hun oudste zoon.

“We hebben het geluk dat onze twee oudsten nu een rijbewijs hebben”

Maar Stan (20) is lang niet de enige sportieveling in het gezin Dewulf. Ook zijn drie jongere broers kunnen maar moeilijk stilzitten. Flor is een steengoed voetballer en mag volgend seizoen, op 18-jarige leeftijd, al aantreden bij de eerste ploeg van KFC Poperinge. Ook Gust (15) kan aardig tegen een balletje trappen, maar koos uiteindelijk toch voor het wielrennen en probeert nu bij de tweedejaarsnieuwelingen zijn strepen te verdienen. Fons (13) is de jongste van de bende en is net zoals Flor voetballer bij KFC Poperinge, maar ook hij durft al eens naar een koersfiets te lonken.

Start bij TSC Proven

Het laat zich raden dat het leven van Koen en Els hoofdzakelijk in het teken staat van de ambities van hun jonge, gedreven zonen. En dat nu al 15 jaar lang. “Het is allemaal begonnen toen Flor 4,5 jaar oud was”, blikt papa Koen terug op het prille begin. “In de naschoolse opvang was hij constant aan het voetballen. En blijkbaar moet hij dan al talent hebben getoond, want hij werd door een vriendje aangespoord om zich in te schrijven bij TSC Proven. Iets waar Stan hem al snel in volgde. Van ons moest hij niet voetballen.”

“We hebben hem zelfs eens naar een muziekles gestuurd, gewoon om te proeven wat het was, zonder verdere verplichtingen. Maar dat vond hij blijkbaar zo saai! (lacht) Toen hij thuiskwam, nam hij het zekere voor het onzekere en smeekte hij bijna om te mogen voetballen. Ook Gust en Fons zijn trouwens met sporten begonnen bij TSC Proven.”

“Het is zowat elk weekend puzzelen om iedereen in huis tevreden te houden”

“En sindsdien is het zowat elk weekend puzzelen om iedereen in huis tevreden te houden. Niet alleen moet elke zoon op tijd op de koers of in de kleedkamer verschijnen, maar ze vinden het ook leuk om hun ouders langs de kant te zien supporteren.”

Een hele planning

“Dat is telkens weer zoeken hoe we alles het best kunnen regelen”, bevestigt Koen. “We proberen alles zo goed mogelijk te combineren. Ik herinner mij dat Stan eens in om 14.30 uur in Kortrijk moest staan om met de ploeg naar een koers te vertrekken en Fons die dag om 14 uur een match had in Kuurne. Dan zorg ik dat ik eerst Stan afzet en daarna nog de tweede helft van Fons zijn wedstrijd kan meepikken.”

“Zaterdag wou Gust koersen in Kuurne en zijn we in het doorgaan nog in Poperinge gestopt om Fons in te schrijven bij zijn voetbalclub. Voor de rest hebben we nu het geluk dat onze twee oudsten al een rijbewijs hebben en kunnen we meestal wel een beroep doen op vrienden die nog een plaatsje over hebben in de wagen om iemand mee te nemen. Het is een hele planning en het is ook onmogelijk om daar een vast patroon in te steken. We kunnen niet zeggen: week 1 is voor Stan, week 2 voor Flor enzoverder…”

“Als het past om een wedstrijd van hun broer mee te pikken, gaan ze het zeker niet laten”

“Maar ze begrijpen dat wel en ze steunen elkaar ook enorm. Als het past om een wedstrijd van hun broer mee te pikken, gaan ze het zeker niet laten. Tijdens Paris-Roubaix bijvoorbeeld: Flor kon er jammer genoeg niet bij zijn omdat hij moest studeren, maar ik weet wel dat hij via Direct Velo op de voet de koers van Stan heeft gevolgd. En nadien hebben we uitgebreid en met zijn allen zijn zege gevierd. Een prachtig moment!”

Alle kansen

“Koen vindt het ook belangrijk dat hij zijn vier zonen alle kansen geeft op sportgebied”, pikt mama Els in. “Zelf heeft hij nooit de kans gehad om te voetballen of koersen van thuis uit. Dat paste toen gewoon niet echt in de tijdsgeest. Misschien ook daarom dat hij zo achter hen staat en er veel voor over heeft.”

“Ze zijn alle vier enorm gedreven. Niet allemaal op het niveau van Stan, maar dat wil niet zeggen dat ze onze aandacht en steun niet verdienen”

“Ze zijn alle vier enorm gedreven”, gaat een trotse vader verder. “Niet allemaal op het niveau van Stan, die op het punt staat om zijn profdroom waar te maken, maar dat wil niet zeggen dat ze onze aandacht en steun niet verdienen. Vroeger ging ik al eens naar een match van Club Brugge kijken, maar daar is nu geen tijd meer voor. En ik kan toch veel meer genieten van een match van Fons bij de U15.”

Beste cadeau

Of er dan nog tijd over is om aan zichzelf te denken, werpen we Koen op. “Goh, niet echt. Maar dat is ook niet nodig. Ons leven staat in het teken van onze kinderen, maar dat vormt geen enkel probleem. Of het nu Vaderdag, Moederdag of een andere feestdag is… we weten altijd wel wat gedaan. En neen, lang uitslapen is daar meestal niet bij”, lacht Koen.

“Onze vier zonen gelukkig zien, is voor ons het beste cadeau dat er is!”, besluiten de trotse ouders van de Stavelse atleten in koor.