In goede en minder goede dagen: Kayla van der Lint & Stan Dewulf

Kayla van der Lint studeert politieke wetenschappen. (Foto MD) © MICHAEL DEPESTELE

Tom Vandenbussche

25 oktober 2018, 20:00 Bijgewerkt op: 26 november 2020, 15:38

Samenleven met een coureur is niet altijd eenvoudig. Wielrenners lopen al eens nukkig rond, zijn vaak van huis weg, letten fanatiek op hun voeding en hebben een beperkt sociaal leven. Wij polsten bij drie vriendinnen van WestSprint-laureaten naar het samenleven met hun coureur. Deel 1: Kayla van der Lint, vriendin van Stan Dewulf.

Leeftijd: 20 jaar. Woonplaats: Stavele. Studie: politieke wetenschappen aan UGent.

Ik woon in nummer zeven, hij in negen.

Ik ben geboren in Wilrijk, groeide op in Mol en woon nu al tien jaar naast mij. In de lagere school heb ik Stan leren kennen. Eerst zat ik met hem in klas, daarna met zijn broer, omdat er hier met graadklassen gewerkt wordt. Sinds 2012 zijn we een koppel. Hoe dat begon? (lacht) Zoals bij alle prille kalverliefdes zeker?

Ik zat in de kerk toen hij in Roubaix won.

Daar zal ik eeuwen spijt van hebben. Vier dagen later had ik een examen en dus was ik met een pak anderen in de kerk van Poperinge aan het studeren. (lacht) Er is daar die namiddag niet al te veel gestudeerd. Ik probeer zoveel mogelijk te gaan supporteren, maar omdat ik tijdens het weekend in de horeca werk, lukt dat niet altijd. Wist je trouwens dat ik naar Stans allereerste koers ooit ging kijken? We waren toen zelfs nog geen koppel.

Van mij mocht Stan ook gerust schaken.

Op zich maakt het mij niet uit of hij koerst. Het gaat erom wat hij zelf wil. Mijn mooiste herinnering is alleszins zijn dubbele zege van dit jaar in de Triptyque des Monts et Châteaux, zeker omdat Stan door ziekte uit een mindere periode kwam. Nadat hij ‘s ochtends de tijdrit won, ben ik met Floris Thoré nog naar Saint-Sauveur gereden voor de namiddagrit. Die won hij ook. Wat een ontlading!

Ik stoor me aan de genderongelijkheid.

Ik kan me daar enorm over opwinden. Zo was er vorig jaar op WestSprint een ongelijkheid tussen het prijzengeld voor jongens en meisjes. Ik heb daarvoor een mail naar deze krant gestuurd en was ongelofelijk blij toen Stan mij vertelde dat het prijzengeld dit jaar gelijkgesteld wordt.