Fabio Jakobsen (Quick-Step Alpha Vinyl) heeft vrijdag het Kampioenschap van Vlaanderen (cat. 1.1) gewonnen. De 26-jarige Nederlander was na 195,3 kilometer of 13 ronden, met start en aankomst in Koolskamp, na een massasprint sneller dan de Australiër Caleb Ewan en zijn landgenoot Dylan Groenewegen. De Italiaan Luca Mozzato werd vierde, voor Timothy Dupont en Belgisch kampioen Tim Merlier. Gerben Thijssen werd zevende, Amaury Capiot vervolledigde de top 10.
Bij de start waren er al dreigende wolken. Eens de eerste ronde achter de rug was, viel de regen met bakken uit de lucht. Dat deerde een vijftal niet om toch in de aanval te trekken. Lorenz Van De Wynkele, Warre Vangheluwe, Johan Jacobs, Gwen Leclainche en Nick van der Meer trokken er vanonder en vormden zo de vroege vlucht van de dag.
Bij het ingaan van de zesde ronde, van in totaal 13, was de voorsprong van de kopgroep nog anderhalve minuut groot op het peloton. Half koers was die voorgift aangedikt tot twee minuten. De wedstrijd zat een tijdlang op slot, tot op 42 kilometer van de eindmeet de renners van EF Education-EasyPost plots fel gingen doorvlammen. Lorenz Van De Wynkele had zich rechtgezet in de kopgroep en werd opgeslokt door het jagende peloton. Dylan Groenewegen was daarin opnieuw komen aansluiten na een schuiver.
Met nog twee ronden voor de boeg was de voorsprong van de vier overgebleven leiders opnieuw opgelopen tot 25 seconden. Van der Meer moest op 23 kilometer van de eindmeet laten lopen en bleven ze voorin nog met drie over. Net voor het aansnijden van de slotronde was het beste er ook af bij Vangheluwe en zo trokken Jacobs en Leclainche de laatste 14 kilometer in met een voorgift van 15 seconden. Een kilometer verderop smolt alles samen en konden de sprintersploegen zich beginnen opmaken voor de spurt.
Het ging in een rotvaart naar de Tieltsestraat. Lotto Soudal mende het pak voor Caleb Ewan. Die leek het in het midden van de weg te zullen halen maar langs rechts remonteerde Fabio Jakobsen de Australiër en haalde het. De Nederlander kreeg op het podium de trui met de Vlaamse Leeuw aangemeten, een trofee die de winnaar van deze wedstrijd al 106 edities lang krijgt. Fabio Jakobsen volgt Jasper Philipsen op op de erelijst.
Reacties
Fabio Jakobsen pakt de zege: “Ik vond op het juiste moment een gaatje”
“Het gaat er hier in de sprint altijd chaotisch aan toe”, zei Jakobsen na afloop. “De opeenvolging van rondjes nodigen uit om het helemaal in waaiers te trekken maar daarvoor stond de wind vandaag niet strak genoeg. Dan weet je dat je met enkele andere teams zal moeten strijden voor de zege. Het lijkt dan op een sprintetappe in een grote ronde met her en der treintjes van spurters. Het ging er hier ook heel nerveus aan toe in de laatste kilometers. Je moet met de wind op kop zo lang als mogelijk rustig blijven en rekenen op de snelle benen. Ik ben blij dat ik eens kon winnen in deze Europese trui want dat was me tot op heden nog niet gelukt.”
Bert Van Lerberghe trok de sprint in de laatste honderden meters aan maar had geen Fabio Jakobsen in zijn wiel zitten. “Bert riep of ik in zijn wiel zat. Ik antwoordde met ja en daarop ging hij versnellen”, legde Jakobsen uit. “Net op dat moment moest ik uitwijken en zat ik even gevangen. De andere sprinters gingen daarop aan het twijfelen. Ik vond alsnog een gaatje langs rechts, net naast de barrières. Het werd een gevecht van man tegen man met Caleb Ewan en daarin was ik de sterkste.”
Caleb Ewan eindigt als tweede: “Ik hoop nog een pak punten te pakken voor de ploeg”
“Ik voelde me goed vandaag en de ploeg leverde perfect werk af”, opende Ewan na afloop. “We hebben de voorbereiding op de spurt in handen genomen op 2,5 kilometer van de finish. Mijn teamgenoten brachten me ideaal naar de eindmeet. Er stond heel wat wind op kop en zo kon ik ietwat krachten sparen. Enkel Fabio Jakobsen slaagde erin ons feestje te verknallen.”
Het werd een lastige editie van het Kampioenschap van Vlaanderen. “We hebben zowat alle weersomstandigheden gekregen vandaag”, zuchtte Ewan. “De regen viel soms met bakken uit de lucht, we kregen af te rekenen met koude en toen de zon er meermaals door kwam was het echt warm. Het is moeilijk daarop je kledij aan te passen. Het maakte dat de wedstrijd hierdoor ook nerveus verliep. Het was van bij de start opletten geblazen en je moest tot de eindmeet attent blijven. Ik pak een tweede plaats en bovenop dus weer enkele heel belangrijke punten voor mijn team in de strijd voor het behoud bij de WorldTeams. Samen met Arnaud De Lie komt het erop aan zo goed mogelijk te presteren en punten te pakken de komende weken. Ik zie het wel goed komen maar we zijn er nog niet.”
Dylan Groenewegen komt niet verder dan 3e plek: “Had problemen met versnellingsapparaat”
“Twee ronden voor het einde lag ik nog op de grond”, zei Groenewegen na afloop. “Ik schoof onderuit in een bocht naar links. We waren de finale al ingegaan dus echt tijd om een fietswissel door te voeren was er niet. Het schakelen verliep niet zo vlot meer maar ik slaagde er toch nog in opnieuw mijn plek in het peloton af te dwingen. In de daaropvolgende massasprint koos ik het wiel van Fabio Jakobsen. Toen die aanging, kon ik niet meer bijschakelen, maar ook de benen hadden dan al hun beste tijd gehad waardoor ik derde werd.”
Gelukkig voor Jakobsen en Groenewegen kwam er in de laatste honderden meters rechts een gat vrij waardoor de Nederlanders konden opschuiven. “Het was wind op kop. Op 300 meter van de eindmeet zat ik nog kansloos maar dan ging de zee open en kon ik opschuiven”, legde Groenewegen uit. “Ik boek de laatste tijd wel wat mooie resultaten. Ik werk nog het hele weekend in België af. Zaterdag is er de Primus Classic en zondag rijd ik de Gooikse Pijl. In die laatste komt het misschien opnieuw tot een massasprint en daar ken ik hopelijk wat meer geluk. Ik rij daarna nog enkele andere koersen in België. We zijn op jacht naar punten voor de ploeg, al vind ik het hele puntensysteem compleet waardeloos.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier