Vorig jaar werd hij al Europees kampioen en vicewereldkampioen tijdrijden bij de beloften, dit jaar gaat Alec Segaert (20) op het wereldkampioenschap in Glasgow vol voor de regenboogtrui. “Ik merk dat er naar mij gekeken wordt als de topfavoriet, wat voor extra druk zorgt, maar ik heb daar niet te veel last van.”
Het loopt de laatste weken als een trein voor Alec Segaert. In de baby-Giro presteerde hij sterk, zijn dubbele zilveren medaille op het BK was ronduit indrukwekkend en – niet onbelangrijk – ook op schoolvlak liep het uitstekend. Zo slaagde Segaert in juni voor al zijn examens in zijn tweede jaar burgerlijk ingenieur. “Daardoor moet ik in september slechts twee examens afleggen: één voor een vak waarvoor ik in het eerste semester niet geslaagd was en eentje voor een vak dat ik nog niet heb afgelegd”, vertelt Segaert.
Eerst gaat de focus echter op een ander doel. Volgende week woensdag wil Segaert in Glasgow immers wereldkampioen tijdrijden bij de beloften worden. Vandaag reist de Lendeledenaar af naar de Schotse hoofdstad, vermoedelijk met nog wat plaats in zijn koffer voor een regenboogtrui. Wij spraken hem vlak voor zijn vertrek.
Alec, een standaardvraag om te beginnen: hoe gaat het met je?
Alec Segaert: “Heel goed. Ik ben na de Ronde van de Elzas een paar dagen thuis geweest en dat heeft me deugd gedaan. Ik heb nog wat stevige blokken kunnen doen op de tijdritfiets, maar het was ook gewoon fijn om nog eens thuis te zijn. Zeker omdat mijn broer en zus ook net terug waren van Chirokamp. Het was fijn om vlak voor mijn afreis naar Glasgow nog eens met z’n allen op het gemakje thuis te zijn.”
“Ze laten me niet meer zo gemakkelijk rijden. Een mooi compliment, want dat wil zeggen dat ik toch al wat van een status heb”
Je reed vorige week nog de Ronde van de Elzas, je laatste test voor het WK. Met welk gevoel ben je uit die ronde gekomen?
“Met een zeer goed gevoel eigenlijk. Ik heb de goede lijn van de baby-Giro en het BK kunnen doortrekken en dankzij een hoogtestage in Livigno heb ik er zelfs nog een schepje bovenop kunnen doen. Het was dus een zeer positieve week. Ik heb me eigenlijk elke rit goed gevoeld. Daarnaast was het vooral zaak om de ronde veilig en wel door te komen en niet al te veel risico’s te nemen. Maar met de eerste plek in de proloog en een vierde plek in de laatste etappe ben ik ook qua resultaten tevreden. Zeker omdat ik merkte dat ze me niet bepaald gemakkelijk lieten rijden, ook al had ik niet bepaald de ambitie om voor het klassement te gaan.”
Daar zullen je prestaties op het BK wel voor iets tussen zitten, vermoed ik.
“Dat denk ik ook. Nu zullen ze me allemaal wel kennen. Ook mijn prestaties in de baby-Giro, waar ik uiteindelijk elfde werd in het eindklassement, zullen daarin een rol gespeeld hebben. Dat maakte het vorige week in elk geval niet evident om iets te proberen, want zelfs toen ik al op achterstand stond in het klassement, wilden ze me niet met de vroege vlucht laten vertrekken. Anderzijds is dat ook wel een mooi compliment. Het wil toch zeggen dat ik al iets of wat een status heb in dat peloton.”
Laat ons nog eens terugkeren naar dat BK. We zijn nu ruim een maand verder. Hoe kijk je nu terug op die twee zilveren medailles? Enkel tevreden of toch ook met het gevoel dat het een gemiste kans was?
“Vooral tevreden. Voor de tijdrit had ik ergens wel gehoopt om op het podium te geraken, maar die wegrit was voor mij even onverwacht als voor anderen. En dat het in Izegem was, maakte het alleen nog maar mooier. Het was echt een fantastische dag voor mij. Al heb ik die sprint met Remco ondertussen ook wel al een paar keer opnieuw beleefd in mijn hoofd, want als je met twee man naar de finish gaat en je verliest die sprint… (haalt de schouders op) Maar als ik nu zie hoe goed Remco in vorm is en hoe hij ook de sprint won in San Sebastian, dan kan ik mezelf echt niets verwijten.”
Onverwacht, zeg je. Ik heb me nochtans laten vertellen dat je vooraf wel echt in je kansen geloofde.
“Dat klopt ook. Daags voor de race werd tijdens de teambespreking gevraagd wie dacht dat hij zou kunnen winnen, waarop ik mijn hand opgestoken heb. Sommigen keken daarvan op, maar bij mij was dat ook wel ingegeven door dat zilver in de tijdrit. Als je daar zilver kunt pakken, weet je dat je in orde bent. Victor Campenaerts heeft me nadien ook gefeliciteerd. Niet alleen voor mijn koers, maar vooral omdat hij het waardeerde dat ik op voorhand durfde zeggen dat ik een kanshebber was.”
“Ik heb de sprint met Remco op het BK al paar keer opnieuw beleefd in mijn hoofd”
Je genoot voorheen wel al wat naamsbekendheid, maar ik vermoed dat dat BK op dat vlak wel een en ander losgemaakt heeft.
“Inderdaad. Zo’n BK heeft qua publiciteit een enorme impact. Het is alsof iedereen dat BK gezien heeft. (lacht) Ik word nu veel vaker herkend. Voordien werd ik in Lendelede wel eens aangesproken na een prestatie, maar nu is het echt over heel België en zelfs daarbuiten. Onlangs waren we met de ploeg in Livigno en daar werd ik zelfs door andere profs herkend. Ergens wel tof om nu écht bij de grote jongens te horen.”
Ook al zorgt dat natuurlijk wel voor extra verwachtingen. Vorig jaar was je met je zilveren medaille in de WK-tijdrit de grote verrassing, maar dit jaar zal je ongetwijfeld één van de topfavorieten zijn.
“Klopt. Maar dat maakt niet per se een verschil in hoe ik naar die wedstrijd toeleef. Ik start nu gewoon met een andere ambitie en dat is winnen. En dat geeft nog meer motivatie dan rijden voor een vijfde plek. Ik merk zelf ook dat er van buitenaf naar mij gekeken wordt als de topfavoriet, wat ergens wel voor extra druk zorgt, maar ik heb daar niet te veel last van. Ik ga gewoon proberen om er het maximum uit te halen. Het gevoel zit alleszins goed. De voorbereiding is goed verlopen en ik voel dat de conditie een stuk beter is dan vorig jaar. Mei was dan wel een kwakkelmaand door ziekte en een stevige valpartij, maar sindsdien ben ik richting de Giro echt wel de goede weg ingeslagen en bleven de tegenslagen achterwege. Sindsdien zit ik echt in een goede flow. En dat zorgt voor vertrouwen, wat al veel doet.”
“Sommige profs herkennen me al, het is tof om nu écht bij de grote jongens te horen”
Wil dat dan ook zeggen dat je woensdag enkel tevreden zal zijn met goud?
“Goh, zeggen dat ik enkel tevreden zou zijn met goud, ga ik niet doen, maar het is wel zo dat ik na een bronzen medaille bij de tweedejaarsjunioren en dat zilver van vorig jaar echt wel de droom en de ambitie heb om inderdaad de regenboogtrui te pakken. Alleen is een tijdrit altijd een gevecht tegen jezelf. Ik wil nadien vooral het gevoel hebben dat ik er het maximum heb uitgehaald en dat ik het nergens heb laten liggen. En als ik dan op mijn waarde geklopt wordt, dan is dat maar zo. Maar ik hoop zeker en vast op het podium en liefst dan nog het hoogste schavotje.”
Wat het parcours betreft: tevreden met hoe het eruit ziet?
“Ik heb het parcours enkel nog maar online gezien, maar het oogt alvast veelbelovend. Er zitten een aantal rechte stukken in waarop ik mijn power kwijt kan en door enkele korte heuveltjes zit er ook wat interval in de tijdrit, wat me normaal gezien wel moet liggen. De komende dagen zal ik het rondje nog wel enkele keren afleggen zodat het perfect in mijn hoofd zit.”
Je start volgende week zaterdag ook in de wegrit. Is die dan ondergeschikt aan de tijdrit?
“Zo zou ik het niet noemen, maar mijn hoofddoel is wel de tijdrit. Zoals altijd ga ik me vooral daarop voorbereiden, want een tijdrit kan je enkel winnen als je je er volledig op toelegt. Maar anderzijds: als je dat doet, zal je normaal gezien ook wel klaar zijn voor de wegrit. Een kampioenschap kan altijd alle kanten uit, dus als je daar met een goede vorm aan de start staat, kan je het altijd naar je toetrekken. We staan ook met een hele sterke ploeg aan de start en met Thibaut Nys hebben we ook een hele sterke kopman in de rangen die het een rondje op zijn maat vindt met al dat draaien en keren.”
Krijg jij voor die wegrit een speciale rol toebedeeld?
“Dat is nog niet besproken, maar ik vermoed wel dat ik een vrijere rol zal krijgen. Als het evenwel op een sprint dreigt uit te draaien, zal ik voor Thibaut werken, want dan heeft hij de grootste kans om te winnen. Maar zoals gezegd: eerst de focus op de tijdrit.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
