“Ze beseffen heel goed dat ze veel aan elkaar hebben”: ook WK-koorts bij echtgenotes van Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout

Wie mag zondag met Mathieu van der Poel op het podium? Dat lijkt dé vraag op het WK veldrijden. Ploegmaats Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout zijn hiervoor alvast de twee West-Vlaamse kandidaten. Wij brachten hun vrouwen Fien Maddens (25) en Kelly Van den Steen (28) samen voor een babbel. Fien en Kelly over hun taken als ‘rennersvrouwen’, de soms harde kritiek en de droom van de regenboogtrui. “Ze hebben één procent kans.”

Kelly en Fien kunnen het goed met elkaar vinden. Dat blijkt meteen wanneer beide dames arriveren in het Van der Valk Hotel in Drongen. Fien vertelt honderduit over haar trip naar Benidorm, waar manlief Eli enkele dagen eerder vierde is geworden. Zijn ploegmaat Michael Vanthourenhout deed het evenwel nog twee plaatsen beter. Echtgenote Kelly moest die prestatie evenwel van bij haar thuis in Wetteren volgen. “Door mijn job in het onderwijs kon ik jammer genoeg geen vakantie nemen”, klinkt het. Ook komende zondag volgt Kelly de cross om de wereldtitel in Tabor vanuit haar zetel. “Tabor is voor onze 1-jarige zoon Arthur net iets te lang in de auto. Daarnaast zou Michael het ook jammer vinden mocht ik Arthur alweer een volledig weekend bij de familie zou moeten achterlaten.”

Fien, jij trekt wel naar Tabor, niet?

Fien: “Inderdaad. Ik ben nagenoeg elke cross aanwezig. Maar ik ben dan ook Eli’s verzorger, hé. Vroeger deed zijn mama dat, maar sinds wij samen zijn, is dat mijn job geworden.”

Kelly: “Vroeger probeerde ik ook altijd mee te gaan, hoor, maar sinds de geboorte van onze zoon Arthur is het net iets minder evident geworden om er elke wedstrijd bij te zijn. Nu is één cross per weekend eigenlijk wel genoeg.”

Vind je het moeilijk om er dan niet bij te zijn?

Kelly: “Ja, toch wel. Vooral dat ik nu niet mee kan naar Tabor vind ik spijtig, want zeker op speciale crossen ben ik er toch graag bij. Michael werd in Tabor in 2015 wereldkampioen bij de beloften en ik had het daar dan ook graag eens gezien. Dan vloek je wel dat je thuis moest blijven, maar anderzijds: in de zetel met een stukje taart naar de cross kijken is zeker ook niet onaangenaam. Wat Benidorm betreft vond ik het vooral spijtig dat ik niet mee was omdat het daar zo’n mooi weer was!” (lacht)

Waarderen jullie mannen jullie aanwezigheid op de cross?

Kelly: “Michael zal het nooit met zoveel woorden zeggen, maar ik denk het wel. Vooral omdat ik ondertussen perfect weet wat hij wil en hoe zijn routine eruit ziet. Mocht iemand anders plots mijn rol moeten overnemen, zou hij het daar waarschijnlijk een beetje moeilijk mee hebben. Al denk ik dat dat bij Eli nog wat extremer is. Fientje, Fientje, gaat dat altijd.”

Fien: (lacht) “Hij staat er alleszins wel op dat ik er altijd bij ben, omdat ik specifieke taken heb. Sinds ik meega naar de cross, is het aantal mensen dat voor de cross in de mobilhome komt gehalveerd. Enkel Eli, zijn broer – die de mechanieker is – en ik komen daar nog binnen. Eli wil het in zijn mobilhome immers zo rustig mogelijk hebben.”

Het concept rennersvrouw kan oneerbiedig klinken, maar het lijkt me wel iets heel aparts.

Kelly: “Zeg jij maar, Fien. Jouw taak als rennersvrouw is nog meer fulltime dan die van mij.”

Fien: “Het is intensief, ja. Ik denk wel dat ik me volledig wegcijfer voor Eli. Maar we komen daar goed in overeen. Al van in het begin probeer ik alles voor Eli te doen en op den duur creëer je zelf ook een bepaald verwachtingspatroon, hé. Van nature ben ik evenwel een zorgzaam type en ik ben graag bezig met het huishouden, dus zo’n grote opoffering is dat nu ook weer niet. Ik werk ook als zelfstandige als Digital Marketeer en werk van thuis, waardoor ik die rol ook ten goede kan vervullen. Als je zoals Kelly buitenshuis werkt, lukt dat gewoon niet.”

Kelly: “Maar Michael verwacht dat ook helemaal niet van mij. Hij is niet veeleisend. Eerlijk? Als ik het soms zie bij jullie, lijkt me dat voor jou wel heel heavy. Je moet dat echt aankunnen, denk ik. Michael staat bijvoorbeeld ook minder op zijn voeding dan Eli. Als ik hem vraag wat hij wil eten, krijg ik altijd hetzelfde antwoord: ’t is mij al gelijk. Er zijn slechts twee dingen die essentieel zijn en die ik altijd in huis moet hebben: Nutella en appelmoes.”

“Misschien verwen ik Eli te veel, maar ik vind dat eerlijk gezegd niet meer dan normaal” Fien Maddens

Fien: “Eli eet graag twee keer per dag warm. (lacht) Misschien verwen ik Eli wel een beetje te veel. (denkt na) Maar anderzijds vind ik het eerlijk gezegd ook niet meer dan normaal. Ik weet van veel mensen dat ze dat net super abnormaal vinden en dat ze denken dat ik nog in de jaren 50 leef. Hij kan toch zelf ook iets doen, zeggen ze dan. Maar als dit ervoor zorgt dat Eli meer kan rusten en dat hij in het weekend beter presteert, dan zie ik daar net de meerwaarde van in. Zeker omdat ik met mijn eigen ogen zie dat het loont. Vroeger moest hij wél zelf van alles doen en dat ging ten koste van zijn sportieve prestaties. Als ik die zorgen volledig kan wegnemen en het komt hem ten goede, waarom zou ik het dan niet doen?”

Wat is als rennersvrouwen jullie grootste taak dan?

Kelly: (snel) “De was. Als Michael thuiskomt na een cross zoals Baal, dan vloek ik toch eens. Zeker met die witte trui van Europees kampioen. De wasmachine heeft dit jaar al serieus afgezien.” (lacht)

Fien: “De was is inderdaad verschrikkelijk. Al is wat mij betreft de mentale ondersteuning het zwaarste aspect van mijn – tussen aanhalingstekens – job. De stress die er tijdens zo’n seizoen bij komt kijken, is wat mij betreft lastiger dan de praktische dingen die ik moet doen. Het is altijd met ups en downs. Altijd positief proberen zijn en meedenken waar nodig kan al eens zwaar zijn. Al heeft Eli daar volgens mij wel veel aan.”

Kelly: “Michael doet dan weer liever zijn eigen goesting. Hij is op dat vlak nogal op zichzelf. Hij zoekt en vindt in moeilijkere periodes dan afleiding in de PlayStation en in Arthur.”

Zou je Michael en Eli tegenpolen kunnen noemen?

Fien: “Misschien wel, maar anderzijds lijken ze ook echt wel op elkaar. Ze komen op hun manier altijd supergoed overeen.”

Kelly: “Ze hebben dezelfde humor. Dat doet al veel. Ondertussen weten ze ook perfect wanneer er iets gezegd moet worden of wanneer er gezwegen moet worden.”

Jullie mannen zijn vrienden en ploegmaats bij Pauwels Sauzen-Bingoal. Komen jullie dan ook zo goed overeen?

Kelly: “We zijn toch zeker geen vijanden.”

Fien: “Als er al eens wrijving is, dan raakt dat altijd snel uitgepraat net omdat we elkaar al zo goed en lang kennen. Michael en Eli hebben hetzelfde profiel en zijn daarbij vaak ook goed in dezelfde crossen, dat maakt het soms niet gemakkelijk, maar eigenlijk kunnen we het wel al sinds het begin goed met elkaar vinden. Dat is ook aangenaam. Want als ik dan toch eens niet mee kan naar de cross en Kelly wel, dan ben ik al wat meer gerust. Dan is er tenminste iemand die een oogje in het zeil houdt! (lacht) Of omgekeerd. In december was ik mee op stage in Spanje en Kelly niet en dan vroeg Michael me om raad voor een cadeautje voor Kelly. Heel schattig.”

Kelly: “Die parfum? Dat was echt een goede keuze. Die matchende kousen daarentegen… dat was iets minder.”

Fien: “Dat was sowieso Eli’s suggestie! (lacht) Dat is weer mannenlogica. Ze hebben toch soms wat een moedertje nodig!”

Kelly: “Het scheelt in dat opzicht ook wel dat Michael en Eli goed kunnen geven en nemen. Ze gunnen elkaar heel veel en beseffen erg goed dat ze erg veel aan elkaar hebben.”

Hoe hard is jullie huis en huishouden eigenlijk doordrenkt van het wielrennen?

Fien: “Niet. Eli wil geen trofeeën of zo in huis. Zeker niet in de leefruimte. Al vind ik dat niet erg. Dat zou immers niet passen in het interieur. (lacht) Michael is toch ook zo?”

Kelly: “Ja, toch wel. We zijn deze zomer verhuisd en vroeger hing zijn ingekaderde wereldkampioenentrui van bij de beloften en zijn Europese trui aan de muur, maar nu in ons nieuwe huis hangen die kaders nog altijd niet omhoog. En wat trofeeën betreft: meestal laat ik die een weekje staan, bij de bloemen die hij dan vaak ook krijgt. Daarna vliegt die trofee in een doos op zolder.”

In de tuin leeft Eli zich wel uit. Zo liet hij daar een zandbak aanleggen. Wat dacht je toen hij met dat idee afkwam?

Fien: “Hij doet maar. Dat is achteraan in de tuin, ik zie dat toch niet. Al is het wel een vuile bedoening als hij daarin traint. Dat zand kruipt echt overal tussen. Maar serieus: als hij dat nodig acht, moet hij dat vooral doen. Als hij morgen een crossparcours zou willen aanleggen in de tuin, dan is dat ook oké voor mij.”

Nog zoiets: ik maak er me zelf ook schuldig aan, maar jullie worden waarschijnlijk vaker aangesproken als ‘de vrouw van’, dan als Kelly of Fien. Stoort dat?

Fien: “Dat hoor ik inderdaad overal waar ik kom. De eerste vraag die mensen me stellen is ook altijd: hoe is het met Eli?, niet hoe is het met jou? Soms irriteert me dat wel, maar het is wat het is.”

En wat met de aandacht die er altijd bij komt kijken?

Kelly: “Michael wordt op restaurant weleens herkend en dan durven mensen weleens staren, maar dat valt op zich goed mee. Je kan het niet vergelijken met een Wout van Aert bijvoorbeeld. Dát moet lastig zijn.”

Fien: “Bij Eli is dat wel veel erger geworden naarmate we langer samen waren. Het lastigste daarbij vind ik vooral dat mensen altijd hun mening geven zonder dat je erom gevraagd hebt.”

“De trofeeën van Michael laat ik meestal een weekje staan. Daarna vliegen die in een doos op zolder” Kelly Van den Steen

Doel je dan op kritiek?

Fien: “Bijvoorbeeld. Maar het gaat verder dan dat. Ze geven een mening over zijn prestaties en lappen er dan meteen een mening over zijn uiterlijk of persoonlijkheid bij en over het mijne dan ook nog eens. Dan denk ik soms: waarom?”

Kelly: “Als het goed gaat, is al die aandacht op zich wel leuk. Dan heb je veel supporters en is iedereen positief. Maar als het minder gaat, dan zijn diezelfde mensen vaak degene die het eerst kritiek geven.”

Raakt die kritiek jullie?

Kelly: “Nee. Ik zie dat wel eens passeren op Facebook, maar ik ga er echt mijn tijd niet insteken om daar dan op te reageren. Ze doen maar. Ik lig daar niet wakker van.”

Fien: “Ik wel. Als één iemand hem uitmaakt voor sukkel, kan ik daar niet goed van zijn. Ook al zijn er tegelijkertijd duizend mensen die hem feliciteren. Pas op, ik weet dat dat absurd is, maar toch.”

Kelly: “Ook de media spelen daar wel een rol in. Sommigen blazen dan iets heel kleins helemaal op of trekken iets uit context. Dat is wel iets waar je mee moet kunnen omgaan.”

Slotvraagje. Kunnen jullie mannen zondag stunten en de wereldtitel pakken?

Fien: “Neen. Je moet realistisch zijn. Van der Poel was deze winter week na week veel te sterk, dus het zou voor hem al serieus fout moeten lopen zondag, willen onze mannen wereldkampioen worden.”

Kelly: “Je moet altijd blijven hopen, want je weet inderdaad nooit wat er gebeurt, maar het zou dom zijn om nu te voorspellen dat Michael wereldkampioen gaat worden.”

Fien: “Ze hebben wat mij betreft één procent kans.”