Luca Pollin is nog geen aardje naar zijn vaartje Chris

Ruim een kwarteeuw na papa Chris, die als tiener een nationale coryfee was, lijkt de opvolging ten huize Pollin verzekerd met zoon Luca.

Luca maakte in juni 2018 als 13-jarige tussen de 14-jarige aspiranten een qua resultaten onopgemerkt debuut, maar hij viel des te meer op als smaakmaker die eerder prestatie- dan resultaatgericht koerste. In die mate dat men zich aan de kant van de weg afvroeg wie dat woelwater in rood-zwarte outfit was. “Zo verspilt Luca nog te veel krachten door een slechte positionering maar ik heb het liever zo dan dat hij alles reeds perfect uitvoert”, weet vader Chris over de zoon. “Het weerhield er hem niet van almaar betere uitslagen te behalen en op de eerste zondag van september in Gistel een eerste top tien te boeken.”

Heikele winter

Luca Pollin debuteert als nieuweling na een heikele winterse voorbereiding. In januari was hij langdurig out door de griep, zodat hij met de Jonge Renners Roeselare slechts één groepstraining kon meemaken. In de volle heropbouw van zijn basisconditie werd hij door zijn kleine zusje Lucia aangestoken met een kanjer van een oorontsteking. Hij had er dus geen erg in dat de afwachtingskoers van de Grote Prijs Jean-Pierre Monseré in Roeselare door het stormweer letterlijk werd afgeblazen. “Het weerhield er ons niet van om ons samen aan een trainingsrit te wagen”, voegt Chris eraan toe. “En gewaagd was het, zeker voor pluimgewicht Luca, nog geen 48 kilo wegend, die tweemaal letterlijk van zijn fiets waaide en blij was dat hij telkens zonder averij weer recht kon kruipen.”

Luca’s thuiskoers zaterdag in Ichtegem komt een dikke maand te vroeg om hem in een glansrol te verwachten

“2019 wordt sowieso een verkenningsjaar waarin het speelse het moet halen van druk met toch al een zweem van ernst naar 2020 toe”, vervolgt Chris. “Zelf telde ik als eerstejaarsnieuweling amper mee, al behaalde ik op de laatste dag van juli in Ledegem wel al een eerste overwinning. Zoiets zal Luca allicht nog niet weggelegd zijn, al mag hij mij altijd verrassen. Als tweedejaars zie ik hem straffer uit de hoek komen, al wordt mij naar de kroon steken ook dan moeilijk. Bij de 16-jarigen behaalde ik in 1992 immers vijf zeges en werd ik in Westouter kampioen van West-Vlaanderen voor mijn enige medevluchter Tom Van Eenoo, die zich zowel bij de nieuwelingen (Tielt 1991) als bij de juniores (Koksijde 1993) de titel van Keizer toe-eigende. Karel Vereecke werd derde, Nico Bilcke vierde en wijlen Stive Vermaut zesde.”

“Eén en ander zal voor Luca als nieuweling allicht niet weggelegd zijn. Hij zal meer tijd nodig hebben om te ontwikkelen. Ik zal hem in ieder geval niet opjagen, maar behoeden voor het maken van fouten. Het is vooral vanaf de juniores dat het zal tellen. Dan moet hij zich in de gratie koersen om als belofte te worden opgenomen in een ideale omgeving. Bijvoorbeeld bij Michel Pollentier, die ik een kwarteeuw geleden de nakeur gaf op Dirk De Wolf, bij wie het meer blabla was dan boemboem en zeker niet de rode loper naar de beroepscategorie die het beloofde te zijn. Dat zijn evenwel opties voor overmorgen.”

Zaterdag thuiskoers

“Luca’s thuiskoers zaterdag in Ichtegem komt een dikke maand te vroeg om hem in een glansrol te verwachten”, vervolgt Chris. “Gewoon uitrijden en zo kort mogelijk bij de ruime hoofdgroep eindigen, zal al heel wat zijn en van daaruit de volgende maanden stelselmatig oprukken naar de top tien en iets tonen in de kampioenschappen bij de eerstejaars (tijdrit in Ruddervoorde op woensdag 17 april, de wegrit in De Panne op zondag 11 mei, red.). Op beide locaties wil hij zo dicht mogelijk bij een top tien uitkomen.”