Op 9 november 2009 werd Ieperling Matthias Leterme, broekje van 23 jaar en toen nog vooral de zoon van premier Yves Leterme, financieel directeur van KV Kortrijk. Om er nog voor zijn 30ste algemeen manager te worden. Leterme zit nu tien jaar bij de Veekaa en in die periode zat het meer dan eens scheef tussen ondergetekende en KVK. Maar steeds kwamen Buyse en Leterme er uit. En nu gingen ze nog eens tegenover elkaar zitten, voor een verjaardagsetentje. En op tafel: de tien vragen die Leterme nog nooit werden gesteld. Hij mocht één keer een joker inzetten. En één keer liegen…
1. Hoeveel slimmer is de onderhandelaar in de algemeen manager in die tien jaar geworden? Of sluwer, in die slangenwereld?
Matthias Leterme: “Slimmer. Maar ik maak nog steeds fouten, niemand heeft de waarheid in pacht. Concrete voorbeelden…? De aanstelling van coach Yannis Anastasiou en de contractverlenging van Glen De Boeck. Bij de keuzes van coaches hebben we intussen toch stappen gezet en met Yves Vanderhaeghe iemand genomen die meedenkt in het verhaal van KVK. De visie van Yannis en onze competitie was geen goede match. Bij Glen waren we vooraf gewaarschuwd -‘let op voor de lange termijn’ -, daar hadden we beter ons buikgevoel gevolgd.”
“Uiteindelijk zijn we tegen de stroom moeten ingaan, want hij deed het in het begin goed. We hebben intussen toch geleerd een lijst namen, ook buitenlandse, achter de hand te houden, voor als het misloopt. We informeren ons wel, maar het buikgevoel blijft het belangrijkste. En ja, ik heb ook geleerd dat al eens een leugen om bestwil moet worden gebruikt. Gebeurt toch in elke bedrijfssector? Als ik met een speler onderhandel, dan zeg ik wel eens: ‘We hebben nog vier andere pistes voor jouw positie’. Terwijl hij de enige is (lacht).”
2. Hoeveel keer kreeg je al geld onder tafel aangeboden door een spelersmakelaar?
“Hoeveel verhalen wil je horen? (lacht) Neen, serieus, makelaars die obscure fiscale constructies aanbieden, dat gebeurt, ja. Heb ik nooit aan meegedaan. Ik heb geleerd van wijlen Jean-Marc Degryse (ex-sportief manager, red.) en onderhandel altijd met een getuige erbij. Maar, heel eerlijk en open: ik ben nooit geconfronteerd met mogelijke matchfixing. En ik ben ook nooit iets aangeboden onder tafel. Je mag daar verbaasd over zijn, ja. Maar ik ga mijn reputatie en carrière, desgevallend buiten het voetbal, niet op het spel zetten om een slagje te slaan. En mag ik opmerken: velen menen dat buitenlandse eigenaars het failliet van het Belgische voetbal betekenen, maar ik zeg u: nergens wordt transparanter gewerkt dan bij KV Kortrijk onder Vincent Tan.”
3. Je moet een jaar op een onbewoond eiland met tien mensen uit die tien jaar. Zeg maar.
“Ik doe er nu veel tekort, maar allez vooruit. En liever geen mensen met wie ik nu werk, om dezelfde reden. Voorop, meteen: Jean-Marc Degryse. Ik denk nog vaak aan hem. Een krak: ervaring, sluw, buikgevoel, risico’s durven nemen… En verder… Karim Belhocine, nauw aan het hart… Rami Gershon, fantastische speler en chique gast… Maxime Chanot, heb ik nog veel contact mee. Vorige nacht nog, hij stuurde een berichtje na een nederlaag met New York City tegen Toronto en Pozuelo. Hij lag aan de basis van de eerste tegengoal en kon niet slapen… Nebosja Pavlovic ook…. Bestuurder Freddy Vancraeynest, met wie ik alle verplaatsingen doe. Is al zes. Ook nog een paar medewerkers van in het begin. Eddy Vandoorne, Roger Garrevoet en Gerrit Evenepoel. Dat maakt negen. En voorzitter Joseph Allijns moet ook mee natuurlijk. Er moet toch iemand alles in goede banen leiden?”
4. Hoe rijm je het loon van de algemeen manager met dat van eersteklassevoetballers, gemiddeld 211.000 euro en met de peanuts die sommige vrijwilligers krijgen voor hun soms vele werk?
“Gelukkig bestaat het nog, zoveel liefde voor een club. Maar toegegeven, ik heb het ook vaak moeilijk met wat jonge voetballers verdienen. ‘s Middags eten op de club, naar huis, wat Playstation spelen… Ik zeg hen dat ook wel: besef je wel wat die en die moet doen voor zoveel geld…? Wat mijn loon betreft: niet alle spelers van KVK verdienen meer dan de algemeen manager, dat ook niet.”
5. En nu je rapport op tien van de coaches Hein Vanhaezebrouck, Glen De Boeck en Yves Vanderhaeghe?
6. Wat beschouw je als je grootste verdienste voor KV Kortrijk, in de afgelopen tien jaar?
“De professionalisering op alle vlakken, naast de gezonde financiële stabiliteit. En we zetten nog elke dag stappen vooruit. De infrastructuur blijft wat achter maar organisatorisch, commercieel, administratief, in communicatie… zijn intussen enorme stappen gezet. Alleen al maar een verdriedubbeling van het aantal werknemers extrasportief: van vijf naar vijftien. …. Maar mijn grootste verdienste vind ik de juiste mensen op de juiste plaats in de juiste structuur te zetten. De rest volgt daaruit. Je kan alleen groeien met mensen. En door op tijd rustig te zeggen: ‘Ow!’ Of: ‘Zouden we het eens niet anders doen?’
7. Wat vind je je strafste transfer?
“De moeilijkste en dan ook misschien de strafste was toch Youcef Atal. Gehuurd met aankooptie. Optie gelicht voor 550.000 euro en na een paar weken verkocht voor 3,55 miljoen euro aan OG Nice. Hij is intussen al 25 miljoen euro waard en gegeerd door véél topclubs. Vooral omdat we zo hard hebben moeten knokken om hem binnen te halen. Aangeboden via ons netwerk. Ze vinden mij uit Zuid-Korea, Argentinië… ongelooflijk. Dat is zó belangrijk, ik weet op een paar honderd na niet hoeveel contacten ik heb. Ik moet die toch eens op iCloud laten zetten.”
“Daarna hadden we aan twee wedstrijden op video genoeg om het potentieel van Atal te zien. En dan de Algerijnse overtuigingskracht van Karim Belhocine. In Algerije is Kortrijk maar een klein clubje, hé. Waarbij ze nog eens fantastisch veel geld vroegen. A hell of a job. Terwijl eerst Anastasiou hem niet wilde en daarna ook De Boeck Atal hem zelfs na een fantastische match op Club Brugge wéér naar de bank verwees. Frustrerend, ja, maar ik kan je zeggen: ik heb me nooit gemoeid met de ploegopstelling. En toen ontdekte Nice hem plots, toevallig eigenlijk, tijdens een scouting tegen Moeskroen.”
8. Vertel nu eens één element van het stadiondossier dat je nog nooit vertelde.
“Kijk (haalt GSM over en toont hoe vaak afgelopen dagen wel werd gebeld met Vincent Tan, de eigenaar die de eerste optie om het nieuwe stadion te bouwen maar volgens velen geen interesse heeft, red.). Geloof me nu eens: Tan belt mij dagelijks over het stadion. Hij overweegt het dus écht nog steeds oprecht. Verder heb ik weet van andere potentiële investeerders, maar die zijn nog vaag. Zijn interesse is dus wél nog concreet, al mag er geen retail in, hij zit nog steeds in de driver’s seat. En hij ziet het niet als investering, al zijn er mogelijkheden, hij zou het vooral doen voor de club. Tan, die in mei 2015 de club voor 5 miljoen kocht, heeft er weliswaar geen euro meer ingestopt maar er ook nog geen enkele uitgehaald. En heeft de club in spelerswaarde niet zien devalueren: Ocansey, De Sart, Selemani, een optie op Hornby… Maar ik weet wel: zonder nieuw stadion blijft KVK onmogelijk competitief in eerste klasse.”
9. Wat was voor de koele, soms cynische manager zijn meest emotionele moment?
“Simpel: de dood van Jean-Marc Degryse. We hadden kort daarvoor nog samen gezeten, hij sukkelde wat met zijn gezondheid, maar het leek niets ernstigs. En dan op Nieuwjaarsdag 1 januari 2012… Onwezenlijk. En fantastisch hoe de club zich meteen herenigde als één familie om het verlies van zijn ongelooflijke impact op te vangen. En als ik nog het mooiste moment mag geven: de bekerfinale. Ondanks het verlies.”
10. En wanneer ga je nu eindelijk eens een triatlon lopen?
(lacht) “Je weet dat dus? Het was ooit een droom, ja, samen met enkele vrienden. Die concreter werd na een gesprek met Frederiek Van Lierde, een paar jaar geleden. Maar ik had en heb er de tijd niet voor. Ik heb nog wel geprobeerd, eens gaan zwemmen en zo, maar neen… Ik ben al tevreden als ik een keer 10 kilometer kan lopen. Waarmee ik niet wil zeggen dat mijn job als algemeen manager zó opslorpend is. Ik kan in Ieper heus nog tijd maken voor mijn vriendin, voor vrienden, om eens te gaan zaalvoetballen… Ik moet alleen nog leren die smartphone los te laten, dat is een vervelende gewoonte. En daarnaast: je moet je ook vervangbaar maken. Ik ben ook niet getrouwd met KV Kortrijk. Als ik ooit een aanbieding krijg van Anderlecht of Club Brugge? Dan liever Genk! (lacht) Echt, ik was altijd supporter van Genk. Maar evengoed blijf ik niet eeuwig in het voetbal. Ik kan best tot mijn 70ste bij de Veekaa blijven, maar ik zie mezelf heus nog wel eens in een andere sector. Een aardje naar zijn vaartje, zeker?” (lacht)
Achteraf: “Geen moment gedacht om een joker in te zetten. En misschien niet alles gezegd, maar ook geen enkele keer gelogen.”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier