Sweet sixteen! “Zestien is een mooi getal”, glimlacht Tea Radovic, die zondag zestien kaarsjes uitblies. Dit seizoen evolueerde de jongste kernspeelster van Hermes Oostende van bankzitter tot betrouwbare basisspeelster in het ligateam. “Het was een grote stap, maar het was wel superleuk.”
De receptie-hoekspeelster (1,86 meter) met dubbele nationaliteit heeft het volley met de paplepel meegekregen. Haar vader is de Sloveen Dragan Radovic, gewezen topper van onder meer Roeselare, Maaseik en Menen. Al toen ze vijf was, gaf Tea de voorkeur aan volleybal, boven tennis en zwemmen.
“Ik had geen tijd om drie sporten te blijven beoefenen. Mijn papa had gevolleybald en dat wou ik ook doen. Ik herinner me dat hij een goede middenspeler was, met een heel goede opslag. Ik wil zo goed worden als mijn papa was”, zegt Tea, die vooral in receptie en aanval uitblinkt. “Met de jeugd van Bevo Roeselare waren we bijna altijd de eerste. En vorig seizoen wonnen we met U15 de beker van België!”
Vier, zoals vader
Na een testtraining was trainer-coach Koen Devos snel overtuigd dat Tea zou passen in het plaatje van Hermes. Vorig seizoen speelde ze nog bij de eerste- en derdeprovincialer van Bevo Roeselare.
“Ik was altijd de jongste, bij mijn vrienden in een ploeg. De stap naar oudere speelsters in eerste provinciale was al groot, de stap naar de liga was nog groter. Toch voel ik me er hier echt heel goed bij.” Bij Hermes kon ze voor het eerst het shirtnummer vier krijgen – net als haar vader, destijds. “Bij Bevo was het nooit beschikbaar. Ik had er nummer zeven.”
Tips van Charlotte
Een eerste invalbeurt kreeg Tea in Oudegem, een eerste basisplaats in Genk.
“In het begin had ik een beetje stress, maar dat ging na een tijdje weg. De groep maakt me rustig en daarmee ben ik blij. Een speelster als Charlotte Leys, die bijna twintig jaar ouder is, geeft me altijd tips hoe ik alles beter kan doen. Dat helpt mij om beter te worden. Charlotte is supertof.” Tea wordt beschouwd wordt als een van de grootste talenten in de Belgische jeugd. “Dat zorgt voor een beetje druk, maar ik voel het niet. Ik probeer altijd mijn spel te spelen, en dan komt het goed.”
Topschutter, cool
Al een paar maanden staat Tea vaak in de basis. “Ik had gedacht dat ik dit seizoen enkel zou mogen invallen, voor een opslag en voor de laatste vijf punten van een set. Inkomen voor een lange periode verwachtte ik niet. Maar ik kreeg veel meer speelkansen. Dat ik zou mogen beginnen aan een match, had ik niet gedacht. Het maakt me echt blij. Tegen Kalmthout werd ik voor de eerste keer topschutter. Dat was cool.”
“Dit was een superleuk seizoen, met heel vriendelijke speelsters. Het was een grote stap. Je ziet dat alles kan, als je echt ervoor werkt en erin gelooft”, benadrukt de jeugdinternational, die na één seizoen terugkeert naar Bevo Roeselare, de nieuwe ploeg die de plaats van Hermes in de liga inneemt. “Dan fiets ik weer in twee minuutjes naar de sporthal: een groot verschil met een autoverplaatsing van veertig minuten. Dan krijg ik ook meer tijd om te studeren. Maar sowieso zal ik Oostende missen. Wel is het een droom om later in het buitenland te spelen. Misschien in Servië of Turkije”, verklapt de leerlinge taal en communicatie in de Burgerschool in Roeselare.
Kosovo
In de nieuwjaarsperiode debuteerde Tea bij de Young Yellow Tigers, tijdens een EK-kwalificatietornooi in Duitsland. “Vorig jaar was ik als dertiende net uit de selectie gevallen. Ik ben blij dat ik nu in de basis mocht beginnen.” En deze maand werkt ze in Kosovo een tweede EK-kwalificatietornooi af. ” Het is wel jammer dat ik door de voorbereiding daarop de twee laatste play-offmatchen met Hermes moet missen.” (Peter Rossel)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
