Maxime De Poorter staat voor enkele belangrijke maanden

Voor Maxime De Poorter (22) breken enkele belangrijke maanden aan. De Zillebekenaar is bezig aan zijn vierde jaar bij de beloften, dus is dit hét moment om te tonen dat hij de stap naar de profs kan zetten. Zijn seizoensbegin was veelbelovend, met een tweede plaats in de Vlaamse Pijl als beste resultaat. Jammer genoeg werd die goede lijn in april onderbroken door een kraakbeenletsel aan de knie.

Maxime De Poorter (22) geldt al jaren als één van de meest beloftevolle wielrenners in West-Vlaanderen. Bij de junioren was hij goed voor een tiental zeges met een rits ereplaatsen erbovenop. Het leverde hem als belofte een plaatsje op bij het EFC-L&R-Vulsteke van Michel Pollentier en Wim Feys. Daar boekte de Zillebekenaar elk jaar progressie en kon hij rustig verder werken aan zijn weg naar de top.

“Het heeft geen zin om me nu al druk te maken over een profcontract, want het seizoen is nog heel lang”

“En ik voel dat ik dit jaar opnieuw een stap vooruit heb gezet”, knikt Maxime. “Mijn start was alleszins veelbelovend. In de grote koersen gaat het beter dan vorig jaar en in de Vlaamse Pijl kon ik al gewonnen hebben. Jammer genoeg was Bjorn De Decker (die inmiddels na een regionale wedstrijd een positieve dopingplas afleverde, red.) toen net een tikkeltje sterker. Tot aan de Triptyque des Monts et Chateaux verliep alles eigenlijk naar wens.”

Kraakbeenletsel

“Maar daarna kreeg ik af te rekenen met een kraakbeenletsel aan mijn linkerknie. Dat is begonnen met een zeurende pijn na de wedstrijden. Dat trok dan wel weg, maar na een zware training stak het telkens terug de kop op. Het werd een periode van weinig trainen, koersen, pijn hebben… Op die manier kom je een beetje in een vicieuze cirkel terecht. Uiteindelijk heb ik twee weken volledig moeten rusten.”

Ondertussen lijken de grootste problemen alweer van de baan voor de vierdejaarsbelofte. De maand mei stond vooral in het teken van de conditie opbouwen en terug wat competitieritme opdoen. Met Paris-Arras in de benen is dat laatste alvast goed gelukt. “Ik kan inderdaad met een positief gevoel op deze driedaagse terugblikken. Met Sasha Weemaes kon de ploeg een rit winnen en ikzelf kon drie dagen pijnvrij fietsen. En er stonden toch enkele serieuze ritten op het programma. De knie hield stand en de conditie gaat in stijgende lijn. Ik kijk met enorm veel zin en vertrouwen uit naar de rest van het seizoen.”

Prof in 2019?

De komende weken staan er nog een aantal mooie koersen op het programma waarin de 22-jarige belofte zich kan onderscheiden. Met op zondag het Circuit de Wallonie, een manche van de Topcompetitie, op dinsdag de kermiskoers voor profs in Gullegem, op zondag 3 juni de Memorial Philippe Van Coningsloo en tenslotte nog Ruddervoorde Koerse. Daarna volgt een korte rustperiode met de ploeg alvorens in Geluwe de competitie te hervatten.

“Er komen dus nog voldoende kansen om er een schitterende zomer van te maken”

“Er komen dus nog voldoende kansen om er een schitterende zomer van te maken. Ik weet ook wel dat dit mijn laatste maanden als belofte zijn en het is geen geheim dat ik hoop om mijn eerste profcontract te versieren, maar daar wil ik nu nog niet te veel aan denken. Het seizoen is nog lang en ik wil me vooral op het koersen focussen. Ik moet gewoon blijven verder werken zoals ik bezig ben. Een grote zege en ik kan vertrokken zijn voor de rest van het jaar. En dan zullen de ploegen ook wel komen aankloppen. Het heeft geen zin om me daar nu al druk over te maken.”

De snelle man uit Zillebeke blijft wel nog een alternatief achter de hand houden. Momenteel volgt hij een specialisatierichting Logistiek Expert aan het Vives in Kortrijk. “Via afstandsonderwijs. Op die manier heb ik iets om me naast het trainen mee bezig te houden. Anders worden het maar lange dagen en je kan ook niet elke dag zes uur trainen hé”, lacht Maxime De Poorter.