Pauline Farazijn, perschef bij Quick-Step Alpha Vinyl: “De Giro vorig jaar was een goeie doop”

Ze is 24 en begint vandaag aan haar tweede Giro in de kleuren van Quick-Step Alpha Vinyl. Twaalf maanden geleden nog als perschef van Remco Evenepoel en co, dit jaar in het zog van onder meer Mauri Vansevenant. Pauline Farazijn is klaar voor vier weken Hongarije en Italië. “De koers, dat is al van jongs af aan mijn passie”, zegt de dochter en zus van ex-profs Peter en Maxime.

Het is exact een week voor de start van de 105de Ronde van Italië en Pauline Farazijn is thuis in Zonnebeke door haar mailbox aan het gaan. Ze moet er eens om glimlachen. “Vanochtend ben ik op de service course (het logistieke en administratieve team achter de renners, red.) een coronatest gaan doen, net zoals de rest van de Giroploeg. Dat is in het wielrennen nog altijd het protocol. In het dagelijkse leven lijkt corona helemaal weg, maar in de koers leeft het nog. Een hele administratieve rompslomp, vooral voor onze dokters. Tijdens de Giro zal dat niet anders zijn. Maar goed, als de wedstrijden op die manier kunnen doorgaan, kunnen we daarmee leven.”

Pauline, je komt uit een echte koersfamilie. Jouw vader Peter was prof, jouw broer Maxime was prof en jouw zus Leontine heeft ook nog gekoerst.

Pauline: (knikt) “Vaak krijg ik de vraag of ik zelf niet koers. Dat wordt precies verwacht van een Farazijn. Neen dus. Ik heb nooit gekoerst. Maar het is wel mijn passie, anders zou ik geen job in dit wereldje zoeken. Ik ben vaak gaan kijken naar de koersen van mijn broer en zus. Bij ons thuis is de fiets niet weg te denken. Het is gewoon een microbe. Dat ik eind 2018 meteen bij Quick-Step kon beginnen, was een droom die uitkwam. In mijn eerste jaar journalistiek in Kortrijk vroeg men wat ik later wilde worden. Persverantwoordelijke, antwoordde ik. Het zat dus toen al in mijn hoofd. Bij Patrick (Lefevere, red.) heb ik eerst de kans gekregen om in de service course te beginnen. Logistiek en marketing. Na twee jaar volgde een nieuwe kans. Persverantwoordelijke. Ik heb ze meteen met beide handen gegrepen. Ja, dit voelt heel speciaal.”

Is Patrick Lefevere een goeie baas?

Pauline: “Sowieso. (grijnst) Iedereen in de ploeg zal dat beamen. Hij is rechtvaardig en op veel wedstrijden aanwezig. Je kan altijd bij hem terecht als er iets is.”

Is het een voordeel voor jou dat Quick-Step Alpha Vinyl een West-Vlaams getint team is, zowel op vlak van renners als personeel?

Pauline: “Dat is tof, maar ik zie het niet per se als een voordeel. De ploeg heeft ook een internationaal karakter en net dat vind ik heel fijn. Iedereen heeft zijn eigen gewoontes en zijn eigen verhaal uit zijn eigen land. Het is boeiend om die verhalen allemaal te ontdekken.”

Hoe verloopt zo’n grote ronde voor jou?

Pauline: “Volgens een tamelijk vast stramien, want ik ben altijd aanwezig aan de start en aan de finish. Vroeger stonden journalisten aan de bus te wachten, maar sinds corona worden er voor de interviews mixed zones voorzien. Nu is alles goed georganiseerd. Ik moet ervoor zorgen dat dat in goeie banen geleid wordt. Tijdens de koers ga ik soms op pad met de fotograaf en videograaf, maar evengoed rijd ik mee met de verzorger of kruip ik in de ploegbus om op mijn laptop te werken.”

Heb jij de komende weken eigenlijk wel tijd voor wat vrije tijd?

Pauline: “Wij zitten vier weken in het buitenland met collega’s. Dan snakt iedereen wel eens naar een moment van privacy. In de eerste week van de Giro zal ik de kamer delen met de diëtiste van de ploeg, maar als vrouw heb ik meestal het privilege dat ik een kamer voor mij alleen heb. Dat zijn mijn rustmomenten: eens bellen naar mijn mama (Sybille Desender, red.) om over mijn ervaringen van die dag te praten en te vragen hoe het thuis gaat. Voor de rest is de tijd voor mezelf beperkt, want ook de rustdagen zijn vaak druk met persvragen of andere zaken. Zo’n grote ronde is intensief. Maar anderzijds maak je samen enorm veel mee. Iedereen voelt dezelfde spanning en gaat voor hetzelfde doel.”

Het wordt jouw tweede Giro, maar nog drukker dan vorig jaar kan het niet worden, lijkt me.

Pauline: “Dat was een goeie doop, zoals ze zeggen. (grijnst) Er kwam toen wel wat stress bij kijken, want ik had nog niet zoveel ervaring. Het waren mijn eerste maanden als persverantwoordelijke. Mijn eerste grote ronde. Met Remco (Evenepoel, red.) erbij. De weken ervoor kon ik voor vragen altijd bij collega’s terecht, maar zodra de koers in Italië gestart was, moet je natuurlijk je eigen weg gaan en dan moet je soms handelen volgens wat op dat moment het beste is voor de renners.”

De media-aandacht voor zijn langverwachte debuut was enorm.

Pauline: (knikt) “Het was ook voor mij een zoektocht naar de juiste balans. Als persverantwoordelijke ben ik er om de renners te beschermen. Wij zijn de filter en staan tussen hen en de journalisten. Die Giro was natuurlijk wel uitzonderlijk. Alles werd uitvergroot en onder de loep genomen. Soms was dat niet evident, maar het was zeker geen slechte ervaring. Je leert uit heel veel situaties. Mijn eerste jaar was zo leerrijk. Ik ben nu 24 jaar. Mijn collega Phil (Lowe, red.) zit al langer in de job en heeft dus al meer ervaring. Als persverantwoordelijke groei je in je job, door alle situaties die je onderweg tegenkomt. Toen ik mijn eerste wedstrijd in deze functie deed, de Omloop van 2021, wist ik helemaal niet wat er me te wachten stond. Als ik mezelf met toen vergelijk, merk ik een gigantisch verschil.”

Soms kan je een journalist helpen, maar soms moet je hem of haar ook dingen weigeren. Dat lijkt me niet evident.

Pauline: “Dat is eigen aan de job. Je kan niet altijd ja zeggen. Voor sommige renners stopt het anders niet op het einde van de dag. Ik moet een balans zoeken met de renners, maar ook met de journalisten. Heb ik daar een probleem mee? Neen. Ik ben er voor de renners en dan moet je soms neen zeggen. Voor mij is dat geen valkuil. Ik moet daar kordaat in zijn. Een persverantwoordelijke moet zo zijn.”

Zijn je ouders trots op je?

Pauline: “Dat denk ik wel. Ik doe alvast mijn best, elke dag opnieuw. Mijn papa zie ik soms op de koers, omdat hij geregeld vipchauffeur is. En mijn mama is mijn steunpilaar. Ik bel haar dagelijks. Zij is de eerste persoon op wie ik terugval. Alle avonturen die ik in deze Giro meemaak, zal zij als eerste te weten komen.”

Je trok al vaak op met Remco Evenepoel, een generatiegenoot van jou. Hoe ervaar jij de media-aandacht voor zijn persoon?

Pauline: “Dat je heel sterk in je schoenen moet staan om al op die jonge leeftijd zoveel aandacht te krijgen. Wij, het communicatieteam en de ploeg, zijn er altijd voor hem en proberen hem daarin bij te staan. Maar voor alle duidelijkheid: de media focussen vaak op Remco, maar er zijn ook nog andere renners binnen onze ploeg. Ook zij mogen niet vergeten worden.”

In deze Giro ben je op pad met Mauri Vansevenant, ook een generatiegenoot én een West-Vlaming. Hoe zie jij hem?

Pauline: (glimlacht) “Mauri is zoals hij is: gewoon Mauri. Een toffe, sympathieke gast die vaak lacht. De komende weken zal dat niet anders zijn. Wat hij van deze Giro verwacht? Hij is nog jong, maar zal zich zeker proberen te tonen in de stijl die we altijd bij hem zien. Mauri geeft nooit af. Mooi om te zien. Dat zal in deze Giro niet anders zijn.”