Stan Dewulf wint WestSprint 2018 voor beloften

Stan Dewulf is erin geslaagd om net als in 2013 bij de nieuwelingen en 2017 bij de beloften WestSprint op zijn naam te schrijven. Met drie eindzeges komt de 20-jarige Stavelnaar zelfs op gelijke hoogte van Jens Debusschere. Vanaf 2019 mag Dewulf zich tussen de grote jongens bewijzen, maar eerst blikt hij nog eens terug op zijn vijf mooiste momenten van het afgelopen wielerjaar.

1. De derde van de Triptique des Monts et Châteaux

Stan Dewulf: “Mijn eerste zege van het seizoen behaalde ik pas in april: de tijdrit in de Triptique. Het was er wel één die enorm veel deugd deed. De openingsmaanden liepen niet echt zoals ik het wou. Ik kende een goede winter en was zeker niet slecht, maar door ziekte en een bacteriële infectie was ik niet op de top van mijn kunnen. Ik kon nooit heel diep gaan in de finales. Na een weekje rusten kwam dan toch de omkentering in de Tryptique. Ik won niet alleen de tijdrit, maar ook de rit in lijn in de namiddag! In het eindklassement moest ik enkel Jasper Philipsen laten voorgaan. Jammer, maar vanaf toen was ik wel vertrokken voor een echt topseizoen!”

2. Zesde in Luik-Bastenaken-Luik

Stan Dewulf: “Een prestatie die ik totaal niet verwacht had. Ik zie mezelf eerder als een renner voor het Vlaamse voorjaar, maar vorige winter speelde ik al met het idee om het toch eens te proberen in de beloftenversie van La Doyenne. Ik besefte toen al dat het dit jaar waarschijnlijk mijn laatste kans zou worden, dus die wou ik met beide handen grijpen. Ik weet ook dat, als ik in vorm ben, ik best een stukje kan klimmen. En de conditie was zeker goed, amper twee weken na de Triptique. Maar de koers bleek toch kantje-boordje. Zeker in de finale zat ik echt op mijn limiet na al die hoogtemeters. Maar de rest blijkbaar ook, want ze kregen me er niet af. (lacht) Vier vluchters spurtten voor de zege en in het achtervolgende groepje reed ik als tweede over de meet. Zat er dan meer? Misschien wel, maar achteraf is het natuurlijk gemakkelijk praten.”

“Ik weet dat ik zal afzien, maar ik kijk nu al uit naar 2019! Mijn eerste jaar tussen de profs…”

3. Tweede plaats in Tour de Bretagne

Stan Dewulf: “Eén van mijn hoofddoelen dit seizoen. Zeker na mijn derde plaats in het eindklassement van vorig jaar. Een wedstrijd van hoog niveau ook. Zeven dagen koersen op rij, een niet te onderschatten parcours en enkele profploegen aan de start. Beter doen dan 2017 was het hoofddoel. Blij dat het me uiteindelijk gelukt is. Zeker omdat de ploeg elke dag ontzettend hard voor me gewerkt heeft. Dan doet het deugd om het vertrouwen niet te beschamen. Het werd opnieuw een tweede plaats, maar ook nu moet ik daar tevreden mee zijn. Enkel in de vijfde etappe hab ik misschien wat laten liggen, maar voor de rest denk ik niet dat ik fouten heb gemaakt. Dan is er gewoon ééntje beter.”

4. Zege in Parijs-Roubaix

Stan Dewulf: “Absoluut het hoogtepunt van mijn seizoen! Parijs-Roubaix is al jaren de koers van mijn dromen. Om die dan ook effectief te kunnen winnen is gewoon onbeschrijflijk! De koers zelf verliep eigenlijk perfect voor mij. De ploeg leverde opnieuw schitterend werk, waardoor ik in een uitstekende positie de finale kon ingaan. Ik kende wel wat geluk dat Philipsen wegviel door pech. Daardoor trok ik met twee Nederlanders naar de slotkilometers. Twee ploegmaats ook, maar in plaats van het slim te spelen, reden ze elkaar een beetje in de vernieling. Daardoor moest ik in de sprint enkel met Julius Van den Berg afrekenen, wat me vrij vlot lukte. (mijmert) Ik denk nog vaak terug aan die 27ste mei. Nadien volgde een klein feestje met de ploegmaats en mijn supporters. Het was mijn laatste koers van het voorjaar, dus dat mocht wel. Het maakte de dag helemaal compleet.”

“Parijs-Roubaix is al jaren de koers van mijn dromen. Om die dan ook effectief te kunnen winnen is gewoon onbeschrijfelijk!”

5. Great War Remembrance Race

Stan Dewulf: “Nog één moment… moeilijk kiezen, want ondanks een knieblessure in juli kende ik wel een goed najaar. Als ik dan toch moet kiezen, dan ga ik voor mijn deelname aan de Great War Remembrance Race. Mijn eerste wedstrijd als stagiair bij Lotto Soudal en meteen een koers door eigen streek met de Palingbeek en de Kemmelberg. Ik werd enorm goed opgevangen door de ervaren profs en ook in de wedstrijd kon ik best mijn mannetje staan. Ik weet dat ik zal afzien, maar ik kijk nu al uit naar 2019! Mijn eerste jaar tussen de profs… opnieuw een droom die uitkomt.”