26 februari 2023. Hoogdag voor het West-Vlaamse volleybal met de kraker tussen Knack Roeselare en Decospan VT Menen, waarbij de jongens van Frank Depestele straks in het Sportpaleis aangemoedigd worden door zo’n 1250 fans. Libero Stuer kan al niet wachten om zijn ex-club een peer te stoven en voor Stijn Dejonckheere roept de tweede berfinale uit de geschiedenis van Menen mooie herinneringen op. Op die befaamde 17e februari 2007 was het de eerste keer voor hem én voor Decospan Menen.
Menen maakt zich op voor een nieuw hoogtepunt in de clubgeschiedenis. 16 Menenbussen vertrekken zondag richting Sportpaleis. Meer dan 1000 klappers met een alternatief volkslied en een cartoon met alle spelers op worden uitgedeeld en er zijn meer dan 1000 T-shirts gedrukt. Het West-Vlaams volleyfeest mag stilaan gaan losbarsten. Zeker voor Lowie Stuer die met zijn ploeg al twee toeleeft naar de bekerclash.
“De voorbereiding heeft inderdaad lang genoeg geduurd”, steekt de Meense libero van wal. Hij maakte al twee finales mee als speler bij Roeselare en Antwerpen, maar verloor twee keer. “Al had ik maar een figurantenrol in beide partijen”, voegt Stuer er meteen met een knipoog aan toe. “Het verlies tegen Antwerpen met Roeselare in de Lotto Arena kwam er na een legendarische pot volleybal. Het moet de beste finale geweest zijn van de laatste tientallen jaren. Het verlies met Antwerpen tegen Lennik was nog pijnlijker. 3-0 de boot ingaan in het Sportpaleis na iets meer dan een uur volleyballen. In de tweede set geraakten we zelfs niet aan 10 punten. Een trauma heb ik er niet aan overgehouden, maar ik kijk er ook niet met een supergevoel op terug.”
Een afstraffing?
Stuer kan de nul zondag van de tabellen vegen. “Ploegmaat Seppe Van Hoyweghen verloor zelfs drie finales nadat hij telkens de eerste set won. Ik ben dus geen recordhouder met mijn twee verloren finales. En laat ons gewoon een eerste prijs pakken zondag. Ik geloof echt dat het kan, anders kunnen we beter gewoon thuisblijven.” Vreest Stuer geen afstraffing tegen de beste ploeg van België? “Het kan, maar we houden er geen rekening mee. Als we met die instelling tussen de lijnen komen, dan vragen we om problemen. Het zou mooi zijn voor de supporters een spannend duel te krijgen. Wij moeten voluit gaan, want op zich hebben we niets te verliezen, terwijl het bij Roeselare wel van moeten is. Knack is misschien onklopbaar de voorbije maanden, toch doken er hier en daar al wat pijnpunten op. Zo zagen we ook in onze laatste onderlinge confrontatie in de Tomabelhal die we maar nipt met 3-2 verloren.”
Ik geloof echt dat het kan, anders kunnen we beter gewoon thuisblijven – Lowie Stuer
In dat laatste duel hing er al veel elektriciteit in de lucht en kwam het zelfs tot een verbale schermutseling tussen beide coaches.
“Ach, er is altijd veel te doen rond de derby. Coach Vanmedegael liet in de pers dubieuze zaken optekenen over budgetten. Maar hij vergeet wel dat de derde middenman van Roeselare nog altijd meer verdient dan onze beste speler. Het feit dat Dermaux bij Knack met een onvoldoende werd doorgestuurd en bij ons stilaan de pannen van het dak speelt, zorgt ook voor een extra pigment. Het piekt bij ons ook dat onze topspelers van vorig jaar Rotty en Plaskie nu verkommeren op de bank bij Roeselare. We hadden die talentvolle Belgen nog goed kunnen gebruiken”, besluit Lowie Stuer.
Terug in de tijd
Voor Stijn Dejonckheere (35) wordt het een zeer bijzondere finale. Hij was er in 2007 bij toen Menen de finale bekampte in Knokke tegen Maaseik. Later zou hij met Knack Roeselare nog zes cupfinales spelen, waarvan hij er vijf zou winnen. “Ik weet nog gigantisch veel van die eerste keer in Knokke”, aldus Dejonckheere. “Ik was een jonge snaak van 19 en keek enorm uit naar deze historische dag. We gingen op afzondering in vakantiepark Center Parcs in de buurt van Knokke. Dat was toen de goedkoopste oplossing. We hadden daar twee huisjes afgehuurd. Maar daar sloeg het noodlot toe. Een buikgriepvirus nestelde zich in de ploeg met alle gevolgen van dien. Alleen een paar spelers -waaronder ikzelf- bleef gespaard van de ellende. Ik zie het nog voor mij: middenman Geert Verreth die daags voor de match op weg naar training vanuit de wagen naar buiten kotste. Gelukkig geraakte iedereen op het nippertje speelklaar, weliswaar met wankele benen.”
Decospan – dat toen nog Golden River heette – probeerde weerwerk te bieden tegen Noliko Maaseik, maar de Limburgers bleken een paar maatjes te groot. “We zaten nooit aan het stuur van die match”, blikt Dejonckheere terug. “Ik weet vooral nog goed dat ik mocht invallen en dat er in de staart van de tweede set een confettikanon afging dat het hele achterveld met confetti vulde. Ik stond net tussen de lijnen en dat voelde nogal onwennig aan. De match lag toen zelfs eventjes stil. Achteraf hoorden we dat er geen kwaad opzet in het spel was en dat het om een overenthousiaste supporter ging.”
Als Menen veel ballen pakt in verdediging en als Kindt zijn dagje heeft, dan is alles mogelijk – Stijn Dejonckheere
“Op volleybalgebied konden we misschien één momentje pieken, maar dat was van korte duur. Wij hadden met Verschueren, Coene, Roelandt en Van Calster heel wat ervaring in de rangen, op fysiek vlak werden we echter helemaal overklast door de Limburgers. Dat kon de sfeer niet drukken want het voelde qua ambiance aan alsof we de Beker mee naar huis namen. De supporters zongen in fluogeel het volkslied en feestten er nadien nog op los in de Vauban. De beelden die we achteraf zagen op tv van de colonne supporters door de straten van Knokke bezorgden ons ook kippenvel. Na het feestje in de Vauban in Menen keerden wij met de spelersgroep nog terug naar ons vakantiehuisje in Knokke. Ik weet nog altijd niet waarom we dat deden.”
Geen armetierig zaaltje
De bekerfinale in 2007 werd gespeeld in een klein zaaltje in Knokke voor zo’n 1500 toeschouwers. Zondag wordt het decor – een met 10.000 fans gevuld Sportpaleis – toch indrukwekkender. “In die tijd stonden we er niet bij stil dat dit eigenlijk maar een armtierig zaaltje was. Alles was sowieso beter dan de sporthal van Menen (lacht). Maar tegenwoordig kun je je niet meer inbeelden dat zo’n bijzondere match in een tweederangshal afgewerkt wordt.”
Dejonckheere staat als brandmanager nog steeds op de loonlijst van Knack. Hij zit dan ook als supporter van Roeselare in de Antwerpse tribunes zondag. “En toch zou ik liever hebben dat we de Beker pakken met 3-1-winst dan met een droge 3-0. Ik supporter voor Roeselare, maar ook voor het volleybal in het algemeen. Daarom hoop ik op spanning. De voorbije jaren liet het niveau van de bekerfinale geregeld te wensen over en het zou mooi zijn mocht het nu eens anders zijn. Ik herinner mij wel de mooiste finale van Roeselare tegen Antwerpen. We verloren die partij toen wel nipt met 3-2 nadat beide ploegen een handvol matchballen verzamelden.”
Zou het zondag ook zó spannend kunnen worden?
“Knack is beter op papier, maar dat betekent nog niet dat de Beker al aan het palmares kan toegevoegd worden. In de laatste onderlinge confrontatie met Decospan werd er ook maar nipt gewonnen en vorig jaar wipte datzelfde Menen ons zelfs uit de bekercampagne. De ploeg die zondag twee uur lang het best voor de dag komt, zal winnen. Zo simpel is het. Als Menen veel ballen pakt in verdediging en als Kindt zijn dagje heeft, dan is alles mogelijk. Roeselare kende de voorbije weken misschien een kleine terugval, maar op zich niets alarmerends. Het blijft de wedstrijden winnen en het is ook nooit helemaal in een zak gevallen. Er waren na een lang seizoen en wat kwaaltjes binnen de ploeg ook weinig wisselmogelijkheden. Nu heeft de ploeg een volledige week voorbereiding gehad. Ik verwacht dan ook dat Knack zeer scherp voor de dag zal komen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
