Brent Delaere mikt op het PK-podium

Brent Delaere won dit seizoen al de cross in Lichtervelde. (foto Coghe) © Foto Coghe
Redactie KW

Brent Delaere (16) verschijnt morgen met de nodige ambities aan de start van het provinciaal kampioenschap in Zarren. De eerstejaarsjunior is al het hele seizoen uitstekend op dreef en gaat vol voor een plaatsje op het podium. Al beseft Delaere ook dat dat niet zo heel gemakkelijk zal worden.

Met de conditie zit het alleszins snor, dat bewees Delaere afgelopen zaterdag nog maar eens. In de Urban Cross van Kortrijk behaalde hij namelijk een knappe tiende plaats. En er zat misschien wel meer in. “Ik ben zeker tevreden met het gevoel waarmee ik daar rond reed”, doet Brent het verhaal. “Ik streed lang mee voor de vierde plek, maar heb het een beetje dom aangepakt. (grijnst) Bij het ingaan van de laatste ronde trok ik vol door en dat had ik beter niet gedaan. De rest kwam weer aansluiten en ik moest daarna wat bekomen van de inspanning. Op het einde zat er dan ook niks meer op en het is een tiende plaats geworden. Een resultaat waar ik wel mee kan leven. En ik behaalde er mijn eerste UCI-punten, iets om te koesteren”, lacht de eerstejaarsjunior.

Het podium wordt een hele opgave, maar in een topdag moet het kunnen

Het is best opvallend dat de veldrijder daar zolang op moest wachten. Delaere werd begin dit seizoen al eens vierde in Knesselare en won een kleine maand geleden nog de wedstrijd in Lichtervelde. “De benen zijn inderdaad goed, maar in de A-crossen wou het voorlopig niet lukken. Ik heb het gevoel dat ik al het hele najaar net onder mijn topvorm zit en die heb ik nodig om op dat niveau goed te presteren. Begin november kende ik wel even een dipje door een verkoudheid die een aantal weken bleef aanslepen. Niet dat ik ziek rondliep, maar je merkt toch dat je geen 100 procent bent. Gelukkig is dat verleden tijd en gaat het opnieuw in stijgende lijn. Net op tijd voor de drukke eindejaarsperiode die er straks zit aan te komen.”

Drukke periode

Maar eerst het PK in Zarren. De 16-jarige Diksmuideling rijdt er een cross dichtbij huis en is gebrand op een goede prestatie. “Het is niet ver, dus er zullen wel een pak supporters komen opdagen”, weet Delaere. “Dat zorgt alleen maar voor extra motivatie. Het zou dan ook mooi zijn mocht ik er een medaille kunnen behalen, al zal dat allesbehalve evident worden. Er zijn een aantal West-Vlaamse crossers die bijzonder sterk op dreef zijn. Yorben Lauryssen is voor mij de grote favoriet, al heb ik gehoord dat hij misschien niet zou meedoen. Net daaronder heb je dan Jelle Harteel en Milan Kuypers. En ook Alessio De Maere is een man om in het oog te houden. Het podium wordt een hele opgave, maar in een topdag moet het kunnen. Ik zal me niet zomaar gewonnen geven.”

Ik studeer wetenschappen-wiskunde aan het college van Diksmuide en denk dat ik me na zaterdag best daarop kan focussen. Er komen daarna nog voldoende veldritten om mezelf te tonen

Voor de cross van Zonhoven een dag later moet renner van het Proximus-Alphamotorhomes CT wel verstek geven. Door de examens die net begonnen zijn, moet hij zijn hobby even op een lager pitje zetten. “Ik studeer wetenschappen-wiskunde aan het college van Diksmuide en denk dat ik me nu best daarop kan focussen. Er komen daarna nog voldoende veldritten om mezelf te tonen. Die van Bredene op 30 december vind ik bijvoorbeeld een hele mooie. En ook het BK is iets waar ik naar uitkijk. Welke ambities ik nog heb voor de komende maanden? Goh, ik zou graag eens geselecteerd worden voor een Wereldbekermanche. Alleen al mogen rondrijden in het truitje van de nationale ploeg lijkt me fantastisch. Maar als eerstejaars is dat niet gemakkelijk. Hopelijk volgend jaar, hé.”

Echte crossfamilie

Brent Delaere maakt trouwens deel uit van een echte wielerfamilie. Op een gegeven moment waren er maar liefst vier crossers in huis! “In het begin reden we nog allemaal bij de LRC. Mijn pa, twee broers en ik. Je kan je wel voorstellen dat wedstrijddagen toen behoorlijk hectisch waren. (lacht) Ondertussen is mijn oudste broer gestopt vanwege zijn studies en ook mijn vader koerst niet meer zo vaak. Nu is het enkel nog Lewis en ik, maar ik denk dat dat voor mijn ouders nog altijd meer dan voldoende is”, knipoogt Delaere.