Wielrenster Shari Bossuyt reageert na positieve dopingtetst: “Hoop snel te kunnen bewijzen dat ik geen valsspeler ben”

Daags nadat het nieuws bekendgemaakt werd dat Shari Bossuyt (22) bij een dopingcontrole in maart positief getest heeft op letrozole metabolite, gaf de West-Vlaamse renster maandag tekst en uitleg bij de positieve dopingplas: “Ik heb geen idee hoe het product in mijn lichaam is gekomen. Ik had er zelfs nooit eerder van gehoord”, schreeuwt ze haar onschuld uit.”

Zondagochtend raakte bekend dat de 22-jarige wielrenster in maart, na haar overwinning in de derde rit van de Ronde van Normandië, een positieve test aflegde op het gebruik van letrozole metabolite. Dat is hetzelfde middel waardoor veldrijder Toon Aerts nu al sinds januari 2022 aan de kant staat. Toon Aerts, die eerder al zijn steun uitsprak voor Shari Bossuyt, was aanwezig op de persconferentie in de sporthal van Zwevegem.

Op de piste was de wereldkampioene ploegkoers al wereldtop, maar dit seizoen zette ze ook op de weg een reuzestap vooruit – met onder meer knappe prestaties in de voorjaarsklassiekers én een eerste profzege in de Ronde van Normandië. Ze leek dan ook klaar om hoge toppen te scheren en haar plaatsje bij de wereldtop af te dwingen. “Alles ging inderdaad goed”, zei Bossuyt daar maandag zelf over. “Met Gerben ging alles goed, ik pakte onlangs mijn eerste profzege… Ik zat in de fleur van mijn leven, maar als je dit nu ziet, was het blijkbaar te mooi om waar te zijn.”

Afwijkend resultaat

Vorige maand viel de hemel op haar hoofd. Op 25 april kreeg de ereburger van Harelbeke namelijk een brief in de brievenbus waarin stond dat ze bij een dopingtest op 19 maart, vlak na haar eerste profzege in de derde etappe in de Ronde van Normandië, positief had getest op letrozole metabolite. “In de brief stond dat ik een afwijkend resultaat had laten optekenen en uit verdere documentatie bleek dat het om een concentratie van 1,2 nanogram per millimeter ging”, duidt Bossuyt. Een paar weken later werd dat verdict via het B-staal ook bevestigd en werd ze door haar ploeg Canyon // SRAM ook op non-actief geplaatst.

Bossuyt zelf is er het hart van in en pleit onschuldig. “Ik ben in een onwezenlijke situatie terechtgekomen. Ik was net terug in het land na de Nations Cup op de piste in Canada, toen ik telefoon kreeg van mijn vriend Gerben (Thijssen, red.). Hij zei dat hij een aangetekende brief had gekregen, waarin stond dat er met letrozole metabolite een afwijkend product gevonden was in mijn bloed. Op dat moment zakt de grond onder je voeten weg. Yannick (Prévost, haar manager) heeft me dan onderweg van de luchthaven naar huis uitgelegd wat letrozole is en waar het voor dient, want tot die dag kende ik de stof niet.”

Zoals Toon Aerts

Het is niet onlogisch dat Prévost de stof wél goed kende. Veldrijder Toon Aerts, die net als Bossuyt door het managementbureau van Prévost begeleid wordt én ook aanwezig was op het persmoment als steunbetuiging voor Bossuyt, testte eind vorig jaar namelijk positief op dezelfde stof. Straffer nog: hij deed dat bij een controle vlak nadat hij de veldrit in Flamanville gereden had. En laat dat nu net het dorp zijn waar Bossuyt op het moment van haar positieve test was. “Yannick had dan ook meteen de link gelegd met Flamanvill”, aldus Bossuyt. “We denken alleszins dat het een spoor is, al vergt het heel wat onderzoek om dat te bewijzen. Het is een hypothese die we op vandaag nog niet kunnen hardmaken”, pikt Prévost in.

Net als bij Aerts, durft Prévost evenwel zijn hand voor Bossuyt in het vuur steken. “Het is logisch dat er kritisch gekeken wordt naar een afwijkend resultaat, maar op vandaag mag er geen twijfel bestaan over Shari en Toon: dit zijn géén dopinggebruikers”, is Prévost resoluut. “Shari rijdt bij wijze van spreken op water en brood. Ze neemt zelfs amper supplementen. Alles wijst er dan ook op dat we te maken hebben met een contaminatie van voedsel.”

Twee jaar schorsing

In het geval van Toon Aerts ging de UCI ook mee in die redenering, mede omdat hij via haaranalyse kon aantonen dat de stof zonder zijn medeweten en niet-intentioneel in zijn lichaam is terechtgekomen. Om ook bij Bossuyt het niet-intentionele karakter van de inname aan te tonen, liet ze vorige week al een haaranalyse uitvoeren in een gespecialiseerd labo in Straasburg. Omdat Aerts toen echter niet kon aantonen wat de bron van de inname was, kreeg hij alsnog een schorsing van twee jaar opgelegd. Datzelfde lot hangt nu ook Bossuyt als een zwaard van Damocles boven het hoofd. “Daar ga ik toch van uit, ja”, zucht Bossuyt. “Als je ziet dat Toon ook nog steeds thuis zit… Als het vroeger is, zoveel te beter, maar ik ga op dit moment uit van het ergste. Waar ik op hoop? Ik zou gewoon willen dat alles morgen van de baan is en deze nachtmerrie stopt.”

Parijs 2024, waar Bossuyt samen met Lotte Kopecky medaillekandidaat zou zijn in de ploegkoers, wordt hoe dan ook een moeilijk verhaal. Stel dat de twee jaar schorsing effectief wordt, zal ze op dat moment immers nog geschorst zijn. Komt er toch sneller een oplossing, is het nog maar de vraag of Bossuyt zich nog tijdig zal kunnen kwalificeren. “Ik hoop begin 2024 wel weer te kunnen fietsen. Dat is mijn eerste hoop, de rest zien we wel.”

Niet verstoppen

Ondanks de malaise laat Bossuyt het hoofd niet hangen. Zo hield ze zich ook maandag sterk en zal ze de komende tijd niet nalaten om te gaan fietsen of naar de winkel te gaan. “Ik ga me nu niet gaan opsluiten”, klinkt het. “Ik sta recht in mijn schoenen, ik heb geen reden om mij te verstoppen. Al word je natuurlijk wel continu aan de situatie herinnerd. Ik probeer daarom continu bezig te blijven en wat afstand te nemen van de situatie, maar dat is allesbehalve evident.” De situatie zal ook een financiële impact hebben, beseft Bossuyt. “We zijn een huis aan het afbetalen, dus evident is dat niet. Als ze me schorsen, zal ik moeten gaan werken. Als wat? Dat zullen we dan nog moeten zien. Al wil ik hoe dan ook terugkeren in het peloton.”

Strafvermindering

Ondertussen hoopt toch Prévost dat er sneller een doorbraak komt. “Hopelijk zien de instanties dat we qua letrozole metabolite met een onderliggend probleem kampen, zodat ze toch strafvermindering kunnen toekennen en eventueel een bepaalde minimumnorm voor positieve tests op die stof invoegen, zoals ze dat in het verleden ook met clenbuterol gedaan hebben. Daarnaast roepen we de UCI ook op om niet de letter, maar wel de geest van het reglement toe te passen. Nu krijgen deze renners, die buiten hun wil om in een dopingdossier verwikkeld geraakt zijn, immers een veel te zware straf. Toon staat ondertussen al anderhalf jaar aan de kant. Wel, we hopen dat Shari niet hetzelfde lot moet ondergaan. De Olympische Spelen komen eraan en het zou zonde zijn mocht een atlete op deze manier gestraft worden en zo haar carrière door haar vingers zien glippen.”