Sinds vorig weekend is het mathematisch zeker: Zulte Waregem speelt opnieuw play-off 2, net zoals de twee voorbije seizoenen. Toen kon iedereen zich daarmee verzoenen, dit jaar smaakt het zuurder omdat Essevee een tijdlang wel in de top zes bivakkeerde. Tot de squadra van Dury met een 5 op 27 zichzelf in de voet schoot. Het seizoen, samengevat in zes sleutelmatchen.
1
Eerste speeldag: 0-2-verlies tegen KV Mechelen (0-2). Op dat moment leek er absoluut nog geen man overboord, maar het is wél een thuisnederlaag tegen een rechtstreekse concurrent voor de top zes. Spelers als Mensah, Sissako en Berahino waren nog niet aangeworven, Cyle Larin had bijna de integrale voorbereiding gemist. Dury koos in zijn basiself voor jongens als Zarandia en Kainourgios, die later niet verder kwamen dan invalbeurten of een zitje op de tribune.
Davy De fauw: “Ok, we waren nog lang niet ‘au grand complet’, maar je weet dat je er direct moet staan. Misschien dachten we dat het wel los zou lopen tegen een promovendus, maar zij speelden met een ploeg die grote gelijkenissen vertoonde met die van vorig seizoen, er waren veel meer automatismen ingeslepen dan bij ons. De match nadien moet je naar Standard, besef je dat je daar eigenlijk iets moet rapen voor een degelijke start, maar dat lukt niet, waardoor je plots met 0 op 6 achter je naam staat.”
2
Derde speeldag, 10 augustus. 0-2-winst bij Racing Genk. Sammy Bossut houdt vroeg in de match een doorgebroken thuisspeler van de 1-0, waarna Björdal aan de overkant de score opent. Het zorgt voor een mentale klik: plots staat de ‘Tope’-trein helemaal op de rails, met een 16 op 24 tot gevolg.
De fauw: “We waren er enorm op gebrand om bij de landskampioen iets te gaan rapen, wat ook lukte. De organisatie stond er, we speelden met een erg sterk blok en twee gloednieuwe aanvallers (Larin en Berahino, red.) die elkaar blindelings vonden. We hebben er de fundamenten gelegd van een erg sterke reeks waarmee we onszelf en de buitenwereld bewezen dat we play-off 1 waard waren.”
3
13de speeldag, 30 oktober: 0-2-verlies tegen Club Brugge. Voor het eerst sinds de openingsspeeldag verliest Essevee nog eens in eigen huis. Nadien boekt het in het Regenboogstadion nog wel zeges tegen minder sterke teams als Eupen, Sint-Truiden en Waasland-Beveren, maar tegen ploegen uit de linkerkolom en Anderlecht lukt dat niet meer.
De fauw: “We hadden veel van die match verwacht, maar het was de periode waarin Club echt outstanding was. Toch had ik het gevoel dat we te weinig gebracht hebben, al hadden we zelfs op ons best misschien niets geraapt tegen hen. Ook in de volgende thuismatch tegen Anderlecht bleven we puntenloos achter, al waren we daar in de tweede helft wel veel beter. We misten er een reuzekans om Anderlecht nog verder achteruit te dringen. Het was de wedstrijd waarin de coach Jannes Van Hecke aan de aftrap bracht, zoekend naar een volwaardig alternatief voor bepalende spelers als Govea (toen nog niet helemaal fit na een blessure) en Berahino (out door een knieletsel). Jannes trainde in die periode erg sterk, kon balvastheid in de ploeg brengen, maar helaas leverde het niets op.”
4
20ste speeldag, 21 december: Cercle Brugge – Zulte Waregem 2-0. Essevee speelt tegen de rode lantaarn niet bepaald met het mes tussen de tanden. Op het einde van die wedstrijd valt Ewoud Pletinckx geblesseerd uit.
De fauw: “De motivatie moest van onszelf komen in een uitwedstrijd vlak voor de winterbreak, in een erg karig gevuld stadion. Maar de mentaliteit was allesbehalve top en dat hebben we cash betaald tegen een enthousiaste tegenstander. Stel dat je die match wint, trek je enkele dagen later met een totaal ander gevoel naar Club, dat er in de kerstsfeer op gebrand was het thuispubliek nog eens op een klinkende zege te trakteren, wat ook gebeurd is. Het uitvallen van Pletinckx is inderdaad een forse handicap gebleken, want hij vormde een ijzersterk centraal duo met Deschacht. We hadden de pech dat Marvin Baudry van de ene blessure in de andere tuimelde en daardoor niet het hoge niveau haalde dat hij de voorbije seizoenen liet zien.”
5
22ste speeldag: Zulte Waregem – Racing Genk 0-3. Na een geslaagde winterstage slaagt de ploeg er niet in een vuist te maken tegen de landskampioen, die terugkrabbelt na een erg matig seizoenbegin. Essevee verliest opnieuw tegen een rechtstreekse tegenstander voor play-off 1.
De fauw: “Tijdens de winterstage hadden we beklemtoond dat we er dit keer wél vanaf de eerste minuut moesten staan, maar dat had Genk ook duidelijk gedaan. We werden simpelweg afgetroefd, lieten het zelf afweten en beseften dat we een moeilijk programma tegemoet gingen.”
6
25ste speeldag: Charleroi – Zulte Waregem 4-0. Drie dagen nadat Essevee in de slotfase van de terugmatch van de halve finales door Club Brugge uit de Croky Cup wordt gekegeld, verliest het op ‘Fort Mambourg’ tegen de sterke Carolo’s. Ook de ‘match van de laatste kans’, thuis tegen Moeskroen, gaat verloren.
De fauw: “De uitslag gaf een vertekend beeld, want zeker voor de pauze moesten we niet onderdoen. Vlak voor de rust openen zij die score en zakt de moed ons wat in de schoenen, zeker omdat we enkele dagen voordien fysiek én mentaal erg diep waren gegaan om het Club zo lastig mogelijk te maken. Misschien hebben we er vanaf dat moment te weinig in geloofd.”
Conclusie: waar heeft Essevee het laten liggen? p>
“We hebben heel het seizoen ons wagonnetje aangehaakt aan de top zes, maar nooit in een erg comfortabele positie: één plaatsje hoger in het klassement had iets meer mogelijkheden geboden om het momentum te grijpen”, vindt Davy De fauw. “Het had zeker gekund, in een seizoen waarin onder meer Genk en Anderlecht allesbehalve top waren. Mede door het tijdelijk uitvallen van Berahino vanaf de dertiende speeldag draaide het voorin nooit meer echt vlot, ook de scoremachine van Larin stokte. Al wil ik die jongens zeker geen steen werpen, want het is mede dankzij hen dat we een tijdlang wél voluit in play-off 1 geloofden.” (BVC) p>
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier