De vijf momenten van Alec Segaert, WestSprint-laureaat bij de nieuwelingen

Wie zich tot eindlaureaat van Westsprint weet te kronen, heeft er per definitie een fantastisch seizoen vol mooie momenten opzitten. Hen vragen om daar één hoogtepunt uit te pikken zou een beetje mensenkloterij zijn. Daarom vroegen we elke winnaar naar zijn of haar vijf topmomenten van 2019. Alec Segaert, de beste West-Vlaamse nieuweling van het afgelopen jaar, moest even nadenken, maar kwam uiteindelijk tot onderstaande selectie.

1. Deelnemen aan het Europees Jeugd Olympisch Festival in Bakoe

“Met tien overwinningen werd 2019 een fantastisch seizoen vol mooie momenten. Maar hét hoogtepunt, is toch mijn deelname aan het EJOF in Bakoe. Er bij zijn op zich was al een hele belevenis. Mijn eerste, maar hopelijk niet mijn laatste Olympische ervaring. Het is toch iets speciaals, zo’n groot event met al die sporters samen in het atletendorp. Ook al is het dan ‘maar’ bij de jeugd. Tussen mijn koersen door ben ik ook naar de wedstrijd van mijn goede vriend en dorpsgenoot Robbe Demets gaan kijken. Hij behaalde er een zilveren medaille in het judo. We hebben in Azerbeidzjan goede reclame gemaakt voor Lendelede.” (lacht)

“Want ik denk dat ook mijn eigen prestaties best gezien mogen worden. Zowel in de wegrit als in de tijdrit werd ik vierde. En dat in een sterk internationaal deelnemersveld. In The City of Winds, een behoorlijk toepasselijke bijnaam voor Bakoe, reed ik op 20 km van de meet alleen het gat dicht op drie gevaarlijke vluchters. Na mij zijn nog twee renners komen aansluiten waardoor we met zes zouden sprinten voor de zege. Uiteindelijk eindig ik net naast het podium, net zoals twee dagen eerder in de tijdrit. Het is jammer dat ik twee keer nipt buiten de medailles val, maar ik onthoud vooral het positieve. Rijden op de Youth Olympics is iets dat ik nooit zal vergeten.”

Met tien overwinningen werd 2019 een fantastisch seizoen vol mooie momenten. Maar hét hoogtepunt, is toch mijn deelname aan het EJOF in Bakoe. Er bij zijn op zich was al een hele belevenis

2. Seizoen afsluiten met zege in Affligem

“Op twee zet ik mijn zege in Affligem, de laatste manche van de Topcompetitie en de afsluiter van het wegseizoen. Vooral door de manier waarop ik daar kon winnen. In de tweede ronde reed ik lek en moest ik wisselen van fiets. Met meer dan 30 seconden achterstand kon ik aan mijn achtervolging beginnen en toen ik terug bij het peloton kwam aansluiten, was er al een groepje weg van 14 renners. Zij hadden anderhalve minuut voorsprong, dus ging ik op en over het peloton op zoek naar de koplopers. Bij het ingaan van de slotronde, met nog negen km te gaan, hoor ik dat ik nog steeds 50 seconden moet goed maken. Een serieuze kloof, maar op 4km van de streep krijg ik plots de leiders in zicht en rijd ik ernaartoe. En in de sprint met 9 man blijk ik dan ook nog eens de snelste.”

“Ik denk dat ik daar toch een behoorlijk straf nummer uit mijn benen heb geschut. Vanuit een bijna verloren positie toch nog naar de overwinning kunnen rijden, ik stond er zelf versteld van. Bovendien een mooie manier om het jaar af te sluiten. Dat heb ik ‘s avonds toch een beetje gevierd.”

3. Nipt tweede in de Radjugendtour

“Derde in het rijtje is mijn tweede plaats in de Radjugendtour, een vijfdaagse rittenkoers in Oostenrijk waaraan ik mocht deelnemen met de Vlaamse selectie. Vorig jaar werd ik daar vijfde en dit keer had ik graag beter gedaan. Het werd uiteindelijk een tweede plaats, maar het verschil was heel klein. Het kwam zelfs aan op de bonificatieseconden. Terug net niet, maar ik toonde wel dat ik op internationaal niveau mijn mannetje kan staan.”

“Ik denk zelfs dat ik daar had kunnen winnen, indien het parcours iets lastiger was geweest. Zeker omdat we met een heel sterke ploeg aan de start stonden. We hebben geprobeerd om de koers hard te maken, maar de omloop was niet zwaar genoeg. Al bij al was het wel een toffe ervaring. Koersen op topniveau, een mooie streek met allemaal ritten in lijn, een goede sfeer in de ploeg,… Ik heb er zeker van genoten.”

4. Keizer der Nieuwelingen in de gietende regen

“Als voorlaatste moment kies ik voor mijn zege in de Keizer der Nieuwelingen in Tielt. In 2018 werd ik daar nog nipt geklopt, dan is het leuk om nu met klein verschil te kunnen winnen. De regen en het slechte weer maakten er een slopende wedstrijd van. Fantastisch om in zo’n omstandigheden te kunnen juichen. En wat het nog specialer maakt: het was de eerste keer dat ik kon winnen in een sprint(je). Tijdrijden is mijn specialiteit en meestal kom ik solo aan. Maar het geeft wel vertrouwen nu ik weet dat ik het ook in een klein groepje kan afmaken. Dat is toch een extra wapen dat ik achter de hand kan houden.”

Tijdrijden is mijn specialiteit en meestal kom ik solo aan. Maar het geeft wel vertrouwen nu ik weet dat ik het ook in een klein groepje kan afmaken

5. Straffe slotkilometer in de Prins der Nieuwelingen

“En last but not least: mijn zege in de Prins der Nieuwelingen in Bonheiden. Nu ik eraan denk: het is best grappig dat ik dit jaar zowel de Keizer als de Prins der Nieuwelingen kon winnen. Ik vraag me af of dat al vaak gebeurd is?”

“Het koersverloop was wel helemaal anders dan dat van de Keizer. Het was mooi weer en er stond bijna geen wind. Ik probeerde een aantal keer aan te vallen, maar het was moeilijk om weg te blijven. Twee man leken daar toch in te slagen, maar bij het ingaan van de slotkilometer werden ze alsnog gegrepen. En net op dat moment plaats ik mijn ultieme inspanning. Die laatste kilometer was echt alles of niks en het is alles geworden. Schitterend om op zo’n manier te kunnen winnen en een mooie afsluiter van dit rijtje. Niet?”