Door ook in vier sets de tweede finalepartij bij Maaseik in eigen voordeel te beslechten maakt heel Knack zich op om zich vrijdag in eigen Tomabelhal de 14de landstitel toe te eigenen. Die zou een fantastisch seizoen bekronen waarin alle steile ambities afgevinkt kunnen worden.
De architect van deze bijzonder succesvolle campagne, Coach van het Jaar Steven Vanmedegael (36), gaat evenwel niet mee in deze euforie. Al kan hij uiteraard niet ontkennen dat zijn heel mature groep vrijdag al de beslissing kan en wil forceren. “Maaseik blijft evenwel een ploeg met heel wat mogelijkheden. En als zij hun dagje kennen, zoals in de terugwedstrijd van de kwartfinale in de CEV Cup, wordt het verduiveld moeilijk hen te ontwrichten”, vat Vanmedegael de mogelijkheden van de aartsrivaal samen. Hij blikt wel tevreden terug op die 1-3 van dinsdag in de Steengoed Arena. Al zagen wij er een Knack op twee snelheden acteren. Anderhalve set zowat moest Roeselare wroeten om in het spoor te blijven van Maaseik.
“Belangrijk was wel dat wij, in tegenstelling tot de eerste finalewedstrijd bij ons, Maaseik van meet af aan onder druk konden zetten. Niet alleen door een renderende servicedruk, maar ook blokkerend met een vijftal counterende muurtjes die eerste set. Dat gaf ons strategisch heel wat mogelijkheden voor meer en het leverde ons een meerpuntenbonus op die overtuigend naar eerste deelwinst doorgeslagen werd. Wij tekenden overigens over heel de wedstrijd maar liefst 13 blokpunten op. Die renderende relatie blok-defence is trouwens een kenmerk van ons volleybal geworden en het resultaat van een constante aandacht op training voor dat aspect van deze sport. Wij konden ons dit seizoen ook op Europees vlak blokkerend laten gelden.”
Slordigheden
Na die eerste deelwinst moest Knack anderhalve set lang de wedstrijd ondergaan. “Maaseik verhoogde de servicedruk en daar hadden wij het toch moeilijk mee. Wij scoorden overigens niet meer door het midden en het was wroeten om de bal op de grond te krijgen. Uiteindelijk moesten wij de gelijkmakende set toestaan.”
Datzelfde spelbeeld trok zich aanvankelijk ook door de derde beurt waarin Maaseik 13-9 voor kwam. “Die derde set zorgde dan wel voor een kantelmoment. De spelers bleven erin geloven, knokten voor elk punt en wij konden bij 17-17 die achterstand wegvegen. In het setslot namen wij weer de bovenhand en konden 27-29 beslechten. Dat deelverlies kroop bij Maaseik toch wel even in het kopje en gaf ons een boost voor die vierde beurt. Waarin wij dan weer met blok-defence domineerden op de spectaculaire aanvalskracht van Maaseik.”
Daarin benaderde Knack dan weer zijn beste niveau en liet Maaseik niet meer in de wedstrijd komen om dominerend die tweede finalewinst te claimen.
Voor de triple
Knack kan een uniek seizoen met de triple nog meer glans geven. Vanmedegael blijft evenwel rustig. “Wij zijn er zeker nog niet al wonnen wij twee keer duidelijk met 3-1, het zal nog werken worden naar die derde finalewinst. Wij hebben wel een ideale uitgangspositie met het voordeel nog drie kansen te hebben om het af te maken waaronder twee thuiswedstrijden. Het komt er nu op aan om met vertrouwen rustig naar de derde confrontatie van vrijdag toe te leven. Woensdagmiddag was er een videosessie over die tweede finalewedstrijd en ’s namiddags stond er een recuperatietraining ingeschreven. Donderdag volgde een tweede videosessie en een ploegtraining. Vrijdag zal het erop aankomen om weer goed te starten en Maaseik meteen onder druk te zetten vanop de servicelijn. Wij weten ondertussen dat wij hen geen duimbreed mogen toegeven maar hen integendeel onder stress moeten zetten.”
Als Knack die 14de titel versiert dan heeft het meteen, tien jaar na het vorige drievoudige succes supercup-beker-titel, weer de triple beet. Van de huidige kern genoten in 2013 alleen Pieter Coolman en Stijn Dhulst van dat unieke stuntwerk. (RB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
