Sep Vanmarcke (34) moest vorige week noodgedwongen zijn carrière stopzetten nadat bij hem hartritmestoornissen werden ontdekt. Hij is niet de eerste West-Vlaming wiens carrière zo abrupt moest stoppen. Eind 2016 onderging Meulebekenaar Gianni Meersman (37) immers eenzelfde lot.
Winst in de Omloop het Nieuwsblad, twee derde plaatsen in de Ronde van Vlaanderen, een tweede plaats in Parijs-Roubaix en afgelopen voorjaar nog derde in Gent-Wevelgem. Sep Vanmarcke was de afgelopen jaren een van de absolute West-Vlaamse toppers in het wielerpeloton.
Nu bleek het BK in Izegem eind juni echter zijn allerlaatste wedstrijd. Tijdens de race ging de hartslag van Vanmarcke enkele keren stevig over de rooie met pieken tot 227 slagen per minuut, waarna onderzoek bij een hartspecialist littekenweefsel in de onderste kamers van het hart aan het licht bracht.
Het noopte de Anzegemnaar tot het drastische besluit om meteen te stoppen met wielrennen. Mocht hij blijven koersen, zou dat littekenweefsel immers kunnen groeien en uiteindelijk tot hartfalen leiden.
Complete verrassing
Het is een verhaal dat Gianni Meersman maar al te bekend in de oren klinkt. Net als Vanmarcke vorige week kreeg Meersman eind 2016 immers ook het nieuws dat hij kampte met hartritmestoornissen.
Ook hij nam hetzelfde besluit en zette zijn rennerscarrière van de ene dag op de andere stop. “Ik kan me dus jammer genoeg perfect voorstellen wat Sep nu doormaakt”, vertelt Meersman vanuit het Italiaanse Aosta, waar hij momenteel als ploegleider aan de slag is met het Devolopment Team van Alpecin-Deceuninck. “Ik was tussen kerst en nieuwjaar op stage in Calpe met mijn vrouw en dochter toen ik plots een mailtje kreeg van de ploeg. Bij een controle hadden ze littekenweefsel gevonden op mijn hart. Net zoals ze bij Sep gedaan hebben.”
“Ik was ook opgelucht dat ze mijn hartprobleem ontdekt hadden. Liever zo, dan dat er effectief iets gebeurt en je in een kist belandt” Gianni Meersman
Een donderslag bij heldere hemel, want op dat moment had Meersman nog nooit hinder ondervonden aan het hart. “Het kwam inderdaad als een complete verrassing en aangenaam was dat nieuws natuurlijk niet. Al vond ik het van in het begin wel dubbel. Aan de ene kant was ik er wel het hart van in dat ik moest stoppen met koersen, maar anderzijds was ik ook opgelucht dat ze het tijdig ontdekt hebben. Liever zo, dan dat er effectief iets gebeurt en je in de kist belandt. Ik denk dat Sep dat gevoel ook wel zal hebben.”
Geen risico
Maar was en is het dan ook effectief verboden om verder te koersen? Niet per se, zo blijkt. “Elk geval is anders natuurlijk en ik ken de details bij Sep natuurlijk niet, maar ik kon op zich eigenlijk wel weer gaan koersen”, verrast Meerman. “Enkele weken nadat ik het nieuws had gekregen ben ik immers nog onderzocht door hartspecialist Pedro Brugada en hij stelde dat er op zich niets meer mis was met mijn hart en dat ik in feite weer had kunnen koersen. Was ik dan op zoek geweest naar een Belgische ploeg, dan had Brugada als Belgische arts mijn vergunning kunnen tekenen en kon ik mijn plek in het peloton weer innemen.”
Toch was er geen haar op Meersmans hoofd dat daaraan dacht. “Dat risico wilde ik absoluut niet nemen. Mijn dochter was op dat moment zes jaar en ik was in 2009 al mijn beste maat Frederik Nolf verloren – al dan niet na hartfalen. Dus nee, ik heb na die eerste brief geen seconde getwijfeld aan mijn beslissing om te stoppen, zelfs niet na het onderzoek bij Brugada. Het gaat nu eenmaal niet om je knie of je sleutelbeen, hé. Er zijn ook belangrijkere dingen in het leven dan de koers.”
Zoeken
Afgaande op wat hij zegt in interviews lijkt dat besef ook bij Vanmarcke te leven. Al wordt het voor hem de komende weken en maanden zoeken naar een nieuwe rol. Meersman heeft alvast één tip voor zijn ex-collega: “Hij moet nu vooral iets doen wat hem en zijn gezin gelukkig maakt. Voor de rest moet hij naar niemand luisteren, want eens je de voordeur van je huis achter je toetrekt, is het enkel je gezin dat telt.”
“Ik hoop dat Sep een job vindt die hij graag doet en waar hij zijn ei in kwijt kan. Want dat maakt het toch gemakkelijker om het allemaal een plek te geven” Gianni Meersman
Misschien kan ook hier het parcours van Meersman wel inspiratie bieden. De Meulebekenaar ging enkele maanden na zijn wielerpensioen immers aan de slag bij Napoleon Games, de ploeg van Jurgen Mettepenningen die vandaag Pauwels Sauzen-Bingoal heet. “Al heb ik ook wel mijn weg moeten zoeken, hoor”, aldus Meersman. “Maar gelukkig kwam dat telefoontje van Jurgen er en kon ik bij hem beginnen. Als ik nu terugblik op die hartproblemen, dan vind ik dat ook helemaal niet erg meer. Zonder die problemen had ik misschien nog wel gekoerst tot vorig jaar of misschien zelfs dit jaar, maar dan was ik daarna misschien nooit in de rol beland waarin ik vandaag zit. Ondertussen ben ik ploegleider bij Alpecin-Deceuninck en eerlijk? Er is geen job die ik liever doe dan wat ik nu doe. Ik hoop dat Sep ook zoiets kan vinden. Een job die hij graag doet en waar hij zijn ei in kwijt kan. Of dat nu als ploegleider, trainer of iets buiten de koers is. Want dat maakt het toch gemakkelijker om het allemaal een plek te geven. Ik kan uit ervaring spreken, want ik doe wat ik graag doe, deze job is voor mij allerminst een opgave en ik heb sindsdien geen seconde meer achterom gekeken.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
